ΤΟΥ ΑΝΔΡΕΑ ΘΕΜΙΣΤΟΚΛΕΟΥΣ
Από τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης μάθαμε τις τελευταίες δύο μέρες κάποια πολύ σημαντικά νέα, που αφορούν τον αθλητισμό μας στην Κύπρο και τα οποία θα ήθελα να σχολίασω και να μοιραστώ μαζί σας. Το πρώτο αφορούσε στον διορισμό, από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, εθελοντή Συμβούλου του ιδίου, για θέματα αθλητισμού, με συγκέντρωση στην αξιοποίηση του αθλητισμού ως εργαλείο καλλιέργειας μιας καλύτερης κοινωνίας και ανάδειξης της ευγενούς άμιλλας, ως βασικού κινήτρου προόδου της νεολαίας μας.
Είναι με ιδιαίτερη ικανοποίηση, που άκουσα τη συγκεκριμένη είδηση, σκεπτικό της οποίας σίγουρα θεωρείται θετικό. Όμως, οφείλω να δηλώσω ότι μου προκαλεί τρομερή εντύπωση, που εν αναμονή των τόσο σημαντικών εξελίξεων στο Κυπριακό, ο Πρόεδρος έστρεψε την προσοχή του προς αυτή την κατεύθυνση, ιδίως λαμβάνοντας υπόψη ότι εδώ και 50 μηνών προεδρίας δεν έχει ασχοληθεί ζεστά με τον αθλητισμό. Σημειώνω, δε, ότι ο ίδιος ο Κυπριακός Οργανισμός Αθλητισμού παραμένει εκτελεστικά ακέφαλος, εδώ και δύο και πλέον χρόνια, αφού διορισμός στη θέση του Γενικού Διευθυντή δεν έχει γίνει ακόμη και μου προκαλεί εντύπωση που η προτεραιότητα του Προέδρου κινήθηκε σε διαφορετική κατεύθυνση.
Προσωπικά, θεωρώ ότι το χαρτοφυλάκιο που παραδόθηκε στο νεοδιορισθέντα Σύμβουλο του Προέδρου, θα έπρεπε να τεθεί ενώπιον των αθλητικών οργάνων της χώρας και δη του ΚΟΑ, ο οποίος θα μπορούσε να το εκτελέσει σε συνεργασία με την Ολυμπιακή Επιτροπή, τον Οργανισμό Νεολαίας (που μόλις πρόσφατα είδε την εθνική στρατηγική του να εγκρίνεται από το Υπουργικό), καθώς και υπηρεσιών ευημερίας του κράτους.
Ο διορισμός οποιουδήποτε εθελοντή Συμβούλου, πάντοτε κατά την ταπεινή μου άποψη, δεν προσφέρει ουσιαστική υπηρεσία, χωρίς θεσμοθέτηση, χωρίς διακριτές αρμοδιότητες, χωρίς ομπρέλα στέγασης και προπαντώς νομιμοποίησης τυχών αποφάσεων και εισηγήσεων. Επαναλαμβάνω, μια τέτοια ομπρέλα μπορεί να είναι ένα Υφυπουργείο Αθλητισμού, τη στιγμή μάλιστα που η κίνηση του Προέδρου υποδηλώνει ότι τα συγκεκριμένα θέματα δεν τα θέλει ο ίδιος να συμπεριλαμβάνονται στο χαρτοφυλάκιο των προαναφερθέντων υπηρεσιών (αυτό τουλάχιστον δείχνει με την κίνηση του).
Η δεύτερη είδηση, αρκετά πιο ευχάριστη και χαρμόσυνη, αφορά την ολοκλήρωση των προσπαθειών για δημιουργία και εφαρμογή ενοποιημένου συστήματος ασφαλιστικής κάλυψης των ποδοσφαιριστών, το οποίο κατέστη δυνατό μετά από συντονισμένες και χρόνιες προσπάθειες του ΠΑΣΠ. Συγχαίρω τον Πρόεδρο, το Συμβούλιο και όσους συνέβαλαν σε αυτή την επιτυχία και με χαροποιεί που, κατά τη διάρκεια της δικής μου παρουσίας στα ποδοσφαιρικά δρώμενα, όχι μόνο είχα στηρίξει ενεργά και σθεναρά αυτή την εξέλιξη, αλλά είχα φροντίσει να ασφαλίζονται οι αθλητές όσο το δυνατό καλύτερα.
Κατά τα άλλα, θεωρώ ότι το θέμα ασφαλιστικής κάλυψης έπρεπε να συμπεριληφθεί σε μια ευρύτερη Συλλογική Σύμβαση, την οποία είχε πλειστάκις εισηγηθεί και συζητήσει ο ΠΑΣΠ, μη βρίσκοντας όμως πρόσφορο έδαφος υλοποίησης. Επιπλέον, θεωρώ ότι η επιτυχία του ΠΑΣΠ, πρέπει το συντομότερο να υιοθετηθεί και από άλλους αθλητικούς οργανισμούς, έτσι ώστε να διασφαλιστεί η ασφάλεια και η υγεία των αθλητών μας, ασχέτως αν αναφερόμαστε σε επαγγελματίες ή ερασιτέχνες αθλητές και φυσικά με ιδιαίτερη έμφαση στις νεαρότερες ηλικίες που και ιδιαίτερα επιρρεπείς σε τραυματισμούς είναι και επιπλέον δεν διέπονται από οποιοδήποτε ουσιαστικό πλαίσιο προστασίας.
Κλείνοντας την τοποθέτηση, σημειώνω ότι αυτή η δουλειά έπρεπε να είχε γίνει από τους αρμόδιους φορείς και προπολλού, πριν αναγκαστεί να την κάνει ένα συνδικαλιστικό όργανο. Τόσο ο ΚΟΑ όσο και οι εθνικές ομοσπονδίες θα έπρεπε να επιβάλουν ένα τέτοιο πρόγραμμα, αφού είναι προς το συμφέρον και των αθλητών, αλλά και των ίδιων των ομάδων. Ακόμα και έτσι όμως, είναι μια πολύ θετική εξέλιξη, που πάραυτα πρέπει να υιοθετηθεί στο σύνολο του αθλητισμού μας.