Άκρως ενδιαφέρουσα συνέντευξη του καλεσμένου στην εκπομπή PASP Extra Time, Ρενάτο Μαργκάσα. Ο ποδοσφαιριστής της Νέας Σαλαμίνας μιλάει για τη φετινή του πορεία, τις στιγμές που πέρασε στην Ομόνοια, την Εθνική Κύπρου, τα κυπριακά και την Κύπρο που νιώθει χώρα του αλλά και το μέλλον του πριν παίξει το καθιερωμένο Παιχνίδι Μνήμης.
Η εκπομπή είναι μια συνεργασία του ΠΑ.Σ.Π. και της AlfaSports.TV με Δωροθέτες το ΜΙΗΑ Bodytec studio στη Λεωφ. Στροβόλου, το ταξιδιωτικό γραφείο SeeYou Travel και τη NIVEA Men.
Ερωτηθείς για την απόφασή του να επιλέξει να αγωνιστεί στη Νέα Σαλαμίνα: «Ήταν μια απόφαση που την πήρα με χρόνο. Το σκέφτηκα πάρα πολύ καλά. Μίλησα με τον Μάκη Παπαϊωάννου και τον Σάββα Πουρσαϊτίδη για τους στόχους της ομάδας και όλα αυτά που μου είπαν τα έχουμε κάνει. Παλεύουμε κάθε παιχνίδι για να κερδίσουμε, εγώ προσωπικά νιώθω πολύ καλά, είμαστε μια οικογένεια και παίζουμε ο ένας για τον άλλο. Είναι πάρα πολύ καλό το κλίμα. Είμαστε μια πάρα πολύ καλή ομάδα, παίζουμε όμορφο ποδόσφαιρο και ξέρουμε πολύ καλά τι θέλουμε από κάθε ματς και τι πρέπει να κάνουμε. Είναι πολύ δύσκολο το πρωτάθλημα και πρέπει να είμαστε συγκεντρωμένοι», είπε αρχικά.
Απαντώντας σε ερώτηση εάν μια θέση στην 6άδα θα αφήσει ικανοποιημένους τους «ερυθρόλευκους», ο κυπριοποιημένος πολυθεσίτης άσος, τόνισε: «Θα είμαστε αν μείνουμε στην εξάδα, αλλά ξέρουμε ότι έχουμε ακόμη δρόμο. Πρέπει να συνεχίσουμε όμως έτσι όπως παίζουμε μέχρι σήμερα. Έχουμε δει παραδείγματα άλλων πρωταθλημάτων ότι αν μια ομάδα είναι συγκεντρωμένοι μπορεί να κερδίσει οποιονδήποτε αντίπαλο. Εμείς ξέρουμε ότι είμαστε η Νέα Σαλαμίνα, δεν είμαστε μια τόσο μεγάλη ομάδα όπως άλλες στην Κύπρο, αλλά αν παίζουμε όπως παίζουμε όπως τώρα θα μπορέσουμε να κρατήσουμε τη θέση μας».
Ερωτηθείς για το τέλο της καριέρας του: «Είναι σημαντικό για μένα να αφήσω πίσω μου την εικόνα του Μαργκάσα. Όλοι με ξέρουν ότι σε κάθε παιχνίδι δίνω τη ψυχή μου για την ομάδα, κάνω ότι μπορώ για να παίξω καλά και να βοηθήσω την ομάδα μου. Εγώ ξέρω τι θέλω να κάνω όταν σταματήσω το ποδόσφαιρο. Θέλω να γίνω προπονητής, αρχικά από τις ακαδημίες γιατί μου αρέσουν τα παιδιά και τότε θα ξέρω τι μπορώ να κάνω ακριβώς στην Κύπρο. Έχω μιλήσει με κάποιους φίλους που θέλουν να με βοηθήσουν, αλλά είναι νωρίς ακόμη για μένα».
Για την Ομόνοια: «Τι είναι για μένα; Η Ομόνοια είναι το μεγαλύτερο κομμάτι της ζωής μου ποδοσφαιρικά. ‘Όμως πίστεψα ότι μπορούσα να μείνω για πάντα να τελειώσω την καριέρα μου εκεί, αλλά υπήρχαν κάποιοι που δεν το ήθελαν αυτό και γι’ αυτό δεν τελείωσα εκεί. Ευτυχώς το ποδόσφαιρο συνεχίζεται, η αγάπη που έχω για το ποδόσφαιρο είναι πιο μεγάλη από όλες τις ομάδες. Δεν κρατάω κακία μέσα μου για τα όσα έγιναν στην Ομόνοια. Εγώ πάντα έκανα το καλό για την ομάδα. Αυτοί που μου έκαναν όλα αυτά, πέρασαν και βλέπω μπροστά. Ακόμα περιμένουμε το δικαστήριο με τον κ. Πέτεφ. Δεν μπορώ να αφήσω πίσω ότι έγινε και να μην κάνω τίποτα. Ήταν μια δύσκολη περίοδος για μένα, το χειρότερο γιατί δεν μπορούσα ούτε να κάνω προπόνηση με την ομάδα. Δύο τρεις εβδομάδες από αυτό που έγινε, είχα πρόταση για να φύγω όμως ανανέωσα το συμβόλαιό μου για άλλα δυόμιση χρόνια και δεν περίμενα με τίποτα να μου συμβεί αυτό. Αλλά ευτυχώς αυτό πέρασε».
Ερωτηθείς για τις δύσκολες αγωνιστικές περιόδους στην Ομόνοια μετά την κατάκτηση του πρωταθλήματος το 2010 και αν μπορούσε από το αγωνιστικό κομμάτι να κάνει κάτι τί θα ήταν αυτό, είπε: «Η οργάνωση που δεν είχαμε, μέχρι στιγμής. Τώρα νομίζω κάτι άλλαξε, αλλά τότε στο κομμάτι της οργάνωσης τα πράγματα δεν ήταν καθόλου καλά».
Για την Εθνική: «Θέλουμε να κάνουμε το βήμα παραπάνω. Ξέρουμε ότι είναι δύσκολο, όμως πιστεύω ότι έχουμε ταλέντο στην Κύπρο και πρέπει να είμαστε όλοι μαζί με τον κόσμο ενωμένοι για να μπορέσουμε να κάνουμε αυτό το βήμα. Στο πρωτάθλημα πρέπει και οι ομάδες πρέπει να καταλάβουν ότι είναι σημαντικό οι Κύπριοι παίκτες να παίρνουν ευκαιρίες και ν’ αγωνίζονται».
Ερωτηθείς τι αισθάνθηκε όταν έμπαινε στο αεροπλάνο για πρώτη φορά με προορισμό την Κύπρο, ο Ρενάτο απάντησε: «Ήθελα να κάνω κάτι διαφορετικό απ’ ότι στην Πορτογαλία, όπου δεν αγωνίστηκα στην Α’ Κατηγορία. Όταν ήρθα εδώ ήθελα να κάνω καριέρα. Δόξα το Θεό κατάφερα να παίξω σε μεγάλες ομάδες και φυσικά η μεγαλύτερη τιμή ήταν που κλήθηκα στην Εθνική Κύπρου, κάτι σπουδαίο για εμένα μετά από 10 χρόνια δουλειάς. Θέλω να συνεχίσω αυτόν τον δρόμο που έχω ακόμα μπροστά μου και να δώσω χαρά στον κόσμο που με βλέπει και με στηρίζει».
Απαντώντας σε ερώτηση αν νιώθει την Κύπρο ή την Πορτογαλία το σπίτι του, είπε: «Η Κύπρος! Θα μείνω εδώ να ζήσω. Είναι μια χώρα που για μένα είναι τα πάντα. Εγώ έκανα ζωή εδώ, έχασα πολλά αλλά όσα κέρδισα είναι πάρα πολύ καλά».
Σε ερώτηση κατά πόσο ήταν δύσκολο να μάθει να μιλά ελληνικά, είπε: «Ουφ. Στην αρχή δεν καταλάβαινα ούτε λέξη. Φωνάζουν λίγο οι Κύπριοι και νόμιζα ότι μάλωναν. Και έλεγα μέσα μου “Μα τί είναι αυτό; Μα γιατί φωνάζουν συνέχεια;”. Μετά ξεκίνησα να μάθω μιλώντας με κάποιους φίλους, από τους οποίους ζητούσα να με διορθώνουν για να μάθω. Με αυτόν τον τρόπο έμαθα να μιλάω ελληνικά».