Ο Ανδρέας Θεμιστοκλέους αρθρογραφεί στο προσωπικό του blog sportdebate.wordpress.com για τον αθλητικό τουρισμό στην Κύπρο.
Αναλυτικά: «Όσο σκέφτομαι το αθλητικό κέντρο «Γλαύκος Κληρίδης» στον Αγρό, γεμίζει το μυαλό μου με ιδέες και σχέδια. Βλέπω μπροστά μου το απέραντο γαλάζιο της θάλασσας μας και η αθλητική μου φύση σεληνιάζεται. Αναρωτιέμαι που αλλού μπορείς σε 1 ώρα να βρεθείς από τη θάλασσα σε υψόμετρο ολυμπιακής προετοιμασίας και ζαλίζομαι. Έρχονται μέρες που εγώ ο αδαής κουράζομαι από τον ήλιο και τη ζέστη του Οκτωβρίου, αγνοώντας ότι δέκα μήνες το χρόνο ο καιρός μας προσφέρεται για αθλητισμό σε εξωτερικούς χώρους. Τελικά, η Κύπρος δεν είναι ο φορολογικός παράδεισος. Ο αθλητικός παράδεισος είναι, κύριοι Ευρωπαίοι.
Σύμφωνα με έρευνες στο εξωτερικό, τα πιο ραγδαία αναπτυσσόμενα αθλήματα στον κόσμο αυτή τη στιγμή, τα οποία απολαμβάνουν και τις μεγαλύτερες οικονομικές επενδύσεις, είναι το τένις και η ποδηλασία. Πολλές χώρες στον κόσμο έχουν παράδοση στο τρίαθλο, τα υδάτινα σπορ, και το τρέξιμο. Το θαλάσσιο κολύμπι είναι πλέον ολυμπιακό άθλημα. Η σκοποβολή έχει εξαπλωθεί τόσο πολύ που μέχρι και αθλητές από τα Εμιράτα διακρίνονται στους Ολυμπιακούς.
Το γκολφ είναι από τα πιο διαδεδομένα αθλήματα σχετικά με το τουριστικό ρεύμα, άσχετα αν κατά την προσωπική μου άποψη η πλειάδα γηπέδων στην Κύπρο δεν αποτελεί από μόνη της ωφέλιμη ενέργεια. Ο κοινός παρονομαστής σε όσα προανέφερα είναι η δυνατότητα της χώρας μας να οργανώσει και να φιλοξενήσει όλα αυτά τα αθλήματα, προσφέροντας υπηρεσίες υψηλού επιπέδου. Με πολλαπλά και ποικιλότροπα οφέλη, όπως επαναλαμβανόμενοι επισκέπτες, ενίσχυση του τουρισμού κατά τους χειμερινούς μήνες, εξάπλωση του προϊόντος σε μη παραδοσιακές τουριστικές αγορές και πολλά άλλα.
Ίσως το πιο σημαντικό είναι το λεγόμενο Spill Over Effect. Η δυνατότητα της χώρας, μέσω του αθλητικού τουρισμού, να αναπτύξει ιδιαίτερα επικερδείς δραστηριότητες που έμμεσα εξυπηρετούν τον αθλητικό τουρισμό και τη χώρα, κυρίως μέσω ιδιωτικής πρωτοβουλίας, ιδιωτικών επενδύσεων, αλλά δημοσίας ωφέλειας (Public-Private Partnership – PPP).
Με δεδομένο ότι οι τουριστικές μας υπηρεσίες είναι ήδη πολύ ανεπτυγμένες, χρειάζεται κατά την άποψη μου να προσεγγίσουμε τον αθλητικό τουρισμό ως ένα μεγάλο εργαλείο στην ανάπτυξη τόσο της οικονομίας της χώρας μας όσο και του ίδιου του αθλητισμού μας.
Αν και δεν είμαι ειδικός σε θέματα τουρισμού, γνωρίζω ότι οι τουριστικές μας περίοδοι έχουν σημαντικά σμικρυνθεί, όπως γνωρίζω καλά ότι τα διάφορα οργανωμένα σύνολα της τουριστικής βιομηχανίας έκαναν και συνεχίζουν να κάνουν προσπάθειες να επιμηκύνουν την τουριστική σεζόν και να αναπτύξουν εναλλακτικό τουρισμό, όπως συνεδριακό τουρισμό, ιατρικό τουρισμό κτλ.
Αυτή τη στιγμή έχουμε όντως μια ήδη ανεπτυγμένη δραστηριότητα αθλητικού τουρισμού, περιορισμένη, σε σημαντικό βαθμό όμως, στο ποδόσφαιρο (όπως πολλά πράγματα σε αυτή τη χώρα) και αυτό, κατά την άποψη μου, ως αποτέλεσμα ιδιωτικής πρωτοβουλίας προσέλκυσης Συλλόγων.
Η πρώτη εισήγηση είναι να σχεδιάσουμε μακροχρόνια την ανάγκη των εθνικών ποδοσφαιρικών ομάδων, σε όλο τον κόσμο, να προσαρμοστούν στις κλιματολογικές συνθήκες του Παγκόσμιου Κυπέλλου στο Κατάρ 2022. Ένα πενταετές πλάνο προσέλκυσης εθνικών ομάδων σε διάφορα τακτά χρονικά διαστήματα μέσα στην ποδοσφαιρική περίοδο είναι ότι καλύτερο και για τον τουρισμό και για το άθλημα.
Αυτό που θέλω να τονίσω σε σχέση με το εγχείρημα είναι τα πολλαπλά οφέλη, μέσα από την ανάδειξη συνεργειών και αυτή είναι η δεύτερη μου εισήγηση. Δεν κερδίζει μόνο ο τουρισμός, δεν κερδίζει μόνο ο ιδιωτικός τομέας, οι υπηρεσίες και το εθνικό προϊόν. Κερδίζει και ο αθλητισμός και οι ομάδες και οι ομοσπονδίες και ειδικά οι άμεσα εμπλεκόμενοι στον αθλητισμό.
Αν σχεδιαστεί σωστά και σε συνεργασία με τις αθλητικές αρχές, τέτοια σχέδια θα προσελκύσουν παγκόσμιου επιπέδου αθλητές, προπονητές και παράγοντες. Θα κερδίσουμε από την παρουσία τους, την παρακολούθηση και την τεχνογνωσία που θα μας δώσουν. Θα κερδίσουμε από την αλληλοεπίδραση και το συναγωνισμό. Θα αναγκαστούμε να αναπτύξουμε περαιτέρω υπηρεσίες έμμεσες με τον αθλητισμό, όπως εξειδικευμένα ιατρικά κέντρα, κέντρα επιστημονικής υποστήριξης, κέντρα προώθησης έρευνας στον αθλητισμό και πολλά άλλα.
Η παραδοχή μου είναι ότι ο μηχανοκίνητος αθλητισμός έχει κάνει εδώ και δεκαετίες βήματα προς αυτή την κατεύθυνση, ειδικά και συγκεκριμένα με το Ράλλι Κύπρος, που είναι και επίκαιρο. Έχει πετύχει και ως αθλητικό προϊόν, αλλά και ως τουριστικό αφού έρευνες έδειξαν συγκεκριμένα την αύξηση τουρισμού, που έμμεσα σχετιζόταν με το συγκεκριμένο αθλητικό γεγονός. Δυστυχώς, ο μηχανοκίνητος αθλητισμός στην Κύπρο δεν επωφελήθηκε ισόποσα με τον τουρισμό και αυτό πρέπει να προβληματίσει την οικία ομοσπονδία.
Η τρίτη μου εισήγηση είναι να αξιολογήσουμε το συγκεκριμένο παράδειγμα του Ράλλι και να κτίσουμε πάνω στα θετικά, συνάμα βελτιώνοντας τα αρνητικά. Ας κοιτάξουμε πόσα αθλήματα έχουν αγωνιστικές υποχρεώσεις σε διάφορε χώρες εντός της αθλητικής σεζόν (π.χ. Φόρμουλα 1) και να κατανοήσουμε ότι η στρατηγική θέση της Κύπρου, μαζί με όλα τα άλλα καλά που προανέφερα, μπορούν να καταστήσουν την Κύπρο διακομιστικό σταθμό των ομάδων αυτών ενδιάμεσα αγωνιστικών υποχρεώσεων. Η δε προπόνηση τους εντός σεζόν είναι αμιγώς προπόνηση φυσικής αγωγής, άρα δεν χρειαζόμαστε καν εξειδικευμένες αγωνιστικές εγκαταστάσεις.
Επαναλαμβάνω αθλητικός τουρισμός σημαίνει επένδυση και οφέλη για τον τουρισμό αλλά και για τον αθλητισμό της χώρας μας. Η αλυσίδα έχει αρχή, αλλά για καλή μας τύχη δεν έχει τέλος, ειδικά εξαιτίας του Spill Over Effect. Η συνεργασία μεταξύ των αρχών του κράτους σε τουριστικό και αθλητικό επίπεδο είναι επιβεβλημένη, όπως και η συνεργασία δημόσιου και ιδιωτικού τομέα και αυτό είναι άλλο ένα θετικό στοιχείο που πρέπει να αναπτύξουμε περαιτέρω».