Ο ΑΠΟΕΛ βρίσκεται ενώπιον κρίσιμης αναζήτησης: την εξεύρεση όχι ενός, αλλά δύο κορυφαίων επιθετικών. Η αναγκαιότητα γίνεται εύκολα αντιληπτή, αν λάβει κανείς υπόψη τους υψηλούς στόχους και την επιστροφή στην προκριματική φάση του Τσάμπιονς Λιγκ. Η πρόκληση γίνεται ακόμη μεγαλύτερη από το γεγονός ότι εδώ και έξι συνεχόμενες σεζόν, με εξαίρεση τη σεζόν 2021-22 όταν ο Κβιλιτάια πέτυχε 10 γκολ, κανένας επιθετικός δεν πέτυχε διψήφιο αριθμό τερμάτων στο πρωτάθλημα, επίτευγμα που άλλοτε φαινόταν δεδομένο.
Ανατρέχοντας στην τελευταία 10ετία, διακρίνουμε ότι οι τελευταίοι επιθετικοί που έκαναν τη διαφορά ήταν οι Τζιμπούρ, Καβενάγκι, Πιέρος Σωτηρίου, Ντε Καμάργκο και Ποτέ. Τη σεζόν 2014-15, ο Τζιμπούρ σημείωσε 14 γκολ, αφήνοντας το στίγμα του. Η επόμενη χρονιά είδε τον Καβενάγκι να κατακτά τις καρδιές των φιλάθλων με 19 γκολ. Την αγωνιστική περίοδο 2016-17, ο Πιέρος Σωτηρίου έλαμψε με 21 γκολ, ενώ ο Ντε Καμάργκο προσέφερε 10. Την αμέσως επόμενη σεζόν, οι Ντε Καμάργκο και Ποτέ σημείωσαν 15 και 11 γκολ, αντίστοιχα.
Η αναζήτηση της ιδανικής επιθετικής γραμμής τα τελευταία χρόνια έχει αποδειχθεί εξαιρετικά δύσκολη. Ο ΑΠΟΕΛ υπέγραψε συμβόλαιο με 25 διαφορετικούς επιθετικούς, πολλοί από τους οποίους έλαβαν μεγάλα ποσά, αλλά λίγοι κατάφεραν να ανταποκριθούν στις προσδοκίες. Η εν λόγω συνεχής αλλαγή προσώπων όχι μόνο επηρέασε την απόδοση του συνόλου, αλλά και τη συνοχή του.
Η λίστα των επιθετικών που προσπάθησαν να γεμίσουν το κενό είναι μακρά. Από τους Νατέλ, Ρέζα, Μπέζιακ και Μπάλογκ την περίοδο 2018-19, στους Χαλένιους και Πάβλοβιτς την περίοδο 2019-20, και στους Γκάρνερ, Μπεν Σαχάρ και Νούχιου την περίοδο 2020-21, η ομάδα δεν σταμάτησε να αναζητά τον επόμενο μεγάλο σκόρερ. Τα προηγούμενα τρία χρόνια, ο Κβιλιτάια αποτέλεσε σταθερό «στοιχείο» στην επιθετική γραμμή, αλλά η αναζήτηση για τον κατάλληλο παρτενέρ παρέμενε έντονη.
