Όσοι πίστεψαν ότι η προ δύο εβδομάδων νίκη επί της Νέας Σαλαμίνας ήταν προϊόν τύχης ή συγκυρίας, πιθανόν να αναθεώρησαν μετά το ψεσινό 4-2 της Αλκής επί του Ερμή. Η «Αθάνατη» τείνει να επιβεβαιώσει το προσωνύμιό της ή, τουλάχιστον, να αποδείξει σε όσους την έχουν χαμένη στη μάχη της παραμονής, ότι είναι… πολύ σκληρή για να πεθάνει. Έτσι, ξέφυγε από την τελευταία θέση της βαθμολογίας και άφησε τρεις βαθμούς πίσω τον ψεσινό αντίπαλό της, παραχωρώντας του τη θέση του ουραγού.
Και όμως! Ήταν ο τυπικά γηπεδούχος που άρχισε ενθαρρυντικά με το υπέροχο τακουνάκι-γκολ του Ταραλίδη στο 7’, ενώ έχασε με τον ίδιο ευκαιρία στο 9’. Η συνέχεια, όμως, ήταν πολύ διαφορετική. Οι κυανέρυθροι τιμώρησαν αλύπητα τους μαυροκόκκινους, οι οποίοι… δεν εννοούσαν να καταλάβουν ότι στα μετόπισθεν νοσούσαν και επέμεναν να πιέζουν αφήνοντας κενό χώρο.
Έτσι, δέχτηκαν όχι ένα, όχι δύο, όχι τρία, μα τέσσερα γκολ με αντεπιθέσεις! Πρώτα με σουτ του Σπόλιαριτς (10’) έπειτα από ασίστ του Κάρλος και μετά με πλασέ του Σταύρου (13’), ο οποίος αξιοποίησε σέντρα του Μπελαμεϊρί. Στη συνέχεια, ο τελευταίος από δημιουργός έγινε σκόρερ με σουτ από πλάγια θέση (23’) και, τέλος, ο Κάρλος έπειτα από κλέψιμο βγήκε στο τετ α τετ και νίκησε τον Παπαδόπουλο (29’).
Συμβολή στο γερό προβάδισμα για τους ποδοσφαιριστές του Κώστα Σακκά με το τέλος του ημιχρόνου είχε και ο Πάρντο, καθώς είχε τρεις δύσκολες αποκρούσεις (Φυλακτού 6’, Ταραλίδης 9’, Μαύρου 46’). Το ερώτημα στη συνέχεια ήταν αν μπορούσαν οι ποδοσφαιριστές του Ζοάο ντε Ντέους να επανέλθουν στη διεκδίκηση του βαθμολογικού οφέλους.
Εντούτοις, η ομάδα που έφτασε πιο κοντά στο γκολ ήταν και πάλι η Αλκή. Διαχειρίστηκε πολύ καλά την απόσταση τριών τερμάτων από τον Ερμή και έκανε αυτό που, αποδεδειγμένα πλέον, ξέρει πολύ καλά να κάνει. Αντεπίθεση και σουτ-μόλις άουτ από τον Σπόλιαριτς (56’), άστοχο σουτ άουτ από τον Κάρλος (57’), ο οποίος δέκα λεπτά αργότερα με νέα, υπέροχη ενέργεια και πλασέ έστειλε την μπάλα στο οριζόντιο δοκάρι.