ΤΟΥ ΙΑΚΩΒΟΥ ΚΑΚΟΥΡΗ
Στις αρχές της δεκαετίας του 2000, όλοι οι πιτσιρικάδες ποδοσφαιριστές στο Πράσινο Ακρωτήρι ήθελαν να μοιάσουν στον Ντιτιέ Ντρογκμπά. Το μεγάλο αστέρι που ανέβαινε ραγδαία τα σκαλοπάτια του παγκόσμιου ποδοσφαίρου κι έγινε ο πιο ακριβός Ιβοριανός ποδοσφαιριστής με τη μετεγγραφή του από τη Μαρσέιγ στη Τσέλσι έναντι 30 εκατομμυρίων ευρώ. Εκείνη την περίοδο στη χώρα μαινόταν ένας ανελέητος εμφύλιος πόλεμος ανάμεσα στους «ρέμπελς» και στο καθεστώς του Λοράντ Γμπαμπό. Όσοι μπορούσαν να φύγουν στο εξωτερικό κέρδιζαν το… τζακ ποτ στο «Τζόκερ». Ο Σεκού Σισέ ήταν ένας απ’ αυτούς.
Ένας άλλος φτασμένος Ιβοριανός παίκτης, ο Αρούνα Κονέ, έκανε το «προξενιό» κι ο 19χρονος Σεκού μετακόμισε το 2004 στην ολλανδική Ρόντα. Χθες σε ηλικία 32 χρόνων, πλέον, ανακοινώθηκε η απόκτησή του από την Ανόρθωση, η οποία ήθελε να ενδυναμώσει την επιθετική της γραμμή. Κι αν ο Ιβοριανός επιβεβαιώσει τις συστάσεις που τον ακολουθούν, τότε ο Ρόνι Λέβι έχει στη μηχανή του ένα πολυτιμότατο γρανάζι. Όλη αυτήν την περίοδο αγωνιζόταν στην Ευρώπη, είτε ως κλασικός φορ είτε ως περιφερειακός. Τα 54 τέρματα που πέτυχε σε 274 αγώνες πρωταθλήματος επιβεβαιώνουν ότι η επαφή του με τα αντίπαλα δίκτυα δεν είναι άσχημη.
Πίσω στο 2004, στο Κίρκραντ της Ολλανδίας, όταν ο Σεκού Σισέ δεν άργησε να ξεδιπλώσει το ταλέντο του. Φορούσε φανέλα βασικού στη Ρόντα για δύο χρόνια, πραγματοποιούσε πολύ καλές εμφανίσεις σε βαθμό που «μαγνήτισε» κι αυτόν ακόμη τον Λουίς φαν Χαλ! Το 2006 ήθελε να τον πάρει στην Άλκμααρ, αλλά στη Ρόντα δεν μπήκαν καν στον κόπο να συζητήσουν. Ήταν ένας από τους καλύτερους παίκτες της κι είχε συμβόλαιο για πέντε χρόνια. Η Ρόντα επιβραβεύθηκε όταν το καλοκαίρι του 2009, μετά από «πλειστηριασμό», τον πούλησε στη Φέγενορντ έναντι 3,5 εκατομμυρίων ευρώ. Τον Ιβοριανό διεκδικούσαν επίσης, η Αϊντχόφεν και η Τβέντε, αλλά προτιμήθηκε η Φέγενορντ, στην οποία κουμάντο έκανε ο Λίο Μπενάκερ ως τεχνικός διευθυντής και ο Μάριο Μπέιν -ο προσφάτως αποπεμφθείς από τον ΑΠΟΕΛ- ως προπονητής. Η μετεγγραφή του Σισέ, μαζί με τους Ντάνι Φερνάτες και Στέφαν Μπάμποβιτς, είχαν χαρακτηρισθεί ως μεγάλες επιτυχίες, εξ ου και στήθηκε χολιγουντιανό σκηνικό με ελικόπτερο για την παρουσίασή τους.
Στο πικ της καριέρας του (2008-09) αγωνίστηκε και στις εθνικές ομάδες του Πράσινου Ακρωτηρίου με τις οποίες μετρά 13 συμμετοχές και 5 τέρματα. Ο τραυματισμός του τού στέρησε τη συμμετοχή του στο Μουντιάλ του 2010. Ήταν τότε που ο Μπέιν δήλωσε ότι «ο Σισέ δεν πρέπει να ρισκάρει τη συμμετοχή του στο Μουντιάλ, πρέπει να αποθεραπευθεί πλήρως και θα ‘χει πολλές ευκαιρίες να παίξει στην εθνική».
Ο Μπέιν πίστευε πολύ στον Σεκού Σισέ και το δήλωνε δημοσίως. Μετά τον πρώτο χρόνο, όμως, σε συνδυασμό με έναν σοβαρό τραυματισμό του Ιβοριανού, άρχισε την «γκρίνια» τύπου «περιμένω πολύ περισσότερα από τον Σισέ»… Όταν η Φέγενορντ ηττήθηκε με 0-10 από την Αϊντχόφεν (ο Σισέ δεν αγωνιζόταν λόγω του τραυματισμού του), ο Μπέιν «μετρούσε» αντίστροφα. Το καλοκαίρι του 2011, 13 από τους 18 παίκτες ψήφισαν ότι ο Ολλανδός προπονητής δεν τους ενέπνεε εμπιστοσύνη και έπρεπε να αποχωρήσει! Τον διαδέχθηκε ο Ρόναλντ Κούμαν. Με τον Κούμαν (2011-12), ο Σεκού Σισέ επανήλθε σε ψηλά επίπεδα απόδοσης, ξαναπήρε φανέλα βασικού, πέτυχε 7 τέρματα στο πρωτάθλημα, αλλά στο ξεκίνημα της επόμενης περιόδου, ένα διάστρεμμα κι ένα πρόβλημα στον αστράγαλο, δεν του επέτρεψαν να έχει πρωταγωνιστικό ρόλο. Κάπου εκεί άρχισε κι η δική αντίστροφη μέτρηση για την αποχώρησή του από το Ρότερνταμ.
Ο Μάριο Μπέιν -που εν τω μεταξύ είχε αναλάβει τη βελγική Γκενκ- καραδοκούσε… Η μετεγγραφή του ανακοινώθηκε τον Ιανουάριο του 2014 και ο Σεκού Σισέ φόρεσε τα κυανόλευκα των κυπελλούχων Βελγίου χωρίς καλά – καλά να προπονηθεί με τους νέους του συμπαίκτες. Η δεύτερη συνεργασία του Μπέιν με τον Ιβοριανό επιθετικό δεν είχε μεγάλη διάρκεια λόγω των αλλοπρόσαλλων εμφανίσεων της ομάδας. Τρεις εντός έδρας ήττες (και δύο εκτός έδρας νίκες) εξόργισαν τον πρόεδρο που έδιωξε το Μπέιν. Για μιάμιση σεζόν ο Σισέ ήταν βασικός στην Γκενκ μέχρι που ήρθε ο Ιγκορ Ντε Καμάργκο…
Ο Βραζιλιάνος φορ εκτόπισε τον Ιβοριανό από την ενδεκάδα, αλλά κατά διαβολική σύμπτωση η αποχώρησή τους ανακοινώθηκε την ίδια ημέρα. Ο πρώτος για τον ΑΠΟΕΛ και ο δεύτερος για την Αζαξιό, αφού προηγουμένως είχε εξαιρετικές εμφανίσεις με την Σοσό στη δεύτερη κατηγορία της Γαλλίας (26 συμμετοχές, 8 τέρματα). Στην Αζαξιό είχε φουλ συμμετοχές (31) πέτυχε τέσσερα τέρματα, αλλά προτίμησε να ανοίξει άλλο ένα κεφάλαιο στην καριέρα του, ως ποδοσφαιριστής της Ανόρθωσης…
Τα υπόλοιπα, στα κυπριακά γήπεδα. Η «Κυρία» καταβάλλει προσπάθειες έτσι ώστε να ετοιμασθούν τα χαρτιά του για να συμπεριληφθεί στην αποστολή του αγώνα της πρεμιέρας την Κυριακή, με αντίπαλο τη Νέα Σαλαμίνα στο «Αμμόχωστος».