ΤΟΥ ΠΑΝΙΚΟΥ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ([email protected])
RADIOACTIVE «ΟΙ ΠΡΟΠΟΝΗΤΕΣΤΗΣ ΕΞΕΔΡΑΣ» 17.00-19.00 ΤΗΛ. 22-744744
Ο ενθουσιασμός της προχθεσινής νίκης των διεθνών μας επί της Βοσνίας ίσως αλλοιώσει την πραγματική εικόνα που παρατηρείται και βιώνουμε τα τελευταία χρόνια στο ποδόσφαιρό μας. Η επιτυχία αποδεικνύει ότι ο Κύπριος ποδοσφαιριστής έχει τα φόντα να ανελιχθεί και να ανταγωνιστεί ξένους συναδέλφους του.
Το μοτίβο που ακολουθούμε, σε κάθε προκριματική φάση να έχουμε ένα σπουδαίο αποτέλεσμα, πιθανό να το τηρήσουμε και σε αυτήν. Ένας από τους λόγους που αδυνατούμε να δημιουργήσουμε μια εθνική ομάδα με συνέπεια είναι οι πολλοί ξένοι και κοινοτικοί που έρχονται στο νησί μας. Τα τελευταία χρόνια το πρόβλημα διογκώνεται αφού τα σωματεία μας πέραν των 15 μη Κυπρίων προσθέτουν και δύο με τρεις για τον κατάλογο Β. Μέχρι πέρσι ήταν κάτω των 21 χρόνων και από φέτος κάτω των 22 χρόνων.
Αποτέλεσμα τούτου, οι θέσεις των Κυπρίων ποδοσφαιριστών ολοένα και συρρικνώνονται. Προφανώς δεν μπορεί να θεωρηθεί ως ανάπτυξη του ποδοσφαίρου όταν παραχωρείται το δικαίωμα στις ομάδες να αποκτούν όσους μικρούς κοινοτικούς θέλουν. Πώς να ανελιχθούν τα ταλέντα μας αφού καλούνται να παλέψουν με 17 και 18 και 19 ξένους παίκτες; Είναι αστείο να μιλάμε για προγραμματισμό και ανάπτυξη του κυπριακού ποδοσφαίρου.
Σοφότερη θα ήταν η απόφαση, οι ξένοι και κοινοτικοί να μην έχουν θέση στον κατάλογο Β… Έχουμε και λέμε στην Εθνική Ελπίδων είναι ο Αναστασίου που δόθηκε δανεικός από την ΑΕΚ στη Β’ κατηγορία (Αναγέννηση). Ο Μάριος Ηλία, Χρίστος Γουίλερ που θα δυσκολευτούν να βρουν θέση στην ΑΕΛ, ο Μάριος Ανδρέου της Αλκής που αμφιβάλλω αν θα παίξει ποτέ βασικός, οι Ματθαίου, Αρτυματάς, Κορρέας, Πηλέας της Ανόρθωσης που οι ενδείξεις είναι ότι ότι θα βράζουν το πάγκο της ομάδας τους, ο τερματοφύλακας του ΑΠΟΕΛ ο Ανδρέας Παρασκευά που απλώς συμπληρώνει τις προπονήσεις και με τις προσθήκες των Νεόφυτου Μιχαήλ, Ρόμο και του Βάτερμαν δύσκολα θα βρει θέση και τα επόμενα χρόνια…
Υπάρχουν και άλλοι, σχεδόν κανένας τους δεν έχει προοπτική γιατί η ΚΟΠ παρέχει στα σωματεία το δικαίωμα να γεμίζουν ξένους σβήνοντας τα όνειρα των δικών μας παιδιών. Δεν τρέφω καμιά αυταπάτη πως απουσιάζει το όραμα. Αυτό που υπάρχει είναι σωματεία-εταιρείες τα οποία πληρώνουν 20 ξένους εργάτες για να διασκεδάζουν τους ιθαγενείς του νησιού. Υπάρχει ένας Εφραίμ, ένας Αλωνεύτης, ένας Χριστοφή, ένας Χάμπος, απλώς και μόνο για να επιβεβαιώνουν τον κανόνα. Δεν λέω να κλείσουν οι πόρτες για τους ξένους. Ξέρω ότι χωρίς αυτούς δεν θα είχαμε τις συλλογικές επιτυχίες που είχαμε και ελπίζουμε να έχουμε και άλλες στην Ευρώπη.
Εκείνο που υποστηρίζω είναι τουλάχιστον να μην υπάρχει κατάλογος Β. Είναι λίγοι δηλαδή οι 15 ξένοι; Πρέπει σώνει και καλά να υπάρχει και απεριόριστος αριθμός κοινοτικών κάτω των 22 χρόνων. Λοιπόν αν θέλουμε να μιλήσουμε για ανάπτυξη του κυπριακού ποδοσφαίρου θα πρέπει πρώτα απ’ όλα οι ξένοι και κοινοτικοί να μην διαχωρίζονται σε ηλικίες. Δεκαπέντε; Δεκαπέντε! Αν θέλει κάποια ομάδα να επενδύσει ας πάρει 15, 20χρονους Πορτογάλους, Ισπανούς, Γάλλους.