Το ερώτημα «είναι στραβός ο γιαλός ή στραβά αρμενίζει» για την Ομόνοια έχει απαντηθεί από νωρίς στη σεζόν. Στο «τριφύλλι» σε έξι αγώνες πρωταθλήματος έχει δεχθεί τρεις ήττες, όσες σε ολόκληρο το περσινό πρωτάθλημα.
Σε 16 επίσημα παιχνίδια (Πρωτάθλημα, Σούπερ Καπ, Τσάμπιονς Λιγκ, Γιουρόπα Λιγκ, Κόνφερενς Λιγκ) οι πράσινοι κέρδισαν μόλις τέσσερα συν άλλα δύο στα πέναλτι (με Ανόρθωση στο Σούπερ Καπ και Φλόρα στα προκριματικά του Γιουρόπα Λιγκ. Στα τελευταία πέντε παιχνίδια της η Ομόνοια μετρά τέσσερις ήττες και μόλις μία νίκη.
Πέρσι, με το πέρας έξι αγώνων στο πρωτάθλημα η Ομόνοια είχε 12 βαθμούς και ήταν αήττητη, φέτος έχει σχεδόν τους μισούς (εφτά) και έχει ήδη δεχθεί τρεις ήττες. Οι αριθμοί είναι αμείλικτοι και αναδεικνύουν την πικρή πραγματικότητα για το «τριφύλλι».
Η ομάδα του Χένινγκ Μπεργκ ήταν ανήμπορη να αντιδράσει απέναντι στην ΠΑΕΕΚ, αν και είχε 64’ για να ανατρέψει το εις βάρος της σκηνικό μετά το γκολ του Έσελινγκ. Το πρόβλημα φυσικής κατάστασης είναι εμφανέστατο και δεν μπορεί να κρυφτεί κάτω από το χαλί. Παρά τις πολλές αλλαγές από τον Νορβηγό, σε σχέση με το παιχνίδι στη Βασιλεία, οι πράσινοι μόνο «φρέσκοι» δεν ήταν. Έχαναν σχεδόν όλες τις προσωπικές μονομαχίες, δεν είχαν αντοχή ατομικά και ομαδικά με αποτέλεσμα να αποδεχθούν την μοίρα τους σχεδόν με κατεβασμένα τα χέρια.
Αν προσθέσει κανείς στην εξίσωση τους πολλούς τραυματισμούς (επίσης σε ένα σημαντικό βαθμό σχετίζεται με την προετοιμασία της ομάδας), την αστοχία του Χένινγκ Μπεργκ να βρει αντίδοτο στην αδυναμία των πρασίνων να κυκλοφορήσουν την μπάλα και να παίξουν ποδόσφαιρο πρωτοβουλίας συμπληρώνεται το παζλ που εξηγεί την 8η θέση και το -10 από την κορυφή.