ΤΟΥ ΑΝΔΡΕΑ ΜΑΥΡΟΥ
Ενώπιον της πιο μεγάλης πρόκλησης στη σύγχρονη ιστορία του βρίσκεται ο Ολυμπιακός. Έχοντας στη φαρέτρα τη νίκη στον πρώτο αγώνα (4-2), καλείται να κόψει τις ορέξεις της ΑΕΛ ακαι να απογειωθεί στον τελικό του κυπέλλου για πρώτη φορά μετά τη σεζόν 1990-91! Ο Τσεντομίρ Γιανέφσκι προετοίμασε καταλλήλως τους ποδοσφαιριστές, τούς επανέλαβε πόσο πολύ πιστεύει σε αυτούς, προσδοκώντας πως θα ανταποκριθούν στις απαιτήσεις ενός τόσο σημαντικού αγώνα, κάνοντας περήφανο τον κόσμο της ομάδας.
Εννοείται ότι οι μαυροπράσινοι δεν πετούν στα σύννεφα και σε καμία περίπτωση δεν θεωρούν ότι βρίσκονται πολύ πιο κοντά στην πρόκριση σε σχέση με την ΑΕΛ. Η αντίπαλος, βλέπετε, μετά τις απανωτές «σφαλιάρες» θέλει να αντιδράσει και, κυρίως, μέσα στη δική της έδρα παρουσιάζεται πολύ πιο απαιτητική. Ωστόσο, οι Τακτακαλίτες απέδειξαν πλειστάκις πως αποτελούν πολύ σκληρό καρύδι και με όπλο την τεράστια δίψα για διάκριση, θα δώσουν τη μάχη μέχρι το τελευταίο δευτερόλεπτο, τελειώνοντας τη δουλειά που άρχισαν πριν από μία εβδομάδα στο Μακάρειο Στάδιο.
Ανεξαρτήτως απουσιών και των παικτών που θα συνθέσουν το αρχικό σχήμα, η «συνταγή» δεν αλλάζει. Δηλαδή; Πάθος, δύναμη, αποφασιστικότητα, πολλά τρεξίματα και, κυρίως, εκμετάλλευση των κενών χώρων. Ο Ολυμπιακός διαθέτει γρήγορους παίκτες σε όλες τις θέσεις, ιδιαίτερα μεσοεπιθετικά, και, βεβαίως, θα επιδιώξει να σκοράρει στο Τσίρειο. Εάν τα καταφέρει να παραβιάσει την εστία του Βοζίνια, τότε αυτομάτως θα πρέπει να δεχθεί τρία γκολ για να μείνει εκτός τελικού.