ΤΟΥ ΔΗΜΗΤΡΗ ΓΑΒΡΙΗΛ
Η Ομόνοια προσπαθεί να μαζέψει τα κομμάτια της ταπεινωτικής ήττας που δέχθηκε από τη Νέα Σαλαμίνα με 5-2. Οι πράσινοι παρουσιάστηκαν νωχελικοί, άνευροι και χωρίς κίνητρο απέναντι στους ερυθρόλευκους δέχθηκαν διασυρμό και τώρα… τρέχουν για να ηρεμήσουν τον ήδη ταλαιπωρημένο και πληγωμένο κόσμο τους.
Πόσα να αντέξει ο κόσμος της Ομόνοιας; Το βαρέλι δεν έχει… πάτο, καθώς τα τελευταία χρόνια οι εμφανίσεις των πρασίνων δεν θυμίζουν καθόλου την ομάδα που είχαν συνηθίσει. Αντιθέτως, βλέπουν κάθε χρόνο τη φανέλα της ομάδας να διασύρεται από αδιάφορους ποδοσφαιριστές και προπονητές που μάλλον δεν αντιλαμβάνονται το μέγεθος της ιστορίας του σωματείου.
Σίγουρα θα υπάρξουν κακές μέρες και κακές εμφανίσεις. Το θέμα, όμως, είναι να μπορέσεις να διαχειριστείς την όλη κατάσταση, να αντεπεξέλθεις και προπάντων να είσαι υπόλογος των πράξεων σου. Και πάμε και στο δια ταύτα. Δεν γίνεται. λοιπόν, να είσαι ποδοσφαιριστής της Ομόνοιας να δέχεσαι ταπεινωτική ήττα με πεντάρα και την επόμενη μέρα να βάζεις αναρτήσεις στα Social Media.
Εάν έχεις επίγνωση της κατάστασης και σέβεσαι την φανέλα που φοράς μετά από τέτοια ήττα δεν έχεις διάθεση ούτε για ομιλίες, ούτε για καφέδες στη Λεμεσό ή τουλάχιστον δεν το διατυμπανίζεις. Κρύβεσαι στο καβούκι σου, δουλεύεις σκληρά στην προπόνηση και απαντάς στο γήπεδο. Έτσι κάνουν οι μεγάλες ομάδες και οι μεγάλοι ποδοσφαιριστές. Τέτοια νοοτροπία χρειάζεται για να ανεβείς ξανά και να βρεις τον δρόμο σου.
Αυτά για προβληματισμό…