Να πω την αμαρτία μου, με αυτά που είδα στα πρώτα παιχνίδια, σε καμία περίπτωση δεν περίμενα ότι Ολυμπιακός και ΠΑΟΚ θα επέστρεφαν από την «κόλαση» και στον επαναληπτικό, θα «κατάπιναν» τις Μακάμπι Τελ Αβίβ και Ντιναμό Ζάγκρεμπ, αντιστοίχως.
Από την απαξίωση και τον χλευασμό, πέρασαν με το σπαθί τους στην «8άδα», γεγονός που δίνει ακόμα μεγαλύτερη αξία στην επιτυχία τους. Ανέβασαν τον διακόπτη, ενσαρκώνοντας το όνειρο κάθε φίλου της ομάδας ως προς το πώς και τι θέλει να βλέπει από αυτήν. Πέτυχαν, ομολογουμένως, ιστορικές ανατροπές.
Των ερυθρολεύκων, ιδιαίτερα, ήταν μαγική!
Ολυμπιακός και ΠΑΟΚ δεν έδειξαν μόνο χαρακτήρα. Τούτη τη φορά ήξεραν τι ήθελαν και πώς να το πάρουν. Είδαμε παίκτες που δεν ξέφυγαν στους πανηγυρισμούς του πρώτου γκολ, σημάδι ότι είχαν συνειδητοποιήσει πως μέχρι να φτάσουν στην ανατροπή και την πρόκριση, δεν είχαν (το παραμικρό) δικαίωμα να το γιορτάσουν. Πέτυχαν ποδοσφαιρικό θαύμα με τη μαγκιά τους. Όσα λάθη κι αν έκαναν σε προηγούμενα ματς, όσα κι αν άκουσαν οι παίκτες, Ολυμπιακός και ΠΑΟΚ, έγραψαν νέο κι άκρως αξιοσημείωτο κεφάλαιο που θα αποτελέσει σημείο αναφοράς (μέχρι το επόμενο).
Δεν πήγαν στη ρεβάνς τους περιμένοντας ότι θα γίνουν ποδοσφαιρικά θαύματα. Πίστεψαν στην πρόκριση, χωρίς να το φωνάζουν και την κυνήγησαν λυσσαλέα. Δεν ήταν ποτέ ομαδούλες και ούτε μετατράπηκαν αίφνης σε ομαδάρες. Απέδειξαν ωστόσο ότι τίποτα μα τίποτα δεν είναι ακατόρθωτο. Ιδιαίτερα στο Κόνφερενς Λιγκ, διοργάνωση που είναι στα… κυβικά των ελληνικών ομάδων.