ΤΟΥ ΑΝΔΡΕΑ ΜΑΥΡΟΥ
Δεν αντιλέγει κανείς πως ο ΑΠΟΕΛ αδυνάτησε να εξαργυρώσει την υπεροχή που είχε στο πρώτο ημίχρονο απέναντι στην Ανόρθωση, θέτοντας τα θεμέλια για την επιτυχία. Άλλη τόση αλήθεια είναι το γεγονός, όμως, πως στο δεύτερο μέρος θα μπορούσε να βρεθεί πίσω στο σκορ, χάνοντας εν τέλει και τον βαθμό της ισοπαλίας.
Το σίγουρο είναι ένα: Σε άλλο ένα γερό τεστ, η ομάδα της Λευκωσίας δεν απέδωσε σε αδρές γραμμές καλό ποδόσφαιρο, υστέρησε σε απόδοση, χάνοντας άλλους δύο υπερπολύτιμους βαθμούς στην προσπάθεια που κάνει για τη διατήρηση των σκήπτρων της για έκτη διαδοχική σεζόν. Σε πέντε αγώνες στη δεύτερη φάση του πρωταθλήματος κέρδισε μονάχα τους δύο εξ αυτών (Ομόνοια 2-0, ΑΕΛ 3-1), σε ισάριθμους κόλλησε στη «λευκή» ισοπαλία (ΑΕΚ, Ανόρθωση 0-0) και μία φορά ηττήθηκε (Απόλλων 2-4).
Δηλαδή, από τους 15 βαθμούς που διακυβεύονταν καρπώθηκε μονάχα τους 8, κάτι που προφανώς λέει πάρα πολλά και κρούει ταυτοχρόνως το καμπανάκι ενόψει του δεύτερου γύρου στη φάση των πλέι οφ. Αργός και προβλέψιμος ήταν άλλη μια φορά ο τρόπος ανάπτυξης των γαλαζοκιτρίνων, με τη σπιρτάδα, τους αυτοματισμούς και τις έξυπνες επινοήσεις να παίρνουν «ρεπό».
Καλό είναι να πιστεύει ο Μπρούνο Μπαλταζάρ στην κατάκτηση του πρωταθλήματος, αλλά με την προβληματική εικόνα που παρουσιάζει η ομάδα του, εννοείται ότι απαιτείται τάχιστα αγωνιστική βελτίωση. Γιατί σε διαφορετική περίπτωση το τρένο θα σφυρίξει τρεις φορές.