Παρελθόν αποτελεί από τον ΠΟΞ ο Δώρος Θεοδώρου ο οποίος υπήρξε μέλος του Δ.Σ. στα πέντε από τα έξι χρόνια που ήταν στην ομάδα ενώ υπήρξε και αρχηγός ποδοσφαιρικού τμήματος.
Αναλυτικά η ανάρτησή του:
«Τελικά για όλα υπάρχει ένα τέλος. Έξι χρόνια στον ΠΟ Ξυλοτύμβου 2006, τα πέντε ως μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου δεν Μετάνιωσα και δεν μετανιώνω ούτε ένα δευτερόλεπτο από αυτά που έζησα στην ομάδα. Θέλω να ευχαριστήσω όλους όσους ήταν μέλη των Δ.Σ και με άντεξαν. Όλοι προσπαθούσαμε για το κοινό καλό της ομάδας γι’ αυτό και από την 4η Κατηγορία το 2014, η ομάδα θα ξεκινήσει φέτος ξανά στο πρωτάθλημα 2ης Κατηγορίας. Και αυτό δεν είναι τυχαίο γιατί τουλάχιστον τα τελευταία έξι χρόνια που ήμουν στην ομάδα πέρασαν άτομα προοδευτικά και παθιασμένα από τα Δ.Σ.
Προσωπικά θα ήθελα να ευχαριστήσω όλους τους χορηγούς της ομάδας, μικρούς και μεγάλους που χωρίς αυτούς δεν θα μπορούσαμε εμείς να κάνουμε τίποτα.
Θα ήταν παράληψη μου να μην αναφερθώ σε τρία άτομα τα οποία σημάδεψαν την πορεία της ομάδας τα τελευταία έξι χρόνια. Γεώργιος Γεωργίου Μαλτέζος και Μάριος Βασιλείου, οι οποίοι είχαν τα @ρχίδι@ να αναλάβουν την προεδρία της ομάδας σε εποχές σχεδόν διάλυσης της και να την οδηγήσουν σε πιο πάνω επίπεδο. Το τρίτο άτομο είναι αυτό που ήρθε την φετινή χρονιά, βοήθησε οικονομικά και όχι μόνον, με αποτέλεσμα η ομάδα να έχει μια αξιοπρεπή πορεία και να παραμείνει για 1η φορά στην ιστορία της στην 2η Κατηγορία.
Υποσημείωση:
Θα θέσω ένα ερώτημα σε όλους σας και θα πω και την άποψη μου: Ποιος ήταν ο λόγος της ενοποίησης των δύο ιστορικών Σωματείων της Κοινότητας μας το 2006; Πολλοί μου λένε για να παίζουν χωριανοί στην ομάδα. Πόσους χωριανούς μας έχει ανά το παγκύπριο που παίζουν ποδόσφαιρο από την 4η κατηγορία και πάνω; Εννέα! Οι τέσσερις στην 1η κατηγορία, ένας στην 2η (του έγινε πρόταση από την ομάδα μας αλλά προτίμησε να πάει σε άλλη), δύο στην 3η και δύο στον ΠΟΞ.
Και ο λόγος απλός: 18 χρονών πάνε στρατό και μετά φεύγουν για σπουδές. Αυτό που πολλοί δεν αντιληφθήκατε είναι ότι η ομάδα μέσω των Ακαδημιών της δίνει την ευκαιρία στα παιδιά της Κοινότητας μας, στα παιδιά μας, μέχρι την ηλικία των 18 να τα γυμνάζει, να τα κοινωνικοποιεί, να τα πειθαρχεί, να τους κάνει δυνατούς χαρακτήρες μέσα σε ένα υγιές περιβάλλον, ώστε να έχουν πέρα από την οικογένεια τους ακόμα ένα λιθαράκι για να αντεπεξέλθουν στις δυσκολίες της ζωής. Αν κάποιος έχει τα εχέγγυα να γίνει ποδοσφαιριστής σίγουρα και θα αγωνιστεί στον ΠΟΞ.
Γι’ αυτό και αξίζει αυτή η ομάδα να αγκαλιαστεί περισσότερο!».