ΤΟΥ ΠΑΝΙΚΟΥ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ
Παρασκευή πρωί. Γύρω στις 10.00 σε φώτα τροχαίας, από τη Λακατάμεια με κατεύθυνση την Έγκωμη. Προορισμός στα κτίρια του Φιλελευθέρου, στο μικρό δωματιάκι (με ανθρώπους ταλαντούχους και ψυχάρες μέσα), εκεί όπου στον 1ο όροφο στεγάζεται ο Active Radio.
Ελάχιστα δευτερόλεπτα δίπλα μου, σταματά στα φανάρια (κόκκινο) ένα αυτοκίνητο με ένα ζευγάρι μέσα, δεν ξέρω αν ήταν και στην πραγματικότητα ζευγάρι αλλά αυτό δεν έχει καμιά σημασία. Αυτό όμως που μου έκανε εντύπωση είναι πως τραγουδούσαν. Όχι δυνατά αλλά επειδή τα παράθυρα ήταν ανοικτά μου κίνησαν την περιέργεια. Χαμηλώνω τον ήχο στο ραδιόφωνο μου και ακούω τους δύο νεαρούς (μου φαινόντουσαν λίγο κάτω από τα 30), να τραγουδούν ποδοσφαιρικό σύνθημα. Ποιο, δεν ξέρω. Ήταν ξεκάθαρο σύνθημα το οποίο μέχρι να φτάσω στον σταθμό δεν συγκράτησα ούτε τα λόγια, ούτε το ρυθμό. Αν κάποιος μου το σφυρίξει τότε ίσως το θυμηθώ. Δεν έχει σημασία. Σε 5-10 δευτερόλεπτα το φανάρι πρασίνισε και ο καθένας συνέχισε για τον προορισμό του.
Γιατί μοιράζομαι αυτό το περιστατικό; Επειδή πολλές φορές συζητάμε για τη δύναμη του ποδοσφαίρου και πόσο πολύ μπορεί να επηρεάζει τη ζωή κάποιου ανθρώπου. Πόσες και πόσες φορές δεν έχετε ακούσει ιστορίες για συνανθρώπους μας που μετά από ήττα της ομάδας τους κλείνονται στον εαυτό τους. Και αυτό είναι το λιγότερο, μερικοί δε μιλάνε, άλλοι αρρωσταίνουν, και οι λιγότερο επηρεασμένοι απλώς παραμένουν για ένα, δυο 24ωρα άκεφοι.
Ίσως κάποιοι τώρα που διαβάζουν το κείμενο να βλέπουν τον εαυτό τους. Η άλλη πλευρά, η πλευρά των νικητών, είναι παράδοξα μεθυστική, στα όρια διέγερσης. Η αλλαγή συμπεριφοράς και συναισθημάτων στην περίπτωση μιας επιτυχίας δημιουργεί μια ευχάριστη ζάλη. Αυτό που δύσκολα μπορεί να ερμηνευτεί είναι η διάρκεια που μπορεί να κρατήσει όλη αυτή ορμή του ενθουσιασμού ή πίεση της απογοήτευσης.
Το ζευγάρι στην ιστορία μας μάλλον αύξησε την σεροτονίνη την ορμόνη ευδιαθεσίας από μια ποδοσφαιρική νίκη και η οποία διαρκούσε τουλάχιστον μιάμιση μέρα. Προφανώς αυτή χαρά την ένιωσαν και άλλοι οπαδοί κατά καιρούς και ποιος ξέρει ίσως είχαν και μεγαλύτερη διάρκεια. Αυτό που θέλω να πω είναι πως παρ’ ότι το ποδόσφαιρο δεν είναι η προτεραιότητα στη ζωή μας, είναι όμως ένας σοβαρός παράγοντας που επηρεάζει τη ψυχοσύνθεση αρκετών και η επόμενη ημέρα/ες καθορίζεται από το αποτέλεσμα της προηγούμενης.