Όπως και να το δει κανείς, από όπου και να το πιάσει, η ήττα της Ομόνοιας στο Μακάρειο από τη Δόξα 1-2 αποτελεί πισωγύρισμα. Όσο περνά ο καιρός και πλησιάζουμε προς το τέλος της α’ φάσης, τα στραβοπατήματα είναι εις βάρος των ομάδων που θέλουν να μειώσουν την απόσταση.
Οι πράσινοι ήθελαν το τρία στα τρία πριν από το τέλος του χρόνου, αρχίζοντας από απόψε, για να κόψουν δρόμο, πλησιάζοντας σε απόσταση αναπνοή από τους πρωτοπόρους (Απόλλων, ΑΕΚ, Άρη). Τώρα, παρέμεινε η απόσταση στους 12 πόντους και ίσως αύριο να πάει στους 14 με ενδεχόμενη νίκη της ΑΕΚ εις βάρος της Πάφος FC.
Μάλιστα, το αποψινό ήταν το πιο εύκολο από τα τρία, αφού τα άλλα δύο είναι κόντρα στην ΑΕΛ και τον ΑΠΟΕΛ.
Πώς χάθηκε, όμως, απόψε το ματς; Όχι εξαιτίας της απόδοσης, αφού η Ομόνοια ήταν η καλύτερη ομάδα στο γήπεδο και αυτή που έχασε τις ευκαιρίες. Δικαιούνται οι πράσινοι να μέμφονται τον εαυτό τους για τα λάθη στα γκολ που δέχτηκαν με αρνητικό πρωταγωνιστή τον (εκ των κορυφαίων δίχως αμφιβολία ποδοσφαιριστών της την τελευταία διετία) Λέσγιακς, μα και για τις χαμένες ευκαιρίες.
Ο αριστερός μπακ του «τριφυλλιού» άθελά του σέρβιρε το πρώτο γκολ στον Σαντίκ (έστω και με σπόντα στον Λανγκ), ενώ υπέπεσε και στο πέναλτι στον Μπαλντέ (έστω και εάν ο Πορτογάλος έπεσε πολύ εύκολα, ο ποδοσφαιριστής του «τριφυλλιού» έπρεπε να ήταν πιο προσεκτικός).
Όπως ήρθαν τα πράγματα λοιπόν, εάν δεν κάνει το δύο στα δύο απέναντι στους γαλαζοκίτρινους της Λεμεσού και της Λευκωσίας, θα γίνει πάρα, μα πάρα πολύ δύσκολη η προσπάθεια για υπεράσπιση του τίτλου της από την Ομόνοια.