Όταν η ομάδα νικά, όλα είναι όμορφα κι ωραία… Με ένα καλό περιτύλιγμα και λίγη χρυσόσκονη, δημιουργούνται προσδοκίες που συνήθως φτάνουν στον ουρανό. Όταν, όμως έρθει η ήττα (μία είναι αρκετή) λες και καταρρέουν τα πάντα και… ταβάνι πιάνει η γκρίνια και η απογοήτευση.
Η περίπτωση της Ομόνοιας είναι χαρακτηριστική. Πριν τον προχθεσινό αγώνα στο «Αμμόχωστος» μετρούσε τέσσερις σερί νίκες, χωρίς μάλιστα να δεχθεί τέρμα. Μπήκε στην πρώτη εξάδα, είναι στον θεσμό του κυπέλλου κι οι φίλοι της έκαναν όνειρα.
Μια ματιά στα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης, τις τελευταίες ώρες, είναι αρκετή για να καταγράψει, συναισθήματα θυμού και αγανάκτησης. Τα περισσότερα βέλη, βέβαια, στρέφονται προς τον διευθυντή του τμήματος σκάουτινγκ Σίμο Ταραπουλούζη και τον προπονητή Γιανίκ Φερέρα, χωρίς βέβαια να… γλυτώνει ο πρόεδρος Σταύρος Παπασταύρου και οι στενοί του συνεργάτες.
Ο Βέλγος τεχνικός με τις νίκες ανέβασε τις μετοχές του, αλλά μια ήττα ήταν αρκετή για τη μεγάλη βουτιά. Του καταλογίζουν ότι η ομάδα του ήθελε γκολ κι όμως άλλαξε τρεις αμυντικούς, ότι δεν δίνει περισσότερο χρόνο στον Μπέζους, ότι έχει ξεχάσει τον Νικόλα Παναγιώτου και εν μέσω φημολογίας περιμένουν ένα καλό εξτρέμ, αλλά δεν τον βλέπουν πουθενά. Σε ένα τέτοιο περιβάλλον, μοναδικό γιατρικό είναι οι νίκες…