aezaekaelanorthosisapoelapollonarisdoksaethnikos achnaskarmiotissasalaminaothelos athienouomonoiapafosSuper LeaguePremier LeagueSerie ALaLiga

ΑΛΛΑ ΣΠΟΡΑΛΛΑ ΑΘΛΗΜΑΤΑΜία από τις πιο όμορφες στιγμές του Ελληνισμού (pics & video)

Μία από τις πιο όμορφες στιγμές του Ελληνισμού (pics & video)

ΤΟΥ ΙΑΚΩΒΟΥ ΚΑΚΟΥΡΗ

Στα τέλη του 19ου αιώνα, το αγώνισμα του Μαραθωνίου ήταν εντελώς άγνωστο. Ενόψει των πρώτων σύγχρονων Ολυμπιακών Αγώνων της Αθήνας το 1896 το είχε εισηγηθεί (δύο χρόνια νωρίτερα) ο Γάλλος Μισέλ Μπρεάλ, ένας ρομαντικός φιλόλογος που ήθελε να τιμήσει την ιστορική διαδρομή του Φειδιππίδη μετά τη Μάχη του Μαραθώνα.

Την Παρασκευή 29 Μαρτίου 1896 (με το παλιό ημερολόγιο), Πέμπτη ημέρα των Ολυμπιακών Αγώνων της Αθήνας, 17 αθλητές από πέντε χώρες παρατάχθηκαν στην αφετηρία στη γέφυρα του Μαραθώνα για να διανύσουν τα 40 χιλιόμετρα της διαδρομής με προορισμό το Παναθηναϊκό Στάδιο. Συμμετείχαν στον «ελληνικό αγώνα», όπως οι ιστορικοί τον ονόμαζαν τότε. Τα προγνωστικά έφεραν τους Έλληνες μαραθωνοδρόμους, Χαρίλαο Βασιλάκο και  Ιωάννη Λαυρέντη ως τα φαβορί, λόγω των επιδόσεων τους στα προκριματικά.

Στη διαδικασία της επιλογής των αθλητών που θα εκπροσωπήσουν την Ελλάδα στον Μαραθώνιο, καθοριστικό ρόλο  διαδραμάτισε ο ταγματάρχης Παπαδιαμαντόπουλος, ο οποίος έδωσε και την εκκίνηση ως αφέτης. Ο Παπαδιαμαντόπουλος θυμόταν έντονα τη θαυμαστή αντοχή ενός στρατιώτη του, του Σπύρου Λούη και κίνησε γη και ουρανό για να είναι στην αφετηρία.

Ο λαϊκός μύθος αναφέρει ότι κατά τη διάρκεια της στρατιωτικής του θητείας, ο Σπύρος Λούης έτρεξε από την Αθήνα στο Μαρούσι και επέστρεψε σε χρόνο ρεκόρ για να φέρει το πηλήκιο που είχε ξεχάσει στο σπίτι του, ώστε να είναι τέλειος στην αναφορά του τάγματος.

Φτωχόπαιδο, από αγροτική οικογένεια, στα 24 του χρόνια, όταν συμμετείχε στον Μαραθώνιο των Ολυμπιακών του 1896, βοηθούσε τον πατέρα του κουβαλώντας νερό. Ένας νερουλάς βιοπαλαιστής. Χάρις στη βοήθεια του Παπαδιαμαντόπουλου, μπήκε από το «παράθυρο» στον αγώνα. Ο Ταγματάρχης αποφάσισε να γίνει κι άλλος προκριματικός αγώνας και παρά το γεγονός ότι ο Σπύρους Λούης τερμάτισε πέμπτος, αποφάσισε να του δώσει την… κάρτα συμμετοχής.

Οι περιγραφές του πρώτου Μαραθωνίου Δρόμου, επικές. Τους αθλητές ακολουθούσαν γιατροί, νοσοκόμες και κριτές πάνω σε ποδήλατα και ιππήλατες άμαξες. Ο Γάλλος Αλμπέν Λερμισιό χωρίς να υπολογίσει ότι η μεγαλύτερη διαδρομή ήταν χωμάτινη έδωσε γρήγορο τέμπο και στο τέλος… κλάταρε.

Όπως αποδείχθηκε λάθη στην τακτική τους έκαναν κι ο Αυστραλός Φλακ, ο Αμερικανός Μπλέικ και ο Ούγγρος Κέλνερ. Στο Πικέρμι, 30 χιλιόμετρα από την Αθήνα, πρώτος από τον όμιλο των Ελλήνων αθλητών έφθασε ο Λούης. Σύμφωνα με τις περιγραφές σταμάτησε για λίγο, ήπιε ένα ποτήρι κρασί (!) και δήλωσε στους χωρικούς που τον επευφημούσαν ότι ένιωθε σίγουρος για τη νίκη του.

Ο Αυστραλός Φλακ, λογάριαζε χωρίς τον ξενοδόχο και έξι χιλιόμετρα πριν τον τερματισμό είπε σ’ έναν ποδηλάτη να τρέξει γρήγορα στο Στάδιο και να αναγγείλει τη νίκη του. Οι 100.000 Έλληνες φίλαθλοι που περίμεναν στο Ολυμπιακό Στάδιο, πάγωσαν. Λίγα λεπτά προηγουμένως, ένας Αμερικανός ο Γκάρετ είχε κερδίσει στη δισκοβολία, ένα αγώνισμα καθαρά ελληνικό.

Στο 37ο χιλιόμετρο ο Λούης, με αλλαγή ρυθμού, προσπέρασε τον Φλακ, ο οποίος κατέβαλε την ύστατη προσπάθεια να παραμείνει στην πρωτοπορία, αλλά κατέρρευσε και εγκατέλειψε. Σίγουρος, πλέον, ο Παπαδιαμαντόπουλος για τη νίκη του «πουλέν» του, έδωσε καμιτσιά στο άλογό του κι έσπευσε να ενημερώσει τον Γεώργιο Α’ και τη βασιλική οικογένεια ότι ένας Έλληνας προηγείται. Η είδηση μεταδόθηκε από στόμα σε στόμα και μια κραυγή συγκλόνισε το Στάδιο, «Έλλην, Έλλην».

Θρυλείται ότι οι πανηγυρισμοί όταν ο Σπύρος Λούης μπήκε, πρώτος στο Παναθηναϊκό Στάδιο, περιλαμβάνεται μέσα στις πιο όμορφες και πιο συναισθηματικές στιγμές του Ελληνισμού. Γενικό παραλήρημα… Κι όχι μόνο εκείνη την ημέρα, αλλά και τις επόμενες ημέρες και τα επόμενα χρόνια. Στον μοναδικό μαραθώνιο της ζωής του, ο χρόνος του Σπύρου Λούη, ήταν 2 ώρες 58 λεπτά και 50 δευτερόλεπτα.

Δεύτερος τερμάτισε ο Χαρίλαος Βασιλάκος σε 3 ώρες 6 λεπτά και 3 δευτερόλεπτα και τρίτος ο Σπυρίδων Μπελόκας, ο οποίος όμως ακυρώθηκε, ύστερα από καταγγελία ότι είχε διανύσει μέρος του Μαραθωνίου πάνω σε κάρο! Έτσι, την τρίτη θέση πήρε ο Ούγγρος Κέλνερ σε 3 ώρες 9 λεπτά και 35 δευτερόλεπτα.

Την ημέρα λήξης των Ολυμπιακών Αγώνων, έγινε η τελετή απονομής των μεταλλίων στους νικητές όλων των αγωνισμάτων. Ο Σπύρος Λούης, εν μέσω γενικής αποθέωσης στο κατάμεστο Παναθηναϊκό Στάδιο, έλαβε κλάδο ελαίας και το ασημένιο μετάλλιο (χρυσό δεν προβλεπόταν τότε) και ο δεύτερος Χαρίλαος Βασιλάκος, ένα δάφνινο στεφάνι και το ασημένιο μετάλλιο.

Οι φήμες που κυκλοφόρησαν ότι κατά τη διάρκεια του Μαραθωνίου είχε «κλέψει», πραγματοποιώντας μέρος της διαδρομής πάνω σε κάρο, δεν επιβεβαιώθηκαν ποτέ. Ο Λούης μετά τον θρίαμβό του δεν ξανάτρεξε ποτέ κι έζησε μία ήρεμη ζωή στο Μαρούσι, εργαζόμενος ως αγρότης, κηπουρός, νερουλάς και αργότερα ως τοπικός αστυνομικός. Παντρεύτηκε την αγαπημένη του Ελένη κι έκανε οικογένεια. Πέθανε σαν σήμερα, 26 Μαρτίου 1940, πάμπτωχος λόγω και της ασθένειας της συζύγου του και μάλλον ξεχασμένος από την ελληνική Πολιτεία…

ΜΕ… ΠΡΙΜ «ΕΝΑ ΓΑΙΔΑΡΑΚΟ ΝΑ ΜΕ ΒΟΗΘΑ»!

Ο Σπυρίδων Λούης ο πρώτος αθλητής λαϊκός ήρωας βίωσε την αποθέωση για αρκετό καιρό μετά τον θρίαμβό του. Όλοι ήθελαν να του προσφέρουν ένα δώρο και να κλέψουν λίγη από τη δόξα του. Από τις εφημερίδες εποχής διαβάζουμε: «Ο κύριος Κυπαρίσσης πρόεδρος της συντεχνίας αργυροχρυσοχόων, του πρόσφερε μία χρυσή αλυσίδα, ο εισαγγελέας του Αρείου Πάγου κύριος Τζιβανόπουλος ένα δαχτυλίδι, ο καφεπώλης Δημήτριος Μπαβέας δωρεάν καφέδες για ένα χρόνο, ο Παύλος Αθανασίου 100 οκάδες κρασί, η ξενοδόχος Δήμητρα Βιβή δωρεάν φαγητό εφόρου ζωής, οι Σιδηρόδρομοι Αττικής δωρεάν εισιτήριο εφόρου ζωής, ο Μιχαήλ Βόδας μια κυνηγετική καραμπίνα και η εταιρεία Σίνγκερ μία ραπτομηχανή»! Λέγεται ότι τα αρνήθηκε όλα. Αρκέστηκε μόνο με το δώρο του βασιλιά. Όταν ρωτήθηκε από το βασιλιά Γεώργιο τι επιθυμεί ως δώρο από το παλάτι, απάντησε: «Ένα γαϊδαράκο να με βοηθά με το κουβάλημα του νερού».

Ο πρώτος αθλητικός θρύλος της νεότερης Ελλάδας παρέμεινε αναλλοίωτος με το πέρασμα του χρόνου. Όταν τον καλούσαν σε αθλητικούς αγώνες ως επίσημο προσκεκλημένο, εμφανιζόταν ντυμένος φουστανελάς και με το χρυσό μετάλλιο στο στήθος. Όπως συνέβη και την 1η Αυγούστου 1936, όταν προσκλήθηκε από τον Χίτλερ στην τελετή έναρξης των Ολυμπιακών Αγώνων του Βερολίνου. Συναντήθηκε μαζί του, φωτογραφήθηκε και του προσέφερε ένα κλαδί ελιάς ως σύμβολο της ειρήνης. Ο Λούης δεν τον χαιρέτησε με τον γνωστό ναζιστικό τρόπο, όπως έκαναν τα υπόλοιπα μέλη της ελληνικής αποστολής.

Το 1926 κατηγορήθηκε για πλαστογραφία στρατιωτικού εγγράφου, προφυλακίστηκε για σχεδόν ένα χρόνο, αλλά αθωώθηκε πανηγυρικά. Ο άθλος και η μνήμη του τιμήθηκαν αργότερα, αφού το Ολυμπιακό Στάδιο της Αθήνας στο χωριό του, το Μαρούσι, φέρει το όνομά του. Η ταινία «Συνέβη στην Αθήνα» («It Happened in Athens»), παραγωγής 1962, με πρωταγωνίστρια την Τζέιν Μάνσφιλντ, αναπαράγει τον θρύλο ότι ο Λούης δεν έτρεξε μόνο για τη δόξα, αλλά και για τα μάτια της Ελένης, μιας όμορφης μαρουσιώτισας. Επίσης, στο Μόναχο, το όνομά του φέρει η λεωφόρος που περνά από το  Ολυμπιακό Πάρκο, ενώ το 2012, η ιταλική εταιρεία Vibram κυκλοφόρησε ένα μοντέλο αθλητικών παπουτσιών με την ονομασία Spyridon LS.

Όταν τα εγγόνια του Σπύρου Λούη, αντιμετώπισαν σοβαρότατα οικονομικά προβλήματα. Το ασημένιο κύπελλο που είχε απονεμηθεί στον Σπύρο Λούη μετά τη νίκη του στον Μαραθώνιο πουλήθηκε αντί 664.842 ευρώ στο Ίδρυμα «Σταύρος Νιάρχος», σε δημοπρασία του οίκου Christie’s στο Λονδίνο.

ΤΑ ΠΙΟ ΔΗΜΟΦΙΛΗ

ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΝΕΑ