Στο «Ομόνοια Premium» μίλησε ο τερματοφύλακας της Ομόνοιας, Κωνσταντίνος Παναγή. Ο Κύπριος διεθνής κλήθηκε να απαντήσει σε ποικίλες ερωτήσεις για την ομάδα των πρασίνων αλλά και την προσωπική του πορεία.
Πότε άρχισες να παίζεις ποδόσφαιρο; «Όταν ήμουν 13 χρονών σε ένα τουρνουά του Ουμπιακού. Πριν ήμουν στην ομάδα του χωριού, και απλά το διασκέδαζα με φίλους».
Ποιες είναι οι προσωπικές σου φιλοδοξίες; «Είμαι στην Ομόνοια εδώ και 4 χρόνια, πριν ήμουν στον Ολυμπιακό. Σιγά σιγά να βελτιώνομαι, να βελτιώνω τις αδυναμίες μου, τα καλά μου και με σκληρή δουλειά όσο περνάνε τα χρόνια να προσφέρω περισσότερα. Να γίνομαι καλύτερος έτσι ώστε αν μου δοθεί η ευκαιρία να αγωνιστώ και εκτός Κύπρου».
Περίμενες σε τόσο μικρή ηλικία να καθιερωθείς σε μια μεγάλη ομάδα όπως είναι η Ομόνοια αλλά και στην Εθνική; «Όχι σίγουρα δεν το περίμενα, να είμαι ένα από τα βασικά στελέχη της Ομόνοιας και της Εθνικής. Με σκληρή δουλειά και εμπιστοσύνη στον εαυτό σου μπορείς να πετύχεις πολλά πράγματα. Εκτός από αυτά, είχα και πολλή στήριξη από τους προπονητές μου που με βοηθούσαν να γίνω καλύτερος».
Πως η Ομόνοια θα πετύχει φέτος του στόχους της; «Ένα σημαντικό κομμάτι που μας ζητά και ο προπονητής στις προπονήσεις και στα παιχνίδια, είναι να βγάλουμε το ομαδικό πνεύμα. Κάθε χρονιά είναι διαφορετική, έρχονται νέοι παίχτες και προπονητές. Σίγουρα για να πετύχουμε, πρέπει να είμαστε όλοι μαζί, γι αυτό ονομάζεται ομάδα. Θα πορευτούμε όλοι μαζί μέχρι το τέλος του πρωταθλήματος για να πετύχουμε τους στόχους μας».
Με ποιον συμπαίχτη σου κάνεις περισσότερη παρέα εκτός γηπέδου; «Με όποιον έχει χρόνο. Είμαστε μια οικογένεια. Έτσι εκτός γηπέδου πάμε μαζί, διασκεδάζουμε όλοι μαζί και αυτό είναι που μου αρέσει αυτή την χρονιά. Είμαστε μια οικογένεια».
Ποιος είναι ο πιο αυστηρός σου κριτής; «Θα έλεγα ότι είναι ο εαυτός μου, γιατί πρέπει να τον πιέζεις για να γίνεσαι καλύτερος. Φυσικά έχω την οικογένεια μου, τα άτομα που είναι δίπλα μου που με κρίνουν είτε καλά είτε αρνητικά. Αλλά πρέπει να μάθεις από μόνους σου να ξέρεις τις αδυναμίες σου και τα σωστά σου ώστε να βελτιώνεσαι καθημερνά».
Τι συνηθίζεις να κάνεις πριν τα από παιχνίδια; Έχεις κάποιο γούρι; «Όχι δεν έχω κάποιο γούρι, συνήθως προσεύχομαι στον Θεό να τελειώσει το παιχνίδι να είμαστε όλοι υγιής ώστε να συνεχίσουμε στη συνέχεια του πρωταθλήματος».
Ποιος τερματοφύλακας αποτελεί ίνδαλμα για σένα; «Ο Μπουφόν. Μου αρέσουν οι τερματοφύλακες, παρακολουθώ συχνά παιχνίδια, αλλά ο Μπουφόν και λόγω ηλικίας και κάποιων χαρακτηριστικών μου αρέσει πάρα πολύ. Στα 38 του μπορεί να βοηθά την ομάδα του και ελπίζω και εγώ σε αυτή την ηλικία να έχω τις δυνατότητες που έχει ο Μπουφόν».
Φαίνεσαι άτομο χαμηλών τόνων. Είσαι έτσι και εκτός γηπέδου; «Μου αρέσει να έχω μια ήρεμη ζωή γιατί μέσα στο γήπεδο ζούμε έντονα το παιχνίδι, τις προπονήσεις. Θα θυμώσεις, θα παρεξηγηθείς με κάποιον, έτσι είναι καλό να έχεις μια ήρεμη ζωή με τους ανθρώπους που αγαπάς εκτός γηπέδου. Μου αρέσει να έχω ηρεμία μέσα μου και στο μυαλό έτσι ώστε να μπορώ να αντιμετωπίσω όποιες δυσκολίες μου παρουσιαστούν».
Ονειρεύεσαι να αγωνιστείς σε ομάδα του εξωτερικού; «Ναι, θα το ήθελα να αγωνιστώ στο εξωτερικό. Φυσικά αν μου έλεγε κάποιος πριν από 2-3 χρόνια που θα ήθελες να αγωνιστείς θα του έλεγα σε μια μεγάλη ομάδα της Κύπρου. Απλά όσο περνάνε τα χρόνια, αναγνωρίζεις τις δυνατότητες σου, δουλεύεις καθημερινά, και νομίζω ότι κάθε ποδοσφαιριστής οραματίζεται τον εαυτό του σε ένα από τα μεγαλύτερα πρωταθλήματα του κόσμου».
Πως νιώθεις όταν βρίσκεσαι μπροστά από ένα γεμάτο πέταλο και πίσω σου βρίσκονται οι αντίπαλοι οπαδοί; «Σίγουρα ο κόσμος είναι σημαντικό στοιχείο στο ποδόσφαιρο. Για μας είναι ακόμα πιο δύσκολο, γιατί κατά κάποιο τρόπο είναι από πάνω μας και τα πυρά τους κατευθύνονται προς εμάς. Από όταν ήμουν μικρός οι ειδικοί σ’ αυτά τα θέματα μας έμαθαν ότι ο κόσμος δεν πρέπει να σε επηρεάζει στο παιχνίδι. Για μένα ήταν δύσκολο στην αρχή που ήρθα στην Ομόνοια, αλλά σιγά σιγά κατάλαβα ότι πρέπει να είσαι συγκεντρωμένος στο παιχνίδια, και αυτοί που είναι να σε επηρεάσουν να τους αγνοήσεις και να επικεντρωθείς στο παιχνίδι».
Φοβάσαι τον ανταγωνισμό; «Ο υγιής ανταγωνισμός είναι καλό να υπάρχει στην ομάδα, μας βοηθά όλους γιατί μαθαίνεις από τον άλλο και δυσκολεύει τον προπονητή».