Το δείγμα είναι αρκούντως ικανοποιητικό για να αναφέρουμε πως η φετινή Πάφος FC, όντως άλλαξε επίπεδο. Ότι διαθέτει το αγωνιστικό υπόβαθρο για να ανεβάσει τον πήχη πολύ πιο ψηλά σε σχέση με πέρσι, γράφοντας την πιο «χρυσή» σελίδα στη σύντομη ιστορία της. Ο Χένινγκ Μπεργκ, καθοδηγεί με μαεστρία την παφιακή ομάδα και την οδηγεί από τη μία στη νίκη στην άλλη, με τους αριθμούς σε κάθε στατιστική κατηγορία να αποτυπώνουν τη δυναμική.
Ωστόσο, υπάρχει ένα στοιχείο, το οποίο δεν διαφοροποιήθηκε και «γρατσουνίζει» το αγωνιστικό προφίλ. Και αυτό αφορά στην εμπιστοσύνη που δείχνει η Πάφος FC στους Κύπριους ποδοσφαιριστές. Πέρυσι, σ’ ένα ολόκληρο πρωτάθλημα με τον Ντάρκο Μίλανιτς στον πάγκο, αγωνίστηκαν μόνο οι Αλέξανδρος Μιχαήλ (7 ματς, 541 λεπτά), Ευγένιος Πέτρου (4 ματς, 364 λεπτά) και Γεράσημος Φυλακτού (4 ματς, 160 λεπτά).
Φέτος, με τη συμπλήρωση 11 αγωνιστικών, ίδρωσε τη γαλάζια φανέλα μόλις ένας γηγενής παίκτης από τους 19 συνολικά που εμπιστεύτηκε ο Χένινγκ Μπεργκ. Αναφερόμαστε στον Μάριο Δημητρίου, ο οποίος έπαιξε για μόλις 6 λεπτά στο παιχνίδι με την Καρμιώτισσα και ενώ τα πάντα είχαν κριθεί (4-0).
Αυτό που προκαλεί ακόμα μεγαλύτερη εντύπωση είναι το γεγονός ο Νορβηγός κόουτς, κατά τη θητεία του στην Ομόνοια, όχι μόνο στήριξε και εμπιστεύτηκε το «εγχώριο προϊόν», αλλά ανέδειξε και αρκετούς νεαρούς Κύπριους ποδοσφαιριστές, αφήνοντας με την αποχώρησή του γερή παρακαταθήκη.
Κάτι που δεν ισχύει, βεβαίως, στην Πάφος FC. Εμπιστεύεται αποκλειστικά τους λεγεωνάριους παίκτες, χωρίς να φαίνεται επί της παρούσης πως υπάρχει διάθεση για να εμπιστευτεί και πολύ περισσότερο να μονιμοποιήσει στο αρχικό σχήμα κάποιον Κύπριο παίκτη.