ΤΟΥ ΑΝΔΡΕΑ ΜΑΥΡΟΥ
Η τρίτη νίκη σε τέσσερα παιχνίδια στη δεύτερη φάση του πρωταθλήματος που συνδυάστηκε μάλιστα με μηδέν παθητικό, επέτρεψε στον ΑΠΟΕΛ να οδηγεί την κούρσα προς το πέμπτο σερί πρωτάθλημα από θέση ισχύος, ανοίγοντας εκ νέου την ψαλίδα της διαφοράς που τον χωρίζει από τον Απόλλωνα (+7) και την ΑΕΚ (+9).
Μετά τις νίκες επί της Ανόρθωσης (1-0) και επί της ΑΕΛ (2-0), η ομάδα του Τόμας Κρίστιανσεν έχοντας καλή απόδοση μόνο στο πρώτο ημίχρονο, ξεπέρασε στα πλέι οφ το εμπόδιο (και) της Ομόνοιας με σφραγίδα ανωτερότητας και πρόσθεσε ακόμα τρεις βαθμούς στο ενεργητικό της.
Ο ΑΠΟΕΛ έδειξε μεγάλη μαχητικότητα στο ματς, το οποίο διαχειρίστηκε καταλλήλως έστω κι αν υπήρχαν απουσίες, στις οποίες προστέθηκαν κατά τη διάρκεια του 90λεπτου δύο αναγκαστικές αλλαγές (Αστίθ, Εμπεσίλιο). Οι ποδοσφαιριστές έβαλαν την μπάλα κάτω, έκλεισαν χώρους και κινήθηκαν έξυπνα, φτάνοντας χωρίς να θέλξουν με την απόδοσή τους σε μια σπουδαία επιτυχία, έξι στροφές πριν από το φινάλε, απολαμβάνοντας τη… μοναξιά της κορυφής.
Εδώ που έφτασαν τα πράγματα, εκείνο που μετρά πολύ περισσότερο δεν είναι η καλή απόδοση, αλλά οι τρεις βαθμοί. Όταν ο ΑΠΟΕΛ αντλεί το μέγιστο ενώ οι αντίπαλοί του χάνουν βαθμούς, τότε εξυπακούεται πως όσο το πρωτάθλημα προχωρά προς τη λήξη του τόσο περισσότερο γίνεται σαφές πως είναι πολύ δύσκολο να χάσει τον τίτλο. Και θα καταστεί πιο σαφές εάν οι πρωτευουσιάνοι επιβληθούν μεθαύριο του Απόλλωνα στη Λεμεσό.
Εκεί έχει στραφεί η προσοχή, στο ματς της χρονιάς (μέχρι το επόμενο), θέλοντας ουσιαστικά να τελειώσουν σε πολύ μεγάλο βαθμό την υπόθεση τίτλος. Βεβαίως, είναι επιβεβλημένο να διαφοροποιηθεί προς το καλύτερο η αγωνιστική εικόνα της ομάδας και κυρίως να έχει μεγαλύτερη διάρκεια καλής απόδοσης για να διεκδικήσει με αξιώσεις τη νίκη απέναντι σε ένα σύνολο που θα χτυπήσει, μέσα στο «άντρο» του, ρέστα για το πρωτάθλημα.