Έχει σπουδές με μεταπτυχιακό στην Επικοινωνία και φαίνεται. Είναι πολύ προσεκτικός στις αναφορές του, η προσέγγισή του κάθε άλλο παρά είναι επιφανειακή και ξέρει πολύ καλά πού να εστιάσει. Μια τυχαία συνάντηση σε ξενοδοχείο της Πάφου με έφερε στο ίδιο τραπέζι να κουβεντιάζω με τον Ραν Μπεν Σιμόν.
Τον Ισραηλινό τεχνικό που ήταν αφεντικό στην εθνική μας ομάδα για τρία χρόνια περίπου, ενώ προηγουμένως θήτευσε μια σεζόν στην ΑΕΚ (2012-13). Σε απόσταση αναπνοής δεκάδες άτομα στο λόμπι του ξενοδοχείου παρακολουθούσαν την αναμέτρηση της Αργεντινής με το Μεξικό. Ανάμεσά τους και η αποστολή της Άσντοτ, της ομάδας του Ραν Μπεν Σιμόν που προετοιμαζόταν στην Πάφο. «Θα πούμε αλήθειες» ήταν η πρώτη του ατάκα και μπήκαμε αμέσως στο… ψητό.
– Ήταν δύσκολο να πείσετε τον αείμνηστο Κωστάκη Κουτσοκούμνη να σας αναθέσει την τεχνική ηγεσία της εθνικής μας ομάδας;
– Δεν χρειαζόταν να τον πείσω. Μάλλον έπρεπε να τον εντυπωσιάσω. Είχα πείσει προηγουμένως τον Σάββα Κωνσταντίνου που μου είχε κάνει τη σχετική πρόταση. Με τον αείμνηστο Κωστάκη Κουτσοκούμνη είχαμε μια εξαιρετική συνομιλία αν και δεν ήξερα πολλά πράγματα για την εθνική. Προπονούσα τότε μια ομάδα κι έπρεπε να μάθω τον τρόπο σκέψης των ανθρώπων για την εθνική, την κουλτούρα τους, το όραμά τους. Τι ήθελε η ΚΟΠ από μένα. Αν ήθελε να πάμε να κατακτήσουμε το Ευρωπαϊκό, δεν ήμουν ο κατάλληλος. Αν ήθελαν, όμως, να αναπτύξουμε τους νέους ποδοσφαιριστές και να μπούμε σε μια διαδικασία προόδου, μπορούσα να το κάνω.
– Μπορεί ένας προπονητής από μόνος του να αλλάξει την ποδοσφαιρική ιστορία μιας χώρας; Δεν πρέπει πρώτα να αλλάξουν πολλά άλλα;
– Υπάρχει μια διαφορά. Αν σκεφτόμαστε έτσι δεν θα προχωρήσουμε ποτέ μπροστά. Συμφωνώ, είναι «πολιτική» απόφαση η ανάπτυξη από τις μικρές ηλικίες μέχρι την εθνική ομάδα, αλλά πρέπει να γίνει το πρώτο βήμα. Ποιος είναι ο στόχος της εθνικής Κύπρου; Εγώ προσπάθησα να της δώσω μία ταυτότητα. Όχι να κερδίζεις ένας ματς και να χάνεις τα άλλα δύο. Αν βρεις τον σωστό άνθρωπο, μπορεί να αλλάξεις πράγματα.
– Μετά από τρία χρόνια στην εθνική μας, ποιο είναι το μεγαλύτερο πρόβλημα στο κυπριακό ποδόσφαιρο;
– Είναι ένα πολύπλοκο θέμα. Αρχικά, όλα αυτά που ξέρετε και λέτε τα τελευταία 20 χρόνια. Ότι «δεν υπάρχουν πολλοί Κύπριοι που να παίζουν στο πρωτάθλημα», «πολλοί ξένοι», «οι εγκαταστάσεις και οι υπηρεσίες δεν είναι τόσο καλές». Πρέπει να βελτιωθεί η ποιότητα της διατροφής, της δουλειάς στο γυμναστήριο, η επιστημονική στήριξη. Το ποδόσφαιρο παγκοσμίως γίνεται πλέον, πιο επιστημονικό, θέλει τη στήριξη της τεχνολογίας. Στην Κύπρο υπάρχουν πολύ καλοί ποδοσφαιριστές με μεγαλύτερη ποιότητα απ’ ό,τι νομίζετε ότι έχετε. Το πρώτο πράγμα που θα άλλαζα είναι αυτό. Πρέπει να αρχίσετε να σκέφτεστε πιο δημιουργικά. Ο κόσμος που κάθεται στο σπίτι του, στην πόλη του, στο χωριό του, πρέπει να είναι περήφανος για την εθνική ομάδα της χώρας του.
– Όταν αποχωρήσατε είπατε ότι «έχουμε μια απίθανη γενιά ποδοσφαιριστών που έρχονται στην Εθνική». Δεν την είδαμε…
– Όχι, όχι. Επιμένω στα λόγια μου. Εγώ τη βλέπω. Είδα το τελευταίο παιχνίδι στο Ισραήλ πριν μια βδομάδα και πιστεύω στους νεαρούς παίκτες της Κύπρου.
– Ποιοι είναι αυτοί;
– Δεν θέλω να αναφέρω ονόματα, αλλά πιστεύω ότι υπάρχει μια νέα φουρνιά που έρχεται και μπορεί να κάνει σημαντικά πράγματα στο μέλλον.
– Είπατε, επίσης, ότι «ως Κύπρος δεν είμαστε έτοιμοι για αποτελέσματα». Γιατί δεν είμαστε έτοιμοι; Αυτό δεν το καταλαβαίνει ο απλός φίλαθλος.
-Όταν χτίζεις κάτι, πρέπει να προχωράς βήμα βήμα. Όταν τον πρώτο χρόνο διαπιστώσεις ότι πρέπει να αλλάξεις μόνο δύο – τρεις παίκτες και όχι 14, θα αντιληφθείς ότι είσαι στον σωστό δρόμο. Στους περισσότερους συλλόγους στην Ευρώπη, οι τίτλοι δεν έρχονται μετά από δουλειά ενός χρόνου, αλλά σε βάθος χρόνου, μέσω της σωστής διαδικασίας. Μερικές φορές είναι απίστευτα αυτά που συμβαίνουν στην Κύπρο.
– Για παράδειγμα;
– Πριν έρθω στην Κύπρο, προσπάθησα να μελετήσω τις ιστορικές ρίζες της χώρας σας. Γνωρίζω τι έγινε το 1960 με την ανεξαρτησία, γνωρίζω τι έγινε το 1974, γνωρίζω ιστορικά τις σχέσεις σας με την Ελλάδα. Όταν με ρωτάς «γιατί;» υπάρχει μια απάντηση, αλλά πρέπει να την ψάξεις βαθιά. Η μεγαλύτερη απάντηση είναι ότι είσαστε ακόμη ένα νέο Κράτος, με μόλις 60 χρόνια ιστορία. Ένα νέο Κράτος θα κάνει λάθη. Πολλές φορές χρησιμοποιούμε ως παράδειγμα τι γίνεται στη Σκανδιναβία, τη Δανία που έχει πληθυσμό 5 – 6 εκατ. κατοίκους και κάνουν θαύματα και στο ποδόσφαιρο. Έχουν όμως οργανωμένο κράτος εδώ και πολλούς αιώνες.
– Μετά από ένα χρόνο στην ΑΕΚ και τρία περίπου χρόνια στην εθνική, ποια είναι η γενική άποψή σας για τους Κύπριους;
– Θα πω κάτι που μερικοί θα νομίσουν ότι θέλω να είμαι καλός και ευγενικός. Αν θέλετε με πιστεύετε. Στην Κύπρο ήταν η καλύτερη περίοδος της ζωής μου. Ήταν μια περίοδος που μελέτησα πολύ, μελέτησα περισσότερο τον εαυτό μου. Όταν ζεις και λειτουργείς σε ένα ασφαλές περιβάλλον είναι πολύ πιο εύκολο. Σε ένα πολύπλοκο χώρο, όπως ο δικός μας, ήταν πολύ σημαντικό να αισθάνεσαι την καλή αύρα, τη θετική ενέργεια. Η Κύπρος ήταν το μεγαλύτερο σχολείο της ζωής μου! Αυτή είναι η αλήθεια.
– Γι’ αυτό και στην αποχαιρετιστήριά σας συνέντευξη Τύπου είπατε ότι μια μέρα θα επιστρέψετε και πάλι στην Κύπρο;
– Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι θα επιστρέψω. Αγαπώ την Κύπρο. Παίρνω το αεροπλάνο κι έρχομαι για το Σαββατοκύριακο, για να δω τους φίλους μου. Εδώ έχω φίλους που τους θεωρώ οικογένειά μου.
– Ποιοι είναι οι καλύτεροί σας φίλοι στην Κύπρο;
– Έχω πολλούς. Ο πρώην πρόεδρος της ΑΕΚ, ο Κώστας Μιχαηλίδης, ο Σάββας Κωνσταντίνου, ο Παπύρας ο Χριστοφή από την Πάφο. Είμαι σε στενή σχέση με πάρα πολλούς. Με τον Φώτη Παπουλή, με τον ψυχολόγο μας Αδάμο Παπαντωνίου, ένας εξαιρετικός άνθρωπος…