Ο αγώνας στο «Θέατρο των Ονείρων» ήταν πρωτίστως σημαδιακός. Πρώτη φορά κυπριακή ομάδα απέναντι στη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ και για την Ομόνοια ιδιαίτερα, πρώτη φορά κόντρα σε ένα μεγαθήριο του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου εδώ και πολλά, πολλά χρόνια. Η βαθμολογική θέση των δύο ομάδων δεν είχε καμία σημασία και σμικρύνθηκε ακόμη περισσότερο από τους 4500 χιλιάδες φίλους των πρασίνων που βρέθηκαν στο Μάντσεστερ.
Η Ομόνοια δεν ήταν άτυχη, ούτε το τελικό αποτέλεσμα ήταν άδικο. Κοιτάζοντας τη στατιστική ανάλυση του ματς, μάλλον οι συγκεκριμένες λέξεις και ποδοσφαιρικές έννοιες θα ταίριαζαν περισσότερο στους γηπεδούχους. Το 1-0 ήταν σκληρό για τους «τριφυλλοφόρους» που έκαναν υπερπροσπάθεια κι αν άντεχαν άλλα δύο λεπτά, θα έφταναν σε ένα αποτέλεσμα πραγματικό σημείο αναφοράς. «Λευκή» ισοπαλία στο «Ολντ Τράφορντ» στην πρώτη επίσκεψη κυπριακής ομάδας και στην παρουσία 4500 «τρελαμένων» Ομονοιατών που δεν σταμάτησαν λεπτά να ζητωκραυγάζουν και να τραγουδούν.
Ο πιο χαμογελαστός παίκτης των πρασίνων μετά το ματς ήταν ο Φράνσις Ουζόχο. Ίσως και από… αμηχανία για το τι έχασε. Ήταν καταπληκτικός για 93 λεπτά, έκανε τόσες πολλές φοβερές αποκρούσεις που θα μπορούσαν να γεμίσουν ολόκληρο το βιντεάκι της μέχρι σήμερα σταδιοδρομίας τους. Στον θηριώδη Νιγηριανό, η μοίρα θα μπορούσε να… φερθεί λίγο καλύτερα, όχι τόσο σκληρά και «βάναυσα». Σκεφτείτε μόνο τα συναισθήματα αυτού του ανθρώπου, όταν νικήθηκε στο 90’+3. Κι όμως βρήκε τη δύναμη και χαμογελούσε. Κι είχε, επίσης, τη λεβεντιά να αφιερώσει την καταπληκτική του εμφάνιση στον «βασικό τερματοφύλακα της ομάδας», όπως είπε χαρακτηριστικά, τον Φαμπιάνο. Για να το κάνεις και να το πεις, πρέπει να έχεις ήθος.
Σε προσωπικό επίπεδο, «σκληρά» συμπεριφέρθηκε κι ο Μπρούνο Φελίπε στον Ανδρόνικο Κακουλλή. Μια απλή μεταβίβαση, από τα πλάγια προς το κέντρο, στο πιθανότερο σενάριο, θα άλλαζε την ιστορία του ματς, ενδεχομένως και των πρωταγωνιστών. «Αδιανόητο… Δεν τον είδε; Δεν μπορεί να μην τον είδε», σχολίασε ο πρώην αστέρας της Γιουνάιτεντ, Πολ Σκόουλς κι έχει απόλυτο δίκαιο.