ΤΟΥ ΠΑΝΙΚΟΥ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ (pancon@phileleftheros.com)
RADIO ACTIVE (ΟΙ ΠΡΟΠΟΝΗΤΕΣ ΤΗΣ ΕΞΕΔΡΑΣ 17.00-19.00) ΤΗΛ. 22-744744
Μερικά 24ωρα τώρα η μιντιακή Κύπρος ταλανίζεται από εκκλησιαστικά θέματα και με έκπληξή μου διαπιστώνω πως αρκετοί διαδικτυακοί φίλοι και χιλιάδες άλλοι έχουν ισχυρές απόψεις. Το θέμα έχει επεκταθεί τόσο πολύ που απολαμβάνω και συζητήσεις που ξεφεύγουν από το πρόσφατο γνωστό περιστατικό και αγγίζουν τη θρησκεία γενικότερα. Υπάρχουν και ευτελείς προσεγγίσεις, αλλά και ορισμένες άλλες περισσότερο σοβαροφανείς.
Δεν είμαι ειδικός επί θρησκευτικών θεμάτων καθώς στο γνωσιολογικό μου πεδίο ευδοκιμούν ιστορικής φύσεως και πώς αυτά έχουν επηρεάσει την πορεία της ανθρωπότητας από τη γέννησή της μέχρι σήμερα. Τέλος πάντων! Είναι όμως εξίσου εντυπωσιακό πως η ποδοσφαιρική φυλή συμπεριφέρεται σχεδόν με τον ίδιο τρόπο όπως οι αντιπαλότητες που υπάρχουν και στη θρησκεία.
Ας μην ξεχνάμε ότι, όπως αρκετοί ισχυρίζονται, είναι πιο εύκολο να αλλάξεις θρησκεία, πατρίδα, γυναίκα ή και φύλο, παρά ομάδα. Γι’ αυτό και πολλές λέξεις ή εκφράσεις σημαίνουν ακριβώς το ίδιο. Εννοιολογικά στον χώρο του ποδοσφαίρου οι «αλλόθρησκοι» είναι πάντα οι μισητοί αντίπαλοι ή και ότι πάντα περιμένουμε τον «Μεσσία» που θα σώσει την ομάδα.
Ας μη μας διαφεύγει πως για τη διεξαγωγή ενός αγώνα πολλές φορές τα πάντα γίνονται με τη μορφή ιεροτελεστίας. Και δεν αναφέρομαι στα γούρια που έχει ο καθένας, όπως σταυρούς και κομποσκοίνια μέχρι και παναγίες-φυλαχτά.
Το κορυφαίο ίσως παράδειγμα που μπορώ να σημειώσω στον λίγο χώρο που έχω στη διάθεσή μου είναι οι «ναοί». Με αυτή τη λέξη εννοούμε τα ποδοσφαιρικά στάδια. Πρόκειται για μια νέα οικουμενική κοσμική θρησκεία, με εκατομμύρια πιστούς που συρρέουν κάθε Σαββατοκύριακο στα γήπεδα, καθώς και τις Τριτο-Τετάρτο-Πέμπτες την τελευταία περίπου 20ετία. Δε θα πρέπει να μας διαφεύγει το σταυροκόπημα φιλάθλων στη διάρκεια των αγώνων. Και οι ποδοσφαιριστές όλων των θρησκειών επικαλούνται τα Θεία, κάνοντας την προσευχή τους συνήθως πριν από τους αγώνες ή μετά από ένα γκολ.
Δεν είναι λίγοι οι οπαδοί που θεωρούν «αιτία πολέμου» όταν αντίπαλοι εισέλθουν στον χώρο τους. Γι’ αυτούς είναι βεβήλωση. Όπως «Αγία Τράπεζα» μπορεί να θεωρηθεί και η εστία με τον τερματοφύλακα να αναλαμβάνει ρόλο χριστιανού ιππότη που οφείλει με αυτοθυσία να την υπερασπιστεί.
Έχουμε και ποδοσφαιρικούς θεούς. Στην Αργεντινή για παράδειγμα έχουν χτίσει εκκλησία προς τιμή του Ντιέγκο Μαραντόνα. Όπως υπάρχει το καλό και το κακό, άγγελοι και δαίμονες τα ίδια και απαράλλαχτα συμβαίνουν και στον χώρο του ποδοσφαίρου. Κερδίζει πάντα το καλό; Όχι βέβαια! Γι’ αυτό και το μίσος φουντώνει και από την άλλη πλευρά, η πίστη στην ομάδα που αδικείται ενδυναμώνεται.