Ζούμε σε μία εποχή που τα πάντα γύρω μας αλλάζουν. Με αστραπιαίους ρυθμούς. Και το ποδόσφαιρο, εννοείται πως δεν μπορούσε να μείνει εκτός πλαισίου. Μετά το τελευταίο τέταρτο του 20ού αιώνα και δη την παγκοσμιοποίηση (και) του λαοφιλέστερου αθλήματος, όλο και περισσότερο διαφοροποιείται η μορφή ιδιοκτησίας των ομάδων .
Οι επιφυλάξεις του νέου τύπου διοίκησης, των «εισαγόμενων» (κυρίως) επενδυτών, πλέον έγιναν μόδα. Και οι φραγμοί, σταδιακά, άρθηκαν. Στο νέο πλαίσιο λειτουργίας και με φρέσκο χρήμα στα ταμεία, ήταν φυσικό επόμενο να αρχίσει η σταδιακή αλλαγή των αγωνιστικών ισορροπιών.
Στη μικρή Κύπρο, εννοείται είναι μία πολύ εύκολη διαδικασία. Για παράδειγμα, τα λεφτά των Ρώσων (ήλθαν για μείνουν) πιάνουν τόπο στην Πάφος FC. Την ίδια ώρα, το ξένο χρήμα στον Άρη σε συνδυασμό με πολλά άλλα που άπτονται της οργάνωσης, απογείωσαν μία ομάδα «ασανσέρ».
Εν κατακλείδι: Όσο πιο γρήγορα πάρουμε χαμπάρι ότι το ποδόσφαιρο αλλάζει, κινείται σε άλλα επίπεδα και σε παντελώς νέους τρόπους λειτουργίας, τόσο το καλύτερο. Όσοι δε, ζουν σε ιδεατούς κόσμους και δεν αφυπνίζονται, μπορεί μια νύχτα να ξυπνήσουν και να προσγειωθούν απότομα.