Τρεισίμισι δεκαετίες πριν από τη μεταγραφή του πιο επιτυχημένου οδηγού της ιστορίας της F1 -του Λιούις Χάμιλτον- στη Ferrari, για το 2025, μια άλλη μετεγγραφική «βόμβα» ήταν έτοιμη να σκάσει το 1990: εκείνη της μετακόμισης του Άιρτον Σένα στο Μαρανέλο.
Σύμφωνα με τις εφημερίδες Corriere della Sera και La Stampa, ο Σένα είχε λάβει το 1990 την απόφαση να πάει στη Ferrari, παρά το γεγονός ότι η McLaren-Honda που οδηγούσε ήταν ανίκητη στις αρχές της δεκαετίας του ΄90, σε μια εποχή που αγωνιζόταν για την ιταλική ομάδα ο μεγάλος του αντίπαλος Αλέν Προστ.
Ο Τσέζαρε Φιόριο, διευθυντής της ομάδας, αποκάλυψε ότι είχε έρθει σε συμφωνία με τον 30χρονο, τότε, Βραζιλιάνο προκειμένου ο Σένα να φορέσει τη φόρμα με το cavallino το 1991. «Είχαμε συμφωνήσει τα πάντα, αλλά ο Φουζάρο αντέδρασε, είπε ο 84χρονος Φιόριο σε νέα του συνέντευξη.
Ο Ιταλός εννοεί τον Πιέρο Φουζάρο, τότε πρόεδρο της Ferrari πριν τον διαδεχθεί ο Λούκα ντι Μοντεζέμολο το 1991. Σε ερώτηση για ποιο λόγο ο Φουζάρο αρνήθηκε την μεταγραφή του Σένα, ο Φιόρι εξήγησε: «Ίσως ήθελε να αποφύγει τον ανταγωνισμό [με τον Αλέν Προστ] ή ίσως για να με κάνει να καταλάβω ότι ήταν εκείνος που έκανε κουμάντο. Μόνο εκείνος, εγώ και η διοίκηση της Ferrari γνώριζαν τις διαπραγματεύσεις. Και κάποιος ενημέρωσε το Προστ», πρόσθεσε ο Φιόριο.
Σύμφωνα με την Corriere della Sera, η συμφωνία του Σένα με τη Ferrari θα απέφερε στον Βραζιλιάνο 30 εκατομμύρια δολάρια για το 1991, που ήταν ένα μυθικό ποσό -και ρεκόρ για τα συμβόλαια- της εποχής.
Σχολιάζοντας τους ισχυρισμούς του Φιόριο, ο 72χρονος σήμερα Φουζάρο είπε ότι δεν ισχύουν, και ότι ήταν ο Αλέν Προστ εκείνος που άσκησε την επιρροή του απευθείας στην οικογένεια Ανιέλι -που διοικούσε τότε τη Ferrari και όλο τον όμιλο Fiat- για να εποτρέψει τη μεταγραφή.
Τελικά, όλοι βγήκαν χαμένοι: στο τέλος του 1991, ο Αλέν Προστ απολύθηκε από τη Ferrari όταν τα σχόλιά του -που παρομοίαζε το μονοθέσιο εκείνης της χρονιάς με φορτηγό- αποτέλεσαν τη σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι της άκρως προβληματικής σχέσης του Γάλλου με την ιταλική ομάδα.
Η Ferrari, εν συνεχεία, προσπάθησε να αποκτήσει τον Σένα για το 1995, όπως επιβεβαίωσε -σε συνέντευξή του πριν από λίγους μήνες- ο διάδοχος του Φιόριο στην ηγεσία της Scuderia, Ζαν Τοντ. «Εκείνος [ο Σένα] επέμενε για το 1994, αλλά είχαμε ήδη συμβόλαια με τους Μπέργκερ και Αλεζί. Και μετά όλοι ξέρουμε τι συνέβη…», εξήγησε ο Γάλλος.