Ο ανεξάρτητος παρατηρητής του κυπριακού ποδοσφαίρου δεν μπορεί παρά να διαπιστώσει πως η πρωταγωνιστική πορεία του Άρη και της Πάφος FC αυξάνει τον ανταγωνισμό και την ποιότητα του πρωταθλήματος.
Ο ποδοσφαιρικός χάρτης του κυπριακού ποδοσφαίρου άλλαξε για τα καλά την τελευταία διετία με την εμπλοκή ξένων επενδυτών και αυτό ενοχλεί τις παραδοσιακές ομάδες του νησιού. Λογικό, από τη στιγμή που οι διεκδικητές του τίτλου και των ευρωπαϊκών εισιτηρίων αυξάνονται και ιστορικές ομάδες με τεράστιο όγκο οπαδών μένουν στην απέξω.
Όμως, το «φρούτο» των επενδυτών, όπως το χαρακτήρισε ο πρόεδρος της Ανόρθωσης Ανδρέας Σάντης, δεν είναι κυπριακό και βεβαίως ούτε σημερινό. Εμφανίστηκε εδώ και δεκαετίες σε πιο προηγμένα πρωταθλήματα και διαμόρφωσε νέα δεδομένα στο παγκόσμιο ποδόσφαιρο. Για παράδειγμα, η Τσέλσι είχε μόλις ένα πρωτάθλημα και ήταν φτωχός συγγενής στο αγγλικό ποδόσφαιρο πριν την αγοράσει ο Ρομάν Αμπράμοβιτς το 2003. Στα χέρια του Ρώσου μεγιστάνα γιγαντώθηκε. Κατέκτησε πέντε φορές την Πρέμιερ Λιγκ, ισάριθμες το Κύπελλο Αγγλίας, δύο φορές το Τσάμπιονς Λιγκ και άλλες τόσες το Γιουρόπα Λιγκ. Το 2005 είχε χρέος 140 εκατομμυρίων ευρώ και πωλήθηκε το 2022 έναντι 4,97 δισεκατομμυρίων ευρώ. Στην πορεία ακολούθησαν τον δρόμο των επενδυτών σχεδόν όλες οι μεγάλες ομάδες της Αγγλίας.
Επομένως, μάλλον καθυστερημένα ήλθε το «φρούτο» στην Κύπρο και πρέπει όλοι να προσαρμοστούν για να επιβιώσουν στα νέα δεδομένα. Σε διαφορετική περίπτωση θα χάσουν το τρένο. Βεβαίως, επιβάλλεται να υπάρχει έλεγχος για την τήρηση του Financial Fair Play και ασφαλιστικές δικλείδες, ώστε να αποτρέπονται φαινόμενα συνιδιοκτησίας ομάδων της Α’ Κατηγορίας ή εμπλοκής προσώπων με βεβαρημένο ποινικό μητρώο. Είτε αυτοί είναι Ρώσοι είτε Λευκορώσοι, Κύπριοι, Ελλαδίτες ή…. εξωγήινοι.