Η Formula 1 απέκτησε πλέον τον 33ο Παγκόσμιο πρωταθλητή της. Ο Nico Rosberg πρόσθεσε το όνομα του στη λίστα των Παγκόσμιων πρωταθλητών αφού με τη δεύτερη θέση που κατέκτησε στο Abu Dhabi κατάφερε να εξασφαλίσει και βαθμολογικά τον τίτλο.
Πρώτος ήταν ο Lewis Hamilton ο οποίος έκοψε ρυθμό, προσπάθησε να πιέσει τον Rosberg κάνοντας τους Vettel και Verstappen να κολλήσουν πίσω από τον συνοδηγό του στη Mercedes, αλλά ο Γερμανός κράτησε την ψυχραιμία του και έφτασε στην κορυφή.
Ο Νίκο Ρόσμπεργκ επανέλαβε την επιτυχία του πατέρα του Κέκε, που το 1982 κατέκτησε τον παγκόσμιο τίτλο, αλλά σαφέστατα διαθέτει όλο το πακέτο για να τον ξεπεράσει και να γίνει ένας από τους κορυφαίους οδηγούς στην Formula 1.
Παρότι ο αγώνας έμοιαζε «συμβατικός» με τον Χάμιλτον πρώτο (από την pole position) και τον Ρόσμπεργκ πίσω του είχε «εκρηκτικό φινάλε» χάρις στην στρατηγική του Άγγλου, που ήξερε ότι μόνο αν άφηνε εκτός βάθρου τον Γερμανό θα έπαιρνε τον τίτλο εκείνος.
Οδήγησε καθυστερώντας (την ώρα που η Mercedes του έλεγε να ανεβάσει ρυθμό) ώστε να βάλει στο παιχνίδι τον Φερστάπεν (είχε τετακέ στην εκκίνηση, αλλά με ένα πιτ στοπ λιγότερο και εξαιρετική οδήγηση έφτασε τρίτος), αλλά και τον Φέτελ, που έκανε τρομερό φίνις. Και οι 4 οδηγοί ήταν σε απόσταση τεσσάρων δευτερολέπτων στους 5 τελευταίους γύρους. Ο οδηγός της Ferrari προσπέρασε τον Ολλανδό (κλειδώνοντας την 4η θέση του παγκοσμίου πρωταθλήματος πίσω από τον Ρικιάρντο), αλλά ο Ρόσμπεργκ ήταν πολύ ψύχραιμος και με τους πόντους της δεύτερης θέσης κατέκτησε το πρωτάθλημα (385 ο Ρόσμπεργκ και 380 ο Χάμιλτον).
Έχοντας υιοθετήσει την Γερμανική ψυχραιμία της μητέρας του ολοκλήρωσε τη σεζόν επαγγελματικά «αφήνοντας» τον Χάμιλτον να κερδίζει τους τελευταίους αγώνες και εκείνος μαζεύοντας τους πολύτιμους βαθμούς (όταν διαπίστωνε στον αγώνα, ότι δεν μπορούσε να τερματίσει πρώτος). Ο Ρόσμπεργκ ξεκίνησε εντυπωσιακά με 4 μαζεμένες νίκες, είδε τον μεγάλο του αντίπαλο να κάνει την αντεπίθεση του, αλλά μετά την καλοκαιρινή διακοπή πήρε τρεις μαζεμένες νίκες σε Βέλγιο, Ιταλία και Σιγκαπούρη και ουσιαστικά έβαλε τις βάσεις για τον παγκόσμιο τίτλο.
Συνολικά εφέτος ήταν στο υψηλότερο σκαλί του βάθρου 9 φορές και παρότι ο Χάμιλτον κέρδισε σε 10 γκραν πρι, «πλήρωσε» το κακό ξεκίνημα του και δεν μπόρεσε να φτάσει στον 4ο τίτλο της καριέρας του. Με το 1-2 και στο Αμπού Ντάμπι η Mercedes επιβεβαίωσε ότι είναι η κορυφαία ομάδα κατακτώντας το πρωτάθλημα κατασκευαστών, με την Red Bull 2η και την Ferrari να αναζητά πλέον βελτίωση στα μονοθέσιά της ώστε να επανέλθει στην διεκδίκηση.
ΟΙ ΚΑΤΑΚΤΗΣΕΙΣ
7 φορές: Michael Schumacher
5 φορές: Juan Manuel Fangio
4 φορές: Alain Prost, Sebastian Vettel
3 φορές: Jack Brabham, Jackie Stewart, Niki Lauda, Nelson Piquet, Ayrton Senna, Lewis Hamilton
2 φορές: Alberto Ascari, Jim Clark, Graham Hill, Emerson Fittipaldi, Mika Häkkinen, Fernando Alonso
1 φορά: Giuseppe Farina, Mike Hawthorn, Phil Hill, John Surtees, Denny Hulme, Jochen Rindt, James Hunt, Mario Andretti, Jody Scheckter, Alan Jones, Keke Rosberg, Nigel Mansell, Damon Hill, Jacques Villeneuve, Kimi Räikkönen, Jenson Button, Nico Rosberg
ΟΙ ΝΙΚΗΤΕΣ
1950 Giuseppe Farina (Alfa Romeo)
1951 Juan Manuel Fangio (Alfa Romeo)
1952 Alberto Ascari (Ferrari)
1953 Alberto Ascari (Ferrari)
1954 Juan Manuel Fangio (Maserati, Mercedes)
1955 Juan Manuel Fangio (Mercedes)
1956 Juan Manuel Fangio (Ferrari)
1957 Juan Manuel Fangio (Maserati)
1958 Mike Hawthorn (Ferrari)
1959 Jack Brabham (Cooper)
1960 Jack Brabham (Cooper)
1961 Phil Hill (Ferrari)
1962 Graham Hill (BRM)
1963 Jim Clark (Lotus)
1964 John Surtees (Ferrari)
1965 Jim Clark (Lotus)
1966 Jack Brabham (Brabham)
1967 Denny Hulme (Brabham)
1968 Graham Hill (Lotus)
1969 Jackie Stewart (Matra)
1970 Jochen Rindt (Lotus)
1971 Jackie Stewart (Tyrrell)
1972 Έμερσον Φιτιπάλντ (Lotus)
1973 Jackie Stewart (Tyrrell)
1974 Emerson Fittipaldi (McLaren)
1975 Niki Lauda (Ferrari)
1976 James Hunt (McLaren)
1977 Niki Lauda (Ferrari)
1978 Mario Andretti (Lotus)
1979 Jody Scheckter (Ferrari)
1980 Alan Jones (Williams)
1981 Nelson Piquet (Brabham)
1982 Keke Rosberg (Williams)
1983 Nelson Piquet (Brabham)
1984 Niki Lauda (McLaren)
1985 Alain Prost (McLaren)
1986 Alain Prost (McLaren)
1987 Nelson Piquet (Williams)
1988 Ayrton Senna (McLaren)
1989 Alain Prost (McLaren)
1990 Ayrton Senna (McLaren)
1991 Ayrton Senna (McLaren)
1992 Nigel Mansell (Williams)
1993 Αλέν Προς (Williams)
1994 Michael Schumacher (Benetton)
1995 Michael Schumacher (Benetton)
1996 Damon Hill (Williams)
1997 Jacques Villeneuve (Williams)
1998 Mika Häkkinen (McLaren)
1999 Mika Häkkinen (McLaren)
2000 Michael Schumacher (Ferrari)
2001 Michael Schumacher (Ferrari)
2002 Michael Schumacher (Ferrari)
2003 Michael Schumacher (Ferrari)
2004 Michael Schumacher (Ferrari)
2005 Fernando Alonso (Renault)
2006 Fernando Alonso (Renault)
2007 Kimi Räikkönen (Ferrari)
2008 Lewis Hamilton (McLaren)
2009 Jenson Button (Brawn)
2010 Sebastian Vettel (Red Bull)
2011 Sebastian Vettel (Red Bull)
2012 Sebastian Vettel (Red Bull)
2013 Sebastian Vettel (Red Bull)
2014 Lewis Hamilton (Mercedes)
2015 Lewis Hamilton (Mercedes)
2016 Nico Rosberg (Mercedes)