ΤΟΥ ΠΑΝΙΚΟΥ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ
Από τα όσα φανερώνει η καριέρα του Γιάννη Αναστασίου στην προπονητική φαίνεται πως ο σχηματισμός που έχει χρησιμοποιήσει περισσότερο από κάθε άλλο στους αγώνες πρωταθλήματος ήταν το 4-3-1-2. Με τρεις κεντρικούς μέσους μπροστά από την άμυνα και χωρίς ακραίους, αλλά με τρεις επιθετικούς με τον ένα να έχει και καθήκοντα οργανωτή.
Αυτό τουλάχιστον δούλεψε πολύ στα δύο χρόνια που ήταν στον Παναθηναϊκό τη διετία 2013-14 και 2014-15. Ο τεχνικός της Ομόνοιας εφάρμοσε τη συγκεκριμένη διάταξη σε 45 αγώνες πρωταθλήματος, εκ των οποίων οι πέντε αφορούσαν αγώνες της Βελγικής Κόρτραϊκ. Τότε στον Παναθηναϊκό χρησιμοποιούσε τον Πράνιτς μπροστά από τριάδα του κέντρου, πίσω από τους Μπερκ και Καρέλη. Την επόμενη χρονιά τη θέση του Καρέλη πήρε ο Κλωναρίδης και πιο πίσω έπαιζε ο Πέτριτς με τον Πράνιτς να μετακομίζει στη θέση του αριστερού κεντρώου.
Δεύτερος σχηματισμός που πολυχρησιμοποιήθηκε από τον Ελλαδίτη τεχνικό ήταν το 4-2-3-1 που άρχισε να εφαρμόζει και στην Ομόνοια. Αν και στην περίπτωση της νυν ομάδας του δεν είχε την ευτυχία να έχει ακραίους που να τον βοηθήσουν όπως πιθανό θα ήθελε και ο ίδιος. Αφού κόντρα στον Ερμή έπαιξαν οι Ζαρκίνιο και Χριστοφή με τον Κύπριο επιθετικό να τραυματίζεται και στη θέση του μπήκε ο Ζαΐλσον. Ενώ με τη Δόξα έπαιξαν οι Ζαρκίνιο και Λόπεθ.
Η διάταξη 4-2-3-1 ήταν περισσότερο «φορεμένη» στην Ολλανδία όταν ανέλαβε τη Ρόντα. Έπαιξε με αυτό τον σχηματισμό σε 35 αγώνες πρωταθλήματος εκ των οποίων οι 24 στην Ολλανδία, οι οκτώ στον Παναθηναϊκό (τέσσερις σε κάθε σεζόν) και τρεις στο Βέλγιο με την Κόρτραϊκ.
Οι δύο σχηματισμοί (4-3-1-2 και 4-2-3-1) δεν ήταν οι μοναδικοί στην καριέρα του. Ο τρίτος δημοφιλέστερος ήταν το 4-1-4-1 (μία με ΠΑΟ και εννέα με Ρόντα). Επίσης, όταν εργαζόταν στην Ελλάδα έπαιξε οκτώ φορές με σχήμα 4-3-3, ενώ αξιοσημείωτο είναι πως αγωνίστηκε επίσης με σχήμα 4-4-2 σε όλες τις ομάδες του (ΠΑΟ, Ρόντα, Κόρτραϊκ) επτά φορές.
Δεν αποκλείεται λοιπόν και στην Ομόνοια εάν θελήσει να αξιοποιήσει τους δύο επιθετικούς Ντάρμπισαϊαρ και Ραμίρεζ να επιλέξει αντίστοιχη διάταξη όπως και στον Παναθηναϊκό δηλαδή με σχήμα 4-3-1-2. Ειδικά σε μια περίοδο που το τριφύλλι στερείται ακραίων επιθετικών που θα μπορούσαν να υποστηρίξουν και άλλα σχήματα. Σε αυτή την περίπτωση ίσως χρησιμοποιηθεί ο Σοάρες πίσω από τους δύο επιθετικούς ή ακόμη και ο Ραμίρεζ, με το κενό του στην επίθεση να το καλύψει ο Χριστοφή.
Προς το παρόν φαίνεται πως πρόθεση του Ελλαδίτη τεχνικού είναι να καλύψει τα νώτα του με τρεις στη μεσαία γραμμή (Γκόμεθ, Κατελάρη, Σοάρες) και τα υπόλοιπα θα εξαρτηθούν και από την κατάσταση που θα είναι οι επιθετικοί του μετά τους τραυματισμούς τους.