Ερνέστο «Τσε» Γκεβάρα ντε λα Σέρνα: Πριν από ακριβώς μισό αιώνα, στις 9 Οκτωβρίου 1967, έπεσε νεκρός από τα πυρά του υπαξιωματικού του βολιβιανού στρατού Μάριο Τεράν και πέρασε στην αιωνιότητα.
Πρόκειται για ένα κείμενο-φόρος τιμής σε έναν πραγματικό Επαναστάτη, ασχέτως πολιτικών πεποιθήσεων, μέσω της ταύτισής του με το ποδόσφαιρο και, κατ’ επέκταση, με τον αθλητισμό.
Ερνέστο «Τσε» Γκεβάρα: «Yo soy rosarino»
Σύμφωνα με το πιστοποιητικό γέννησης, το μεγαλύτερο από τα 5 παιδιά του Ερνέστο Γκεβάρα Λιντς και της Σέλια ντε λα Σέρνα είδε το φως της ζωής στις 14 Ιουνίου 1928, αλλά δεν έχει αποκλειστεί το ενδεχόμενο αυτό να συνέβη ακριβώς έναν μήνα νωρίτερα (η μητέρα ήθελε να αποκρύψει από τους γονείς της ότι έμεινε έγκυος πριν από τον γάμο με τον πατέρα).
Toν Μάιο του 1931 ο μικρός Ερνέστο άρπαξε μία βρογχίτιδα, η οποία φέρεται να του προκάλεσε το περίφημο χρόνιο άσθμα και που οδήγησε τους γονείς του στην απόφαση να μετακομίσουν στην επαρχία της Κόρδοβα, έναν συνηθισμένο προορισμό εκείνη την εποχή για άτομα με αναπνευστικά προβλήματα.
Το πρόβλημα προήλθε είτε έπειτα από κολύμπι στα κρύα νερά ενός ποταμού (στην αγκαλιά της μητέρας του φυσικά) είτε από πνευμονία που πέρασε όταν ήταν μωρό. Η ουσία είναι ότι πολλές φορές το προσωπάκι του έγινε μωβ και πλησίασε στον θάνατο.
Η μαμά Σέλια ήταν εξαιρετική κολυμβήτρια, ωστόσο σε αρκετές περιπτώσεις κινδύνευσε να πνιγεί επειδή ζούσε τη ζωή της στα άκρα, όπως έλεγε και ο μπαμπάς: «Ο Ερνέστο κληρονόμησε από εκείνη τη συνήθεια να έρχεται αντιμέτωπος με τον κίνδυνο, αλλά με μία σημαντική διαφορά: Πρώτα ζύγιζε πολύ προσεκτικά την κατάσταση».
Σημειωτέον ότι ο «Τσε» γεννήθηκε στο νοσοκομείο Centenario του λιμανιού του Ροσάριο, εξ ου η συλλογική του προτίμηση στην τοπική Σεντράλ και η λατρεία στον αριστεροπόδαρο μεσοεπιθετικό Ενρίκε «Τσουέκο» Γκαρσία, ασχέτως αν φόρεσε τη φανέλα της για μόλις 2 χρόνια.
«Είμαι από το Ροσάριο. Είμαι Ροσάριο Σεντράλ», ήταν η απάντηση που έδινε ο «Πελάδο» (σ.σ. παρατσούκλι στο Δημοτικό), σύμφωνα με τον βιογράφο Ούγκο Γκαμπίνι, παρά το γεγονός ότι δεν είχε παρακολουθήσει ούτε μία αναμέτρηση της ομάδας.
Χριστιανοί-Άθεοι σημειώσατε… 1
Το άσθμα, οι διαρκείς δίαιτες και οι θεραπείες δεν εμπόδιζαν τον νεαρό Αργεντινό να παίζει ποδόσφαιρο, ράγκμπι, τένις και γκολφ, ωστόσο στο σκάκι έκανε τη διαφορά – ίσως επειδή παρήγαγε ένα ισχυρό πνεύμα πειθαρχίας και αυτοελέγχου.
Επίσης όταν ο Ερνεστίνο ήταν 5 ετών, κάθε Κυριακή εξασκούνταν στη σκοποβολή με τον πατέρα του (σημάδευε τούβλα με πιστόλι).
Ο μπαμπάς Ερνέστο δήλωνε αγνωστικιστής ή άθεος, ωστόσο δεν έδινε ιδιαίτερη σημασία στο ζήτημα, ενώ η μητέρα του από ένθερμη καθολική που σκεφτόταν να γίνει μοναχή, μετατράπηκε σε μία προοδευτική γυναίκα με τάσεις προς τον φεμινισμό και τη σεξουαλική απελευθέρωση.
Όταν έφευγε από το σχολείο, ο Ερνέστο λάμβανε μέρος σε ποδοσφαιρικούς αγώνες μεταξύ Χριστιανών και Άθεων, ωστόσο η «ομάδα» του έχανε πάντα γιατί οι παίκτες της ήταν λιγότεροι.
Οι γονείς είχαν βαφτίσει τα 5 παιδιά τους στην καθολική εκκλησία, ασχέτως αν στους προαναφερθέντες αγώνες ο «Τσε» δεν πήγαινε με… τον σταυρό στο χέρι, κοινώς επέλεγε το στρατόπεδο των ηττημένων.