Μια απίστευτη ιστορία συνοδεύει το νέο απόκτημα της Ανόρθωσης, τον Ματζίντ Γουαρίς. Ένα παραμύθι που καταδεικνύει την προσπάθεια των νεαρών Αφρικανών να ξεφύγουν από τη φτώχεια και να υλοποιήσουν το ποδοσφαιρικό όνειρό τους. Στην Γκάνα, ο πιτσιρικάς Ματζίντ είχε δικαίωμα στ’ όνειρο, αφού πέρα από ταλαντούχος ήταν και τυχερός. Επιλέγηκε από την ομώνυμη ακαδημία ποδοσφαίρου, η οποία εξελίχθηκε σήμερα σε ένα παγκόσμιο κολοσσό. Στην ποδοσφαιρική βιομηχανία το «δικαίωμα στο όνειρο» αποτελεί σημείο αναφοράς, αν και διφορούμενο σε κάποιες περιπτώσεις.
Το «Δικαίωμα στ’ όνειρο» ιδρύθηκε το 1999 από τον Τομ Βέρνον, ο οποίος ήταν ο επικεφαλής σκάουτερ της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ στην Αφρική. Ξεκίνησε σε μικρή κλίμακα εκπαιδεύοντας έναν μικρό αριθμό αγοριών που αρχικά στεγάζονταν στο σπίτι του Τομ και της (τότε φίλης και αργότερα συζύγου του) Χέλεν.
Σύμφωνα με το «μανιφέστο» της Ακαδημίας «πετάμε το δίχτυ μας για ταλαντούχα παιδιά και χτίζουμε τις μεθόδους για να βοηθήσουμε κάθε άτομο του “Δικαιώματος στο όνειρο” να εκφράσει την αριστεία του». Το ποδόσφαιρο είναι βασική παράμετρος αλλά η ποδοσφαιρική αριστεία δεν είναι το τέλος του ονείρου για τα πιτσιρίκια. Αναζητείται, επίσης η ακαδημαϊκή εκπαίδευση παγκόσμιας κλάσης σε κορυφαία πανεπιστήμια, ιδιαίτερα της Αγγλίας και των ΗΠΑ. «Δεν στριμώχνουμε το όνειρο, το διευρύνουμε», αναφέρεται χαρακτηριστικά. Ένα σχολείο ζωής, όπου ενθαρρύνεται κάθε νέος να γίνει η καλύτερη εκδοχή του εαυτού του.
Η Ακαδημία μεγάλωσε, σήμερα θεωρείται η καλύτερη της Αφρικής και μια από τις καλύτερες του κόσμου. Από ένα λασπωμένο γηπεδάκι, στο οποίο προπονούνταν μια χούφτα αγόρια από την Γκάνα, πλέον έχει εκατοντάδες μαθητές από όλη τη Δυτική Αφρική, σύγχρονες εγκαταστάσεις, γυναικείο τμήμα και αρκετές σχολικές υποτροφίες. Ενδεικτικό της δουλειάς που γίνεται είναι ότι περισσότεροι από 45 απόφοιτοί της, άρπαξαν το δικαίωμα στο όνειρο και παίζουν σε ευρωπαϊκές ομάδες. Στο πλαίσιο της ανάπτυξης, ο Βέρνον «αγόρασε» τη Νόρτζελαντ. Κι όπως έλεγε, η σωστή διαπαιδαγώγηση των νέων ποδοσφαιριστών είναι το Α και το Ω στο πρόγραμμα της δανέζικης ομάδας που φημίζεται για τις ακαδημίες της.
Υπάρχει βέβαια κι η άλλη οπτική γωνία. Δανοί δημοσιογράφοι ερευνητές κατέληξαν στο συμπέρασμα και καταγγέλλουν ότι ακόμη και εκείνοι οι πολύ λίγοι εξαιρετικά ταλαντούχοι Αφρικάνοι παίκτες που φτάνουν στην Ευρώπη, συχνά βρίσκονται μπλεγμένοι σε ένα ασφυκτικό δίκτυο εξάρτησης και αντιμετωπίζονται σαν ανταλλάξιμα εμπορεύματα. Η ακαδημία «Δικαίωμα στο Όνειρο» χρηματοδοτείται (και) από τη Μάντσεστερ Σίτι, ενώ μόλις πρόσφατα επεκτάθηκε και στην Αίγυπτο με κεφάλαια πάνω από 100 εκατ. ευρώ! Για να αντιληφθούμε τα μεγέθη, ο 19χρονος μαθητής του «Δικαιώματος στο όνειρο», ο Καμαλντίν Σουλεμάνα, υπέγραψε πέρυσι στη γαλλική Ρενς έναντι 21 εκατ. ευρώ που αποτελεί το ρεκόρ της Ακαδημίας.
Ο Ματζίντ Γουαρίς ήταν ένας από τους μεγάλους «κράχτες» της Ακαδημίας του Βέρνον. Στην 23χρονη διαδρομή τού «Δικαιώματος στο όνειρο», ο Γκανέζος επιθετικός είναι γραμμένος με χρυσά γράμματα. Είναι ο πρώτος που αγωνίστηκε σε Μουντιάλ, το 2014 και μάλιστα σε αγώνα απέναντι στον σούπερ σταρ, Κριστιάνο Ρονάλντο. Σε κάθε αναφορά στο «Right to dream», ο Ματζίντ είναι το παράδειγμα και ο ήρωας για τους μικρούς Αφρικανούς που διεκδικούν δικαίωμα στ’ όνειρο.
Ο Γουαρίς μεγάλωσε στην πόλη Ταμάλε στη βόρεια Γκάνα. Ο πατέρας του εργαζόταν ως οξυγονοκολλητής, ενώ η μητέρα του πουλούσε αρώματα στην αγορά της πόλης. «Ήταν σκληρό. Η ζωή στην Αφρική είναι πάντα σκληρή. Όμως ήμουν τυχερός και πήρα τις κατάλληλες ευκαιρίες», είχε πει σε παλαιότερη συνέντευξή του όταν αγωνιζόταν προ δωδεκαετίας στη σουηδική Χάκεν. Δεν περιέγραφε τα παιδικά του χρόνια ως φτωχά, αλλά όπως έλεγε, οι γονείς του δεν ήταν ποτέ πλούσιοι. Ο πατέρας του προσπάθησε ακόμη και να τον εμποδίσει να παίξει ποδόσφαιρο, αλλά στη συνέχεια ήταν ευτυχισμένος που δεν κατάφερε να τον… πείσει.
Ένα success stories στο Hartpury College
Όπως λέει ο Ματζίντ Γουαρίς, δεν θυμάται πότε έπαιξε για πρώτη φορά ποδόσφαιρο, αλλά ότι ήταν «πολύ, πολύ μικρός». «Παίζαμε παντού- στις αυλές, στην άσφαλτο, στο χαλίκι και ποτέ με παπούτσια. Παίζαμε πάντα ξυπόλητοι. Η πρώτη φορά που κατάφερα να παίξω σε γρασίδι, με αληθινά παπούτσια ποδοσφαίρου, ήταν όταν ήμουν 12-13 χρονών και είχα μπει στην Ακαδημία “Δικαίωμα στ’ όνειρο”».
Ο Ματζίντ συνδύασε τη σχολική εκπαίδευση με το ποδόσφαιρο κι επειδή κρίθηκε ως εξαιρετικός είχε την ευκαιρία να πάει στα 15 του χρόνια, στην Αγγλία στο «Hartpury College». Μια απλή αναζήτηση στο Διαδίκτυο θα επιβεβαιώσει ότι ο Γουαρίς είναι ένα από τα μεγάλα success stories του Χάρτπουρι. Τονίζεται, μεταξύ άλλων, ότι είναι ο πρώτος μαθητής – ποδοσφαιριστής του Κολεγίου που αγωνίστηκε σε Μουντιάλ. «Η περίοδος που ήμουν στο Χάρτπουρι ήταν εξαιρετική. Με βοήθησε να αναπτυχθώ και ακαδημαϊκά, όπως επίσης και στο ποδόσφαιρο», αναγράφεται ως δήλωση του Γκανέζου επιθετικού, ο οποίος είχε ψηφιστεί από τους συμπαίκτες του ως ο «κορυφαίος των κορυφαίων» του Κολεγίου.
«Παραμιλούσαν» με τον νεαρό Γκανέζο
Ένα πασίγνωστο διεθνές τουρνουά, στο οποίο έχουν συμμετάσχει δεκάδες κυπριακές ομάδες, το Gothia Cup στη Σουηδία, ήταν το πρώτο εφαλτήριο του Γουαρίς. Πηγαίνοντας στο Γκέτεμποργκ για να παίξει με τα χρώματα του Χάρτπουρι δεν ήταν δύσκολο να ξεχωρίσει κι άρχισε η διαδικασία απόκτησής του από τη Χάκεν. Μόλις είχε κλείσει τα 17 του χρόνια. Δύο χρόνια αργότερα είχε ματώσει τα δίκτυα πετυχαίνοντας 23 γκολ στο πρωτάθλημα. Όλοι στη Σουηδία «παραμιλούσαν» με τον νεαρό Γκανέζο, ο οποίος πέρα από πρώτος σκόρερ ήταν ανάμεσα και στους κορυφαίους σε ασίστ (9 στο σύνολο).
«Είμαι ευγνώμων για όλα όσα έχει κάνει η Χάκεν για μένα. Είμαι τυχερός που μου δόθηκαν όλες αυτές οι ευκαιρίες», έλεγε τότε, απολαμβάνοντας καλή ποιότητα ζωής κι ένα διαμέρισμα το οποίο είχε βάψει στα χρώματα της Γκάνας. Στο κομοδίνό του είχε πάντοτε τη βιογραφία του άλλοτε σπουδαίου παίκτη της Τσέλσι, του Ντιντιέ Ντρογκμπά για τον οποίο έλεγε: «Μου αρέσει. Έχει ξεπεράσει πολλές δυσκολίες στη ζωή του, είναι άνθρωπος που μπορεί να εμπνεύσει». Ο Ματζίντ… εμπνεύστηκε κι είχε μια αξιόλογη διαδρομή στο επαγγελματικό ποδόσφαιρο. Σε βαθμό που δαπανήθηκαν για τα πόδια του 22 εκατ. ευρώ! Πάντοτε, όμως είχε την έγνοια της οικογένειάς του, της μητέρας και του πατέρα του ενώ έχει και τέσσερα αδέλφια.
