TOY ΑΝΔΡΕΑ ΜΑΥΡΟΥ
Να είμαστε ειλικρινείς: Με την μπάλα δεν παίξαμε. Δεν είναι εύκολο να αντέξεις σε έναν αγώνα και μάλιστα εκτός έδρας, που ο αντίπαλος είχε τη συντριπτική κατοχή και τεράστια ευστοχία στις μεταβιβάσεις. Δεν είναι εύκολο να συμβούν όλα αυτά και να δεχτείς ελάχιστες φάσεις. Το οχυρό μας, κάπου θα έπεφτε. Μία στιγμή, αρκούσε. Οι Κροάτες, ξεκάθαρα έδειξαν χθες βράδυ την ποιοτική τους υπεροχή, ήταν αυτοί που προσπάθησαν να παίξουν ποδόσφαιρο και στο τέλος, έφτασαν στο ζητούμενο.
Η Εθνική μας ομάδα, μετά την ισοπαλία στην πρεμιέρα της προκριματικής φάσης του Μουντιάλ απέναντι στη Σλοβακία (0-0), δέχθηκε την ήττα από τη φιναλίστ του προηγούμενου Παγκοσμίου Κυπέλλου με 0-1 (Πάσαλιτς 40΄) ωστόσο κατά διαστήματα έστειλε θετικά μηνύματα που αποτελούν φάρο ενόψει της συνέχειας.
Και εξηγούμαστε: Οι διεθνείς μας, κατάφεραν να πετύχουν όσα ήταν σε θέση να διεκδικήσουν. Και με λίγη μεγαλύτερη προσοχή, ίσως να μην έφευγαν με άδεια χέρια από το στάδιο της Ριέκα. Δεχθήκαμε ένα γκολ, δευτερόλεπτα μετά την αναγκαστική αλλαγή τερματοφύλακα και ιδίως, μετά από επιθετική ενέργεια με εξαιρετική προοπτική. Εν πάση περιπτώσει, οι παίκτες του Νίκου Κωστένογλου, κατάφεραν να μην επιτρέψουν στους Κροάτες να παίξουν ανάμεσα στις γραμμές μας, να μην περνάνε στο ένας με ένας και η δημιουργία τους, να φθάνει μέχρι το όριο της μεγάλης μας περιοχής. Κατάφεραν να δημιουργήσουν ένα φρούριο στο όριο της περιοχής μας, αφήνοντας τους αντιπάλους να ψάχνουν το γκολ μονάχα με μακρινά άστοχα σουτ (Βαρσάλικο 17΄, Μόντριτς 20’, 36΄, Βλάσιτς 80΄).
Η αυταπάρνηση για να τρέξουν και να παίξουν άμυνα συνεχώς πίσω από την μπάλα, ήταν σε μεγάλα διαστήματα συγκλονιστική. Με εξαίρεση τη φάση του τέρματος, δεν αφήσαμε τους ακραίους μπακ εκτεθειμένους. Ιδιαίτερα τον Πάρη Ψάλτη που έκανε ντεμπούτο στην 11άδα. Πραγματικά αξίζουν συγχαρητήρια στους διεθνείς μας που αυτήν την οδηγία την υπηρέτησαν στο ακέραιο μέχρι το τελευταίο λεπτό. Ακόμα και στο πρώτο ημίχρονο, που υπήρχαν συγκεκριμένα προβλήματα στον άξονα, οι διεθνείς μας είχαν καταβάλει φιλότιμη προσπάθεια και ήταν ενδεικτικό, ότι δεν είχαν δεχτεί ούτε μία ξεκάθαρη φάση. Στο εν λόγω διάστημα, το μεγαλύτερο πρόβλημα που αντιμετωπίσαμε είχε να κάνει με την έλλειψη οποιασδήποτε μορφής επιθετικότητας.
Η προσπάθεια να βγει το αμυντικό πλάνο ήταν εμφανής, κανείς δεν μπορούσε να έχει παράπονο για τη συγκέντρωση και την αγωνιστικότητα, δεν ήταν όμως σε θέση, να κάνουν την οποιαδήποτε επιθετική σκέψη. Μία τελική όλη και όλη, από αδύναμη κεφαλιά του Κωνσταντίνου Σωτηρίου. Όμως τουλάχιστον στην επανάληψη, οι αλλαγές βοήθησαν στο να υπάρχει μία επιθετικότητα στις αντιδράσεις. Η είσοδος αρχικά του Πιέρου Σωτηρίου και ακολούθως των Φώτη Παπουλή, Γρηγόρη Κάστανου βοήθησαν στο να βγουν κλεψίματα στο κέντρο και να αποκτήσουμε μεγαλύτερη ενέργεια στο δεύτερο μισό του χώρου δράσης. Επίσης, ήταν πολύ σημαντικό που αμυνθήκαμε με πείσμα, θέληση και πάθος, περιορίζοντας τους Κροάτες. Δεν άξιζαν, δεν δημιούργησαν ευκαιρίες για να πετύχουν περισσότερα από ένα γκολ.
Η προσπάθεια που έγινε, εν ολίγοις, ήταν σημαντική και ας μην στέφθηκε με κέρδος. Ίσως, μεθαύριο στο ΓΣΠ απέναντι στη Σλοβενία για την 3η αγωνιστική, έχοντας και λίγη μεγαλύτερη τύχη με το μέρος μας, να φτάσουμε στο ζητούμενο.