ΤΟΥ ΣΙΜΟΥ ΠΑΦΙΤΗ
Συγκλονιστικός! Ο χαρακτηρισμός που ταιριάζει γάντι στον Κωνσταντίνο Παναγή για την παρουσία του στον αγώνα της Παρασκευής (16/11) με την Βουλγαρία στο ΓΣΠ για την 5η αγωνιστική του Πρωταθλήματος Εθνών.
Ο Κύπριος διεθνής κόντεψε να κερδίσει σχεδόν μόνος του τους Βούλγαρους πραγματοποιώντας εκπληκτικές αποκρούσεις, εν τέλει όμως νικήθηκε από το σημείο του πέναλτι στο 89’ από τον Ντιμιτρόφ. Κρίμα για την Κύπρο. Άδικο για τον Παναγή. Γιατί κακά τα ψέματα, το ότι ισοφάρισαν οι Βούλγαροι την Εθνική Κύπρου ήταν απονομή ποδοσφαιρικής δικαιοσύνης με βάση την εικόνα των δύο ομάδων από το 24’, οπότε το αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα προηγήθηκε, και έπειτα. Άδικο, όμως, ήταν για τον τερματοφύλακα της Ομόνοιας, ο οποίος πραγματοποίησε μία από τις καλύτερες εμφανίσεις της καριέρας του και έχασε τη… δόξα στο φινάλε.
Ιδίως η απόκρουση με διπλή προσπάθεια της εξ επαφής κεφαλιάς του Μποντούροφ στο 84΄ ήταν όλα τα… λεφτά με τον Παναγή να δείχνει την κλάση του. Και προσέξτε, δε μιλάμε για έναν τερματοφύλακα με συνεχόμενες παρουσίες σε επίσημα παιχνίδια. Επέστρεψε στην αγωνιστική δράση έπειτα από σοβαρό τραυματισμό, και αποχή σχεδόν ενός χρόνου, στις 9 Σεπτεμβρίου στον εντός έδρας αγώνα της Κύπρου με τη Σλοβενία και εκ τότε έπαιξε άλλες δύο φορές με την Βουλγαρία (εκτός) στις 13 Οκτωβρίου και Σλοβενία (εκτός) στις 16 του ίδιου μήνα. Έμεινε σε απραξία για άλλον έναν μήνα και στις 16 Νοεμβρίου κλήθηκε να βγάλει τα… κάστανα από τη φωτιά στο ματς με τους Βούλγαρους στη Λευκωσία.
Η τελευταία επίσημη εμφάνιση του Κωνσταντίνου Παναγή με τη φανέλα της Ομόνοιας καταγράφηκε στις 15 Οκτωβρίου 2017 σε παιχνίδι απέναντι στον Ερμή, οπότε τραυματίστηκε. Η φανέλα βασικού στα εννέα παιχνίδια πρωταθλήματος πήγε στον Μεχίας. Ο Ισπανός δείχνει σταθερότητα, με την έννοια ότι δεν υποπίπτει στα λάθη των προκατόχων του (Φελτχούιζεν, Μιχαΐλοφ), όμως κανείς δεν μπορεί να μπει μετά βεβαιότητας (τουλάχιστον όχι ακόμα) σε διαδικασία σύγκρισής του με τον Παναγή.
Διαβάστε επίσης: Ομόνοια: Ο… εξαφανισμένος Λοέ
Αυτό που με σιγουριά μπορεί να λεχθεί είναι πως θα πρόκειται για «έγκλημα» να μείνει στα αζήτητα ή ως λύση ανάγκης ένας τερματοφύλακας με τα χαρίσματα και την επιμονή του Κωνσταντίνου Παναγή. Σαφώς και δεν τον «έφαγαν» τα χρόνια. Είναι μόλις 24 ετών και έχει όλο το μέλλον μπροστά του για να γράψει τη δική του ιστορία και στην Ομόνοια και στην Εθνική Κύπρου. Έχει και τις ικανότητες, και την όρεξη, και τον τσαμπουκά να αφήνει πίσω του δύσκολες στιγμές σαν κι αυτή που πέρασε πρόσφατα.
Όμως, όσο αγωνίζεται θα βελτιώνει τις αδυναμίες του (που έχει, κυρίως στις εξόδους και με την μπάλα στα πόδια κάτι απαραίτητο στο σύγχρονο ποδόσφαιρο) και θα γίνεται καλύτερος. Άλλωστε, δεν είναι τυχαίο το γεγονός πως οι καλύτερες εμφανίσεις στην καριέρα των τερματοφυλάκων καταγράφονται μετά τα 28 χρόνια, αφού έχουν μάθει από τα λάθη τους, αποκτήσουν αυτοπεποίθηση και καλύτερη αίσθηση «κυριαρχίας» στον χώρο ευθύνης. Για να γίνει αυτό θα πρέπει να τύχει εμπιστοσύνης, να πάρει γάντια βασικού, έτσι ώστε να μπορέσει να περάσει από την πιο πάνω διαδικασία. Αν όχι τώρα, θα πρέπει να γίνει σε έξι μήνες, σε ένα χρόνο. Πριν, πάντως, να είναι αργά…
Διαβάστε επίσης: «Άγγιξε» τη νίκη η Κύπρος, αλλά… λύγισε στο 89’
Υ.Γ. Μετά την ήττα της Εθνικής Κύπρου στο Όσλο από τη Νορβηγία άσκησα κριτική στον Ραν Μπεν Σιμόν για την επιλογή του να χρησιμοποιεί τον Ούγκο Πάρντο. Ενδεχομένως ο χαρακτηρισμός «πρώην τερματοφύλακας» να ήταν βαρύς. Ουδείς αμφισβητεί την τεράστια προσωπικότητα του Ισπανού και τα όσα πρόσφερε αγωνιζόμενος στην Κύπρο και κυρίως στον ΑΠΟΕΛ. Η κριτική ήταν και για την απόφαση κυπροποίησης του Πάρντο, σημειώνοντας τα εξής: «Εντύπωση πρέπει να προκαλεί το γεγονός της κυπριοποίησης του Πάρντο και της επιλογής του ως βασικού τερματοφύλακα, όχι σε αυτή την ηλικία, αλλά σε αυτή την αγωνιστική κατάσταση. Ο Πάρντο έγραψε ιστορία αγωνιζόμενος στον ΑΠΟΕΛ. Πλέον, δεν είναι καλύτερος του Παναγή, του Χριστοδούλου, του Κίσσα, του Παρασκευά, του Γιωργαλλίδη για να δικαιολογείται η κυπριοποίησή του».