Η πρόσληψη του Σωφρόνη Αυγουστή ήταν για τη διοίκηση της Ομόνοιας η τελευταία ζαριά για να σώσει μία σεζόν που έμοιαζε καταστροφική στις εντός των τειχών υποχρεώσεις της.
Κάκιστος προγραμματισμός, προβληματικό ρόστερ σε ποιότητα και ποσότητα, διοικητική «τρικυμία» με τη διαφωνία των διοικήσεων εταιρείας – σωματείου για τη συμφωνία διαχείρισης να βρίσκεται επί μήνες στον «πάγο» και έντονη αμφισβήτηση από τον κόσμο ήταν το σκηνικό στο «Ηλίας Πούλλος». Το «τριφύλλι» έβλεπε κατάματα τον εφιάλτη της συμμετοχής στο δεύτερο γκρουπ για δεύτερη διαδοχική σεζόν και η κλήρωση του κυπέλλου έφερε την Ομόνοια αντιμέτωπη με τον «αιώνιο» αντίπαλο.
Ο Γιανίκ Φερέρα δεν μπορούσε να κυβερνήσει το καράβι και οι πράσινοι έδειχναν τάσεις… παράδοσης των όπλων. Η βαριά ήττα με 1-4 από την Ανόρθωση στο «Αντώνης Παπαδόπουλος», στις 2 Φεβρουαρίου, ήταν η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι και έφερε την αλλαγή στην τεχνική ηγεσία της ομάδας. 40 ημέρες μετά η Ομόνοια έχει σφυγμό. Παλεύει μέχρι τέλους κάθε παιχνίδι και απόδειξη αυτού είναι τα γκολ στα τελευταία λεπτά των τριών τελευταίων παιχνιδιών της. Ο προπονητής της δεν επιτρέπει σε κανέναν να αδιαφορήσει ούτε δευτερόλεπτο και η περσινή κυπελλούχος παραμένει στο κόλπο διατήρησης των κεκτημένων.
Εννοείται πως η Ομόνοια δεν έγινε από τη μία ημέρα στην άλλη σούπερ ομάδα. Αντιθέτως, έχει τρανταχτές αδυναμίες, υστερεί σε ποιότητα από τις πλείστες ομάδες (αν όχι όλες) του πρώτου γκρουπ, όμως είναι ικανή να κερδίσει τον οποιοδήποτε και η παρουσία του Αυγουστή εγγυάται ότι θα πωλήσει ακριβά το τομάρι της σε κάθε παιχνίδι των πλέι οφ. Φυσικά, μεγάλος στόχος αποτελεί η κατάκτηση του κυπέλλου και εφόσον επιτευχθεί, η Ομόνοια θα πιάσει εξάρες με τη ζαριά της πρόσληψης του Σωφρόνη Αυγουστή!