ΤΟΥ ΓΙΩΡΓΟΥ ΧΡ. ΓΕΩΡΓΙΟΥ
Το γκολ του Αρουαμπαρένα στις καθυστερήσεις που χάρισε τον βαθμό της ισοπαλίας απέναντι στην ΑΕΚ, αλλά και ένα λεπτό αργότερα η φάση με τον Σάσι που θα μπορούσε να γύριζε το παιχνίδι είναι δείγματα της νοοτροπίας και του χαρακτήρα που υπάρχουν στην ΑΕΛ. Και με αυτό το πνεύμα θα πορευτούν οι γαλαζοκίτρινοι για το υπόλοιπο της περιόδου, σε πρωτάθλημα και κύπελλο, ώστε να υλοποιήσουν τους στόχους τους.
Βέβαια, για να είμαστε δίκαιοι, δεν περιμέναμε το γκολ ισοφάρισης του Ισπανού επιθετικού για να μάθουμε ποια είναι η ΑΕΛ. Δεν ήλθε ξαφνικά ένα γκολ για να μας πείσει πως η ΑΕΛ έχει ισχυρό κορμό ποδοσφαιριστών με χαρακτήρα και νοοτροπία νικητή.
Εδώ και έξι μήνες αυτό που κάνει είναι να παλεύει με μικρούς και μεγάλους μέχρι το τελευταίο δευτερόλεπτο. Με αυτά τα στοιχεία, σε συνδυασμό με την ποιότητα που έχει, μπορεί να βγάλει στους δρόμους τον κόσμο της. Το σημαντικό της υπόθεσης είναι αυτό το δυνατό κράμα, το οποίο αποτελούν οι ποδοσφαιριστές, η τεχνική ηγεσία, ο κόσμος και η διοίκηση, να μείνει άρρηκτα δεμένο.
Και για να μην ξεχνιόμαστε, την Κυριακή που πέρασε, μέσα σε όλη εκείνη την κακοκαιρία και τις βροχές, οι πιστοί φίλοι της ΑΕΛ στην ανατολική παρέμειναν στις θέσεις τους και όταν η κλεψύδρα του χρόνου είχε αρχίσει να μειώνεται. Αυτή την πίστη και αφοσίωση του κόσμου οφείλουν να τιμήσουν όλοι μέχρι τελικής πτώσεως.