ΤΟΥ ΓΙΩΡΓΟΥ ΣΑΖΕΪΔΗ
Μοιάζει οξύμωρο να ζητάκάποιος από ποδοσφαιριστές και κόσμο να σηκώσουν κεφάλι μετά τη χθεσινή βαριά από τον ΑΠΟΕΛ. Τα τέσσερα γκολ και όπως κύλησε (στην τελική) το παιχνίδι δεν… χωνεύονται εύκολα, όμως ο Τζον Κάρβερ βρήκε τη δύναμη και τόνισε πως από όλα αυτά η Ομόνοια θα βγει πιο δυνατή.
Δεν αποτελεί δικαιολογία, όμως, είναι αλήθεια πως οι πράσινοι κυριάρχησαν μέχρι τη στιγμή της αποβολής είχαν μία τεράστια ευκαιρία για να βρεθούν μπροστά στο σκορ και κανείς δεν μπορεί να γνωρίζει πιο θα ήταν το αποτέλεσμα αν ο Χριστοφή ήταν εύστοχος από το… μισό μέτρο.
Ακόμη και μετά το 0-1 η Ομόνοια είχε 1-2 καλές φάσεις για να ισοφαρίσει, ακόμη και με ποδοσφαιριστή λιγότερο. Γενικά, η εικόνα της στα τρία σερί ντέρμπι που έδωσε δεν συνάδει καθόλου με τον απολογισμό της μίας νίκης και των δύο ηττών.
Και φυσικά τίποτα δεν τελειώνει με μία ήττα, ούτε φυσικά θα τελείωνε αν ερχόταν η νίκη. Η Ομόνοια χτίζεται από το καλοκαίρι πάνω σε νέες στερεές και υγιείς βάσεις, η δουλειά των οποίων άρχισε ήδη να φαίνεται στο γήπεδο.
Ναι, μπορεί ο βαθμολογικός πίνακας να λέει άλλα, όμως κανείς δεν μπορεί να αγνοήσει τις πολύ καλές μετεγγραφές που έγιναν, το γεγονός ότι η ομάδα βρήκε ένα σχήμα που της ταιριάζει και ο προπονητής κατέληξε σε έναν βασικό κορμό.
Ήδη η παρουσία του Κατελάρη είναι το πρώτο μεγάλο κέρδος της σεζόν, ενώ η επιστροφή του Χριστοφή -χωρίς τραυματισμούς- το δεύτερο. Ο δρόμος είναι μακρύς θα υπάρξουν και άλλα στραβά αποτελέσματα. Το σημαντικό είναι το «τριφύλλι» να μάθει να σηκώνεται γρήγορα μετά από τέτοια στραπάτσα. Και, που θα πάει, θα τον βρει τον δρόμο του…