Προπονητής της Σέλτικ σε δύο πετυχημένες περιόδους, με δέκα τίτλους, είναι ο Νιλ Λένον που έφερε η Ομόνοια για τον πάγκο της. Γνώριμος, πετυχημένος, προπονητής που πληροί σχεδόν στον απόλυτο βαθμό τα κριτήρια που έθεσαν οι πράσινοι. Κι όμως, πριν καν έρθει ο Ιρλανδός στο νησί μας, οι πεινασμένοι προπονητοφάγοι έπεσαν πάνω του να τον κατασπαράξουν. Οι αναρτήσεις τους στα ΜΚΔ δίνουν και παίρνουν. Κι όλοι αυτοί, οπαδοί της Ομόνοιας. Δυστυχώς αυτοί είμαστε…
Πριν καν τον γνωρίσουν, δουν τη δουλειά του, το ποδόσφαιρο που θα παίξει η Ομόνοια, τα αποτελέσματα, τον έχουν βγάλει «σκάρτο». Σίγουρα δεν είναι όλοι, αφού υπάρχει μεγάλη μερίδα που χαιρετίζει και αναγνωρίζει. Αλλά είναι μια σημαντική μερίδα οπαδών, οι γνωστοί «προπονητές της εξέδρας», που θέλουν να «τελειώσουν» έναν προπονητή πριν καν πατήσει το πόδι του στην Κύπρο.
Βεβαίως, τις αποφάσεις τις λαμβάνει η διοίκηση και αυτή όπως και όσοι επέλεξαν τον Νιλ Λένον, θα κριθούν στην πορεία. Μια επιλογή γίνεται βάσει κάποιων κριτηρίων και βιογραφικού, είτε αυτός είναι προπονητής είτε είναι ποδοσφαιριστής, προσδοκώντας ότι θα τους βγει. Απ’ εκεί και πέρα, ο καθένας κρίνει το μέλλον του με τη δουλειά του και τα αποτελέσματα της ομάδας. Άλλωστε, καθρέφτης για όλους αυτούς είναι το γήπεδο.
Αλλά αυτή η μανία που έχουμε ως λαός να κρίνουμε πριν δούμε ή να έχουμε άποψη για όλα και στην προκειμένη περίπτωση όλοι αυτοί να έχουν δίπλωμα UEFA Pro, είναι κάτι μοναδικό. Δεν λέω, κάποια στιγμή να κριθεί όπως ο Μπεργκ προηγουμένως και γενικώς όλοι, αλλά πριν καν να αναλάβει να τον χαρακτηρίζουν μέχρι και «αχάπαρο», είναι τραβηγμένο, πάρα πολύ τραβηγμένο.
Και όλα αυτά για τον Λένον. Προπονητής που οδήγησε τη Σέλτικ στην κατάκτηση πέντε πρωταθλημάτων, τεσσάρων κυπέλλων και ενός Λιγκ Καπ. Μιας από τις δύο πιο πετυχημένες ομάδες της Σκωτίας, με παραστάσεις στο πιο ψηλό επίπεδο, το Τσάμπιονς Λιγκ. Και καλά, πριν έλθει ο Μπεργκ τον ήξερε κανείς; Κι όμως κέρδισε τον κόσμο της Ομόνοιας με την κατάκτηση του πρωταθλήματος και την παρουσία της ομάδας για δύο σεζόν σε ευρωπαϊκούς ομίλους.
Θα είναι έγκλημα για την Ομόνοια να γίνεται συνεχής σύγκριση του νέου προπονητή, όποιος κι αν θα ήταν αυτός, με τον Μπεργκ, πριν το δοθεί χρόνος να δουλέψει. Να περάσει τη φιλοσοφία του, να δείξει έργο. Το θετικό στην υπόθεση είναι πως, ο Παπασταύρου έδειξε μέχρι τώρα πως, κλείνει τα αφτιά του και δίνει χρόνο.