ΤΟΥ ΙΑΚΩΒΟΥ ΚΑΚΟΥΡΗ
Λίγες ημέρες πριν την έναρξη του πρωταθλήματος και στην Ανόρθωση εμφανίζονται πεπεισμένοι ότι έχει δομηθεί σωστά για να μπορέσει να αντεπεξέλθει στην προσπάθεια για υλοποίηση του στόχου της. Η εξασφάλιση ενός ευρωπαϊκού εισιτηρίου είναι στόχος αδιαπραγμάτευτος για τους κυανόλευκους της Αμμοχώστου, οι οποίοι θέλουν να ξεφύγουν από τα χρόνια της αγωνιστικής μιζέριας και αβεβαιότητας.
Ταυτόχρονα εκκρεμεί και το στοίχημα ενός γεμάτου «Αντώνης Παπαπαδόπουλος» που θα θυμίζει την «καυτή» έδρα του ένδοξου παρελθόντος. Υπάρχουν ισχυρές ενδείξεις ότι η «Κυρία» πορεύεται στο σωστό δρόμο, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι ως διά μαγείας θα αλλάξει επίπεδο. Πόσω μάλλον όταν δεν υπάρχουν χειροπιαστά και μετρήσιμα κριτήρια, ενώ θεωρείται δεδομένο ότι όλες σχεδόν οι ομάδες της περσινής πρώτης εξάδας έχουν ενδυναμωθεί.
Στην παρούσα φάση, ο Ρόνι Λέβι καλείται να ξεπεράσει δύο «αγκάθια» που είναι βέβαιο ότι θα συναντήσει στον δρόμο του. Το πρώτο έχει να κάνει με το βάθος του ρόστερ του. Δεν είναι μυστικό ότι στην Ανόρθωση προβληματίζονται για το γεγονός ότι σε κάποιες θέσεις δεν υπάρχουν πολλές επιλογές πρώτης διαλογής. Σε ολόκληρη την αμυντική γραμμή για παράδειγμα, τρέμουν με την ιδέα ότι θα χρειαστεί να αντικαταστήσουν κάποιον από τους βασικούς.
Όπως έχει διαπιστωθεί και από τα φιλικά, ο τερματοφύλακας Αρούς, οι κεντρικοί αμυντικοί Ντουγκλάο και Σίλντενλφελντ και οι ακραίοι Μπανταλόφσκι και Πράνιτς «παίζουν» χωρίς αντίπαλο στη μάχη της ενδεκάδας. Για τη θέση στα στόπερ εξαιρετικές εντυπώσεις είχε αφήσει στο ξεκίνημα της προετοιμασίας ο νεαρός Παναγιώτης Αρτυματάς, ο οποίος έδειξε ότι μπορεί να προσφέρει κάποιες λύσεις, αλλά είναι μόλις 18 χρόνων και στερείται εμπειριών, ενώ για τα άκρα της άμυνας ο επίσης νεαρός Μακάροφ, δεν πήρε αρκετό χρόνο συμμετοχής.
Η «Κυρία» εμφανίζεται ιδιαίτερα ενισχυμένη μεσοεπιθετικά. Κι είναι αλήθεια ότι με τις προσθήκες των Αράζ Αμπντουλάγεφ και Σεκού Σισέ θα ισχυροποιηθεί ακόμη περισσότερο. Το δεύτερο «αγκάθι» του Ισραηλινού τεχνικού έχει να κάνει με τον τομέα της οργάνωσης και της δημιουργίας και ουσιαστικά έχει ονοματεπώνυμο: Ρούβεν Ράγιος! Ο Ισπανός ξέρει μπάλα όσο λίγοι, αλλά για έναν παράξενο λόγο δεν εμπνέει απόλυτη εμπιστοσύνη, όχι μόνο στον κόσμο, αλλά και στους προπονητές του. Γι’ αυτό και συχνά τον χρησιμοποιούν στα φτερά της επίθεσης, όπου συνήθως καταποντίζεται…
Η αλήθεια είναι ότι κάποιοι οπαδοί της «Κυρίας» πιστεύουν «φανατικά» στον Ράγιος, ως οργανωτή και δημιουργό, αλλά οι… εμβληματικές εμφανίσεις του στην περσινή περίοδο ήταν μετρημένες στα δάκτυλα τους ενός χεριού.
Αν προσθέσουμε ότι ο Ισπανός είναι ο πιο ακριβοπληρωμένος παίκτης της «Κυρίας» και η παρουσία του στο ρόστερ θεωρείται οικονομική υπέρβαση, τότε ο πήχης των προσδοκιών εκτινάσσεται στα ύψη. Έχει καλό αριστερό πόδι, μπορεί να απειλήσει την αντίπαλη εστία, αλλά ακόμη δεν έχει πείσει -με τις εμφανίσεις του- ότι είναι ο απόλυτος κουμανταδόρος, ο άνθρωπος που θα «δέσει» αρμονικά τη μεσαία γραμμή με την επίθεση.
Συν το γεγονός ότι δεν φημίζεται για τη μαχητικότητά του, δεν έχει συνεχές τρέξιμο που απαιτείται στο σύγχρονο ποδόσφαιρο, ο προβληματισμός μεγαλώνει. Ο Γκάντσεφ που τρέχει περισσότερο και μαρκάρει περισσότερο, δεν έδειξε ότι έχει τα πλέον απαραίτητα συστατικά του «δεκαριού» γι’ αυτό και πιθανότατα θα χρησιμοποιείται περισσότερο ως ανασταλτικός μέσος.