Η μετεγγραφική περίοδος του Ιανουαρίου θεωρείται δύσκολη για τους προπονητές, αφού οι επιλογές δεν είναι πολλές. Γι’ αυτό κάποιοι, είναι επιφυλακτικοί για τις αποφάσεις που θα λάβουν όσον αφορά στους ποδοσφαιριστές που θα θελήσουν να εντάξουν στο ρόστερ της ομάδας τους.
Τέτοιος είναι και ο Μπεργκ. Το απέδειξε και στις προηγούμενες μετεγγραφικές περιόδους, ιδιαίτερα του Ιανουαρίου. Θέλει να είναι όσο το δυνατό σίγουρος για τις επιλογές του, προτιμά παίκτες που λίγο ή πολύ να τους γνωρίζει.
Και δεν είναι υπερβολή να λεχθεί ότι, προτιμά να πορευθεί με αυτούς που έχει στη διάθεσή του, στοχεύοντας να τους ανεβάσει αγωνιστικά. Δυσκολεύεται να δείξει την έξοδο σε ποδοσφαιριστές του, ακόμη κι αν αποδεδειγμένα δεν έχουν προσφέρει. Προσπαθεί να κερδίσει κάτι απ’ αυτούς. Ο Νορβηγός είναι αυτής της φιλοσοφίας, το έχει αποδείξει στα δυόμισι χρόνιας παρουσίας του στον πάγκο της Ομόνοιας.
Γι’ αυτό και πέραν του Ασάντε, επικεντρώθηκε σε άλλη μια επιλογή, επιθετικού. Ψάχνει την ιδανική επιλογή. Αξιολογήθηκαν επιθετικοί ποδοσφαιριστές, έχει ενώπιον του λίστα με υποψήφιους, αλλά δεν αποφασίζει. Θεωρεί πως στην πορεία μπορεί να προκύψει κάτι πιο αξιόλογο, πιο κοντά στα «θέλω» του.
Η υπομονή που δείχνει ο τεχνικός της Ομόνοιας μπορεί να σπάει νεύρα, αλλά αυτός είναι και δεν θα αλλάξει σήμερα. Μάλιστα, γι’ αυτό είναι στιγμές που κατακρίνεται, αλλά αυτός αποφασίζει και αυτός κρίνεται. Αυτό θα γίνει και τώρα, όποιες κι αν θα είναι τελικές οι μετεγγραφικές επιλογές του.