ΤΟΥ ΑΝΔΡΕΑ ΒΑΛΑΝΙΔΗ
Ομολογώ: Πιάστηκα στον ύπνο! Για την προψεσινή ανακοίνωση της Ένωσης Νέων Παραλιμνίου λέω, που μιλούσε για παραίτηση του Κάριτ Φελκ. Μπορούσα να υποψιαστώ πιθανό τερματισμό συνεργασίας, μα όχι παραίτηση. Παρακολούθησα από τηλεοράσεως βλέπετε τη συνέντευξη Τύπου μετά το 2-2 της περασμένης Κυριακής με την Ανόρθωση. Άκουσα λοιπόν με τα αφτιά μου έναν άνθρωπο, που ήταν έτοιμος να δώσει μάχη για την παραμονή των βυσσινί στην Α’ Κατηγορία.
Όχι ρωτάω, «βγάζει» κάποιον που δύο νύχτες αργότερα θα υπέβαλλε παραίτηση; Διαβάστε: «Πρέπει να είμαστε ενωμένοι, όλοι μαζί, πιο μαχητικοί στα τελευταία λεπτά, πιο έξυπνοι, πιο συγκεντρωμένοι. Να παραμείνουμε ενωμένοι. Δεν είναι ενός το σφάλμα, είναι όλων».
Η συνέχεια, όμως, είναι ακόμη πιο ενδιαφέρουσα: «Πιστεύουμε όλοι ότι μπορούμε να παραμείνουμε. Ακούστε τα λόγια μου! Μένουν τα τελευταία τρία παιχνίδια. Θα παραμείνουμε στην Α’ Κατηγορία. Θα παραμείνουμε γιατί είμαστε πολύ καλή ομάδα, γιατί είμαστε δυνατοί και το μοναδικό πράγμα που μπορεί να το αλλάξει τη δεδομένη στιγμή είναι η αρνητική σκέψη και το αρνητικό πνεύμα, άρα θα παραμείνουμε, θα δουλέψουμε στα λάθη μας και θα τα καταφέρουμε να μείνουμε στην Α’ Κατηγορία».
Ε, με τέτοιες δηλώσεις, πώς να το δω να έρχεται ότι θα έφευγε μόνος του σε διάστημα 48 ωρών; Από το «ακούστε τα λόγια μου… θα παραμείνουμε στην Α’ Κατηγορία» στο «η ομάδα χρειάζεται ένα μεγάλο ηλεκτροσόκ», η απόσταση είναι τεράστια.
Σκεφτείτε λοιπόν το μέγεθος της αυτοκριτικής που έκανε ο Δανός προπονητής, για να αναθεωρήσει και να υποβάλει την παραίτησή του στο Διοικητικό Συμβούλιο της Ένωσης Νέων Παραλιμνίου. Εκείνο που δεν ξέρω είναι αν ο Γιώργος Τσόκκος και οι διοικητικοί συνεργάτες του έδωσαν σκληρή μάχη για να τον μεταπείσουν.
