ΤΟΥ ΚΩΣΤΑ ΚΑΛΛΗ
Η απρόσμενη ήττα της Ομόνοιας από τον Εθνικό Άχνας την περασμένη Κυριακή, ήταν η τρίτη στην τρέχουσα σεζόν και η πρώτη στο ΓΣΠ. Προηγήθηκαν αυτές από την Πάφος FC την 5η αγωνιστική και τον Απόλλωνα την 15η αγωνιστική και οι δύο εκτός έδρας. Σαφώς και η πρόσφατη «πλήγωσε» περισσότερο τους πράσινους αφού ήταν στην έδρα τους, απέναντι σ’ έναν ασθενέστερο αντίπαλο.
Το κοινό στοιχείο και των τριών ηττών της Ομόνοιας είναι ότι έχασε με το ίδιο σκορ (1-2). Η διακύμανση του σκορ, όμως, ήταν διαφορετική. Με την Πάφος FC προηγήθηκε, με τον Απόλλωνα βρέθηκε πίσω στο σκορ με δύο γκολ και απλώς μείωσε στο τέλος και με τον Εθνικό δέχθηκε πρώτη γκολ, ισοφάρισε αλλά στο τέλος έχασε.
Διαβάστε επίσης: Ομόνοια: H πίεση και η… υψοφοβία
Στις δύο προηγούμενες φορές που η ομάδα του Μπεργκ έχασε, στο ματς που ακολούθησε έμεινε στην ισοπαλία. Μάλιστα και στις δύο περιπτώσεις το αποτέλεσμα ήταν το ίδιο. Την 6η αγωνιστική, μετά την ήττα από την Πάφος FC, πήγε στο «Αντώνης Παπαδόπουλος» για να αντιμετωπίσει την Ανόρθωση, με τις δύο ομάδες να μένουν στο 0-0. Την 16η αγωνιστική, μετά την ήττα από τον Απόλλωνα, υποδέχθηκε την Πάφος FC και πάλι το ματς τελείωσε 0-0.
Διαβάστε επίσης: Λανγκ: «Στο ποδόσφαιρο υπάρχουν διάφοροι αγώνες…»
Τώρα, μετά το ανεπιτυχές αποτέλεσμα απέναντι στον Εθνικό, θα ταξιδέψει στη Λεμεσό για να αντιμετωπίσει την ΑΕΛ και θα θελήσει να το αλλάξει. Να μην μείνει δηλαδή στην ισοπαλία, αλλά να φύγει νικήτρια από μια δύσκολη έδρα. Ο βαθμός δυσκολίας υψηλός, με την αντίπαλό της να θέλει επίσης τη νίκη για τους δικούς της λόγους, για παρουσία της στην εξάδα με το τέλος της Α’ φάσης του πρωταθλήματος. Στο «τριφύλλι», λοιπόν, έχουν ως στόχο την άμεση αντίδραση, αφήνοντας πίσω τους το αρνητικό αποτέλεσμα με τον Εθνικό. Η μπάλα είναι στα πόδια τους…