Επισημάνσεις από τον δρα. Αυγουστίνο (Ντίνο) Αυγουστή, επίκουρο καθηγητή στο Τ.Ε.Ι. Λάρισας.
Την αφορμή για το παρόν σημείωμα έδωσαν τα όσα διαδραματίστηκαν πριν, μετά και κατά τη διάρκεια του πρόσφατου ποδοσφαιρικού αγώνα Ελλάδας-Κύπρου στο «Γεώργιος Καραϊσκάκης» για τα προκριματικά του παγκοσμίου κυπέλλου 2018. «Είναι ένας αγώνας μεταξύ Ελλήνων… παίζουν Έλληνες με Έλληνες», δήλωσαν χαρακτηριστικά πριν τον αγώνα πολλοί ποδοσφαιριστές της κυπριακής ομάδας. Και έτσι είναι ακριβώς.
Τρανή απόδειξη η ανάκρουση μόνο ενός Εθνικού Ύμνου πριν την έναρξη της ποδοσφαιρικής αναμέτρησης, αφού είναι ο ίδιος για την Ελλάδα και τη Μεγαλόνησο. Μαζί με αυτούς και τους απανταχού Γης Έλληνες, σε στάση προσοχής έψελναν τον Ύμνο προς την Ελευθερία του Διονυσίου Σολωμού, επτακόσιες χιλιάδες Έλληνες Κύπριοι. Έλληνες που από τα βάθη των αιώνων μιλούν ελληνικά, χρησιμοποιώντας στην καθημερινότητά τους εκείνη τη σπάνια διάλεκτο, την οποία οι πιο σπουδαίοι Έλληνες γλωσσολόγοι θεωρούν ότι αποτελεί τη μοναδική πραγματικά ζωντανή ελληνική διάλεκτο στη σύγχρονη εποχή.
Λίγα πράγματα γνωρίζουν δυστυχώς οι Ελλαδίτες για τη Μεγαλόνησο. Τις πιο πολλές φορές μάλιστα κι αυτά διαστρεβλωμένα! Η ένοχη μεταπολίτευση φρόντισε και φροντίζει ακόμα, με ιδιαίτερη επιμέλεια, να κρατήσει τον ελλαδικό λαό στο σκοτάδι. Έτσι βόλευε και βολεύει ακόμα το σάπιο πολιτικό κατεστημένο. Έτσι βόλευε και βολεύει αυτούς που έστησαν πολιτικές καριέρες στο ψέμα και στο αίμα των ηρώων της γενιάς του ‘74.
Έπρεπε πάση θυσία να σκεπαστεί με το βαρύ πέπλο της σιωπής, ακόμα και να χρεωθεί στην Κύπρο, η μεγάλη προδοσία. Και έτσι ο καθένας ερμηνεύει όπως κατά περίπτωση τον βολεύει, τα γεγονότα που έφεραν στη Μεγαλόνησο τον Αττίλα και στην Αθήνα η δημοκρατία. Αυτή τη δημοκρατία για την οποία σήμερα κανείς μας δεν είναι υπερήφανος… Κι αν τα γράφω όλα αυτά, τα γράφω μόνο και μόνο γιατί, κάποιοι έδειχναν να πέφτουν από τα σύννεφα θεωρώντας ότι από λάθος δεν ακούστηκε ο Εθνικός Ύμνος της Κύπρου!
Στις δηλώσεις τους μετά το πέρας του αγώνα οι Κύπριοι ποδοσφαιριστές δεν παρέλειψαν να μιλήσουν ξανά για την ιδιαιτερότητα του αγώνα και να ευχηθούν πρόκριση της Εθνικής Ελλάδας στα τελικά του παγκοσμίου κυπέλλου. Η Κύπρος πάντα χαίρεται και πανηγυρίζει κάθε επιτυχία της μάνας Ελλάδας. Η Κύπρος ολόκληρη βγαίνει στους δρόμους όταν κατακτάμε ευρωπαϊκά πρωταθλήματα. Κάθε επιτυχία σε ομαδικό ή ατομικό επίπεδο Ελλαδιτών αθλητών δίνει απερίγραπτη χαρά σε κάθε Έλληνα Κύπριο.
Αυτό συνέβη το 1986 και το 2004 όταν η καλαθοσφαιρική εθνική μας ομάδα πρώτα και ύστερα η ποδοσφαιρική κέρδιζε το πρωτάθλημα Ευρώπης. Γιατί είμαστε Έλληνες, πρώτα και πάνω απ’ όλα. Αντίθετα με τους Κύπριους ποδοσφαιριστές, οι Ελλαδίτες δεν βρήκαν τίποτε άλλο σημαντικό να πουν πριν και μετά τον αγώνα, πέραν της σημασίας της νίκης.
Ακολουθώντας την ίδια απαράδεκτη τακτική των ΜΜΕ της Αθήνας (ακόμα και της κρατικής ΕΡΤ) που εξακολουθητικά απαξιώνουν ολότελα το κυπριακό ποδοσφαιρικό πρωτάθλημα και ολόκληρο τον κυπριακό αθλητισμό, ακόμα κι όταν η Κύπρος έχει να επιδείξει μεγάλες επιτυχίες.