Όταν η Ρωσία σκόραρε το 3ο της γκολ απέναντι στην Αίγυπτο, την περασμένη βδομάδα, ο Μαχμούντ Αμπντέλ Ραζέκ ήταν συντετριμμένος. «Νομίζαμε ότι ο Θεός ήταν με την Αίγυπτο», είπε με πνιγμένη φωνή, δείχνοντας τον ουρανό. «Τελικά όχι».
Φαίνεται ότι τίποτα δεν πάει καλά στην Αίγυπτο αυτή την περίοδο. Οι τιμές του νερού, του ηλεκτρισμού και των καυσίμων είναι στα ύψη. Το ίδιο και η λογοκρισία αφού δεκάδες χιλιάδες πολίτες βρίσκονται στη φυλακή ως πολιτικοί κρατούμενοι.
Κάτω από την ηγεσία του Σίσι, η Αίγυπτος περνάει από τον αυταρχισμό στον ολοκληρωτισμό. Ακόμη και το ποδόσφαιρο ελέγχεται από την κυβέρνηση. Από το 2012, αρκετά παιχνίδια παίζονται σε άδεια γήπεδα λόγω του ότι οι κυβερνόντες φοβούνται τις μαζικές συγκεντρώσεις. Όμως, το Παγκόσμιο Κύπελλο, έφερε μια στιγμιαία έκρηξη χαράς εθνικής χαράς.
Για πρώτα φορά, μετά από 28 χρόνια, οι ‘Φαραώ’ προκρίθηκαν σε τελική φάση. Έφτασαν εδώ λόγω του Μοχάμεντ Σαλάχ, μια μηχανή των γκολ, ο οποίος είναι πια γνωστός σε όλο τον κόσμο. «Ο Σαλάχ είναι ο βασιλιάς», είπε ο Μοατάζ Μπάτρ, 16χρονος μαθητής, ενώ έφευγε από ένα καφέ στο Κάιρο. «Βασιλιάς του Λίβερπουλ. Βασιλιάς της Αγγλίας. Βασιλιάς της Αιγύπτου».
Δυστυχώς, στον αθλητισμό δεν έχουν όλες οι ιστορίες αίσιο τέλος. Οι ελπίδες των Αιγυπτίων ότι ο επιθετικός της Λίβερπουλ θα τους οδηγήσει στη φάση των 16 εξανεμίστηκαν την περασμένη βδομάδα, μετά τον αγώνα με τη Ρωσία. Παρόλα αυτά οι Αιγύπτιοι συνεχίζουν να τον λατρεύουν.
Σε μια χώρα όπου η ελπίδα είναι κάτι πολύ εύθραυστο, πολλοί βλέπουν τον Σαλάχ σαν το μεγαλύτερο αστέρι της γενιάς του. Ένα αθλητικό αλλά και ηθικό πρότυπο, ένα πρέσβη της χώρας και της πίστης τους.
Οι ιστορίες για τη φιλανθρωπική του δράση και την ταπεινότητα του είναι πλέον γνωστές. Δίνει χρήματα για σχολεία και ασθενοφόρα, στη γενέτειρα του, Ναγκρίγκ και αποφεύγει να συνδιαλέγεται με πλούσιους επιχειρηματίες.
Πιστός μουσουλμάνος, μετά από κάθε γκολ, ξαπλώνει κάτω σαν να προσεύχεται. Ο χαρακτηριστικός του πανηγυρισμός έχει σπάσει πολιτιστικά εμπόδια στη Βρετανία.
Ενώνει και τους Άραβες. Όταν δήλωσε στο Facebook ότι παίζει για τα 100 εκατομμύρια των Αιγυπτίων, αρκετοί οπαδοί από όλη τη Μέση Ανατολή δήλωσαν τη συμπαράσταση τους. «Βασιλιά Σαλάχ, πρόσθεσε και 20 εκατομμύρια Σύριους», είπε ένας. «Πρόσθεσε 50 εκατομμύρια Ιρακινούς», άλλος.
Σε συνεντεύξεις του ο επιθετικός της Λίβερπουλ, που σκόραρε 44 γκολ στη φετινή σεζόν, είπε ότι δεν νιώθει πίεση από το γεγονός ότι οι ελπίδες ενός τεράστιου έθνους βρίσκονται στους ώμους του. «Δεν το νιώθω σαν βάρος. Μου δίνει κίνητρο», είπε.
Παρόλα αυτά, για τους οπαδούς, το φετινό Παγκόσμιο Κύπελλο ήταν κάπως περίεργο. Αρχίζοντας από τον τραυματισμό του Σαλάχ στον τελικό του Τσάμπιονς Λιγκ που έκανε την παρουσία του στη διοργάνωση να μοιάζει πολύ αμφίβολη. Ο Σαλάχ τελικά έχασε το πρώτο παιχνίδι της Αιγύπτου, την ήττα από την Ουρουγουάη με 1-0. Όταν επιτέλους έκανε την εμφάνιση του, η ομάδα έχασε 3-1 από τη Ρωσία.
Σήμερα, η Αίγυπτος παίζει το τελευταίο της ματς απέναντι στη Σαουδική Αραβία, την ομάδα που βρίσκεται χαμηλότερα στην κατάταξη της FIFA από όλες που συμμετέχουν στο Μουντιάλ. Οι οπαδοί περιμένουν από τον Σαλάχ να σκοράρει. Μια νίκη, παρά τον αποκλεισμό, θα αναπτερώσει το πληγωμένο ηθικό της χώρας, σύμφωνα με τον Χατέμ Μαχέρ, αθλητικογράφο του κρατικού Ahram Online.
Αν μη τι άλλο, η δραματική πορεία της χώρας στο Παγκόσμιο Κύπελλο έδωσε ένα μάθημα στους Αιγυπτίους που κυβερνώνται εδώ και δεκαετίες από αυταρχικούς ηγέτες. «Δείχνει ότι δεν μπορούμε να βασιζόμαστε μόνο πάνω σε ένα άτομο», είπε ο Σαμπίρ Μοχάμεντ, μαραγκός, μετά τον αγώνα με τη Ρωσία. «Πρέπει να μάθουμε να παίζουμε σαν ομάδα».