ΤΟΥ ΓΙΩΡΓΟΥ ΚΥΡΙΑΚΟΥ
Συζητούσα με έναν συνάδελφο (το θέμα των ημερών) και μου έλεγε πως επειδή ο Τραμετσάνι είναι ισχυρή προσωπικότητα δημιουργούνται συχνά-πυκνά «αναταράξεις» στον ΑΠΟΕΛ.
Ο Ιταλός δεν ήταν λίγες οι φορές έδειξε και ανέδειξε το ιταλικό του ταμπεραμέντο, όμως, φάνηκε και αδιάλλακτος και ισχυρογνώμων σε κάποιες άλλες περιπτώσεις. Δεν λέω ντε και καλά ότι όλα τα πιο πάνω χαρακτηριστικά γνωρίσματα καθιστούν τον Τραμετσάνι «στραβόξυλο» ή κακό προπονητή. Το ζητούμενο είναι αν η προσωπικότητα του Ιταλού είναι «συμβατή» με τον «οργανισμό» του ΑΠΟΕΛ!
Παραδείγματα υπάρχουν πολλά, από προπονητές με εξαιρετικό βιογραφικό, που ήρθαν στον ΑΠΟΕΛ αλλά δεν «έπιασαν». Προπονητές που έδειξαν έργο, κατέκτησαν πρωταθλήματα, αλλά και πάλι δεν άντεξαν στον χρόνο. Ανέκαθεν υπήρχαν προπονητές που ο «οργανισμός» του ΑΠΟΕΛ τους «απέβαλλε» για πολλούς και διάφορους λόγους, που δεν είχαν να κάνουν με το αν ήταν καλοί προπονητές ή όχι.
Ο μόνος που έγινε ένα με το DNA του ΑΠΟΕΛ ήταν ο Ιβάν, που κι αυτός όμως δεν πέρασε λίγα για να φτάσει εκεί που έφτασε και ο ίδιος και τον ΑΠΟΕΛ. Και ο Τραμετσάνι σε καμιά περίπτωση δεν έχει τα χαρακτηριστικά του Ιβάν (πέρα από το ότι η μεγάλη πλειοψηφία των προπονητών είναι «ξεροκέφαλοι») και όπως θέλετε πάρτε το.
Ο Τραμετσάνι, θα τολμήσω να πω, πως δεν κέρδισε τον κόσμο του ΑΠΟΕΛ. Η μεγάλη πλειοψηφία «απέρριψε» ή αν προτιμάτε δεν αποδέκτηκε τον Ιταλό, ανεξάρτητα αν αυτός ήταν με τον οποίο ο ΑΠΟΕΛ κατέκτησε το πρωτάθλημα. Αν βάλω τώρα στη σούμα και τον Πρόδρομο Πετρίδη, τον πρόεδρο της ομάδας, πραγματικά είναι σαν να ακροβατεί σε τεντωμένο σκοινί και παίζει «κορώνα-γράμματα» την ευρωπαϊκή προοπτική του ΑΠΟΕΛ με τη στάση του.
Όλα αυτά δεν τα αναφέρω με τα όσα ακούγονται και κυκλοφορούν στην ποδοσφαιρική πιάτσα, αλλά με τα όσα είδαμε και «ζήσαμε» στην εποχή Τραμετσάνι, που -κακά τα ψέματα- ο ΑΠΟΕΛ ποτέ ή σχεδόν ποτέ δεν έπαιξε το ποδόσφαιρο που περίμεναν ή που ήθελαν οι οπαδοί του, αλλά και που μπορούσε (βάση υλικού) να παίξει η ομάδα. Ο τίτλος, ουσιαστικά, κρίθηκε στα παιχνίδια με τον Απόλλωνα, αλλά και στο «μάννα εξ ουρανού» που ήρθε με την παρουσία του Αλ Τάαμαρι στην ομάδα.
Ποια θα είναι η πορεία των πραγμάτων, από τούδε και στο εξής και ποια η κατάληξη δεν μπορώ να το γνωρίζω. Ή μάλλον δεν μου αρέσει να προτρέχω των γεγονότων. Το πρώτο μεγάλο «exit poll» θα είναι ο αγώνας με τη Σλόβαν, για τον 2o προκριματικό γύρο του Champions League. Από εκεί και πέρα ίσως μπορέσουμε να πούμε περισσότερα. Ίσως, όμως, να μη χρειαστεί να προσθέσουμε τίποτα περισσότερο από τα πάρα πάνω.