Ντροπιαστική ήταν η ήττα στην Αγία Πετρούπολη από τη Ρωσία για την Εθνική Κύπρου. Το αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα γνώρισε τον διασυρμό (6-0) από τους Ρώσους. Οι Κύπριοι διεθνείς δεν μπήκαν στον αγωνιστικό χώρο στο δεύτερο ημίχρονο, έμειναν στα αποδυτήρια, και κάλλιστα το σκορ θα μπορούσε να πάρει μεγαλύτερες διαστάσεις.
Ρεζιλίκι από τα λίγα το αποψινό. Χαρακτηριστικό είναι ότι την τελευταία φορά που η Κύπρος ηττήθηκε ξανά με διαφορά έξι γκολ ήταν είκοσι και κάτι χρόνια πριν. Στις 6 Ιουνίου του 2001, συγκεκριμένα, από την Πορτογαλία για τα προκριματικά του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 2002.
Έκτοτε μεσολάβησαν πολλές ήττες, κάποιες από αυτές επίσης «βαριές», αλλά σαν την αποψινή καμιά. Ήττες σαν την αποψινή, και γενικότερα η εικόνα του αντιπροσωπευτικού μας συγκροτήματος σε αυτά τα προκριματικά αποτελούν πισωγύρισμα στα βήματα προόδου που τόσο διατυμπανίζουμε ότι πραγματοποιήσαμε. Μας γυρίζουν χρόνια πίσω, όταν ήμασταν το «κλωτσοσκούφι» σε κάθε προκριματικά και έρμαιο στις ορέξεις του κάθε αντιπάλου.
Απομένει ένα ακόμα ματς, αυτό της Κυριακής κόντρα στη Σλοβενία, για να τελειώσει αυτό το «μαρτύριο». Ακολούθως θα πρέπει να ληφθούν δραστικά μέτρα, διότι αν νομίζουμε πως το βαρέλι έχει… πάτο, κάνουμε λάθος. Η Εθνική έχει δύο πολύ σημαντικούς αγώνες τον Μάρτιο απέναντι στην Εσθονία, οι οποίοι θα κρίνουν αν θα υποβιβαστούμε στην τέταρτη κατηγορία. Και τότε, αν κάτι τέτοιο συμβεί, είναι που θα πιάσουμε πάτο, αφού θα συγκαταλεγόμαστε και τυπικά ανάμεσα στις χειρότερες ευρωπαϊκές ομάδες…