ΤΟΥ ΚΩΣΤΑ ΚΑΛΛΗ
Ως πόσο να μην κερδίζει εκτός έδρας αλλά και να μην μπορεί να πετύχει δεύτερη σερί νίκη! Μετά το μηδέν παθητικό, το οποίο πέτυχε το περασμένο Σάββατο απέναντι στην ΑΕΛ, έπειτα από επτά μήνες (δεν μπόρεσε να δώσει συνέχεια προχθές), η Ομόνοια έβαλε τέλος σε δυο αρνητικά σερί με την επιτυχία της επί της Νέας Σαλαμίνας, που τη συνόδευαν από την περσινή σεζόν. Πέτυχε, επιτέλους, εκτός έδρας νίκη την οποία αγνοούσε από τις 5 Φεβρουαρίου 2017, όταν επικράτησε του Άρη στο Τσίρειο με 4-2.
Παράλληλα, με το «διπλό» στο «Αμμόχωστος» πέτυχε για πρώτη φορά δεύτερη συνεχόμενη επιτυχία, μετά τις 11 Φεβρουαρίου 2017. Τότε, μετρούσε τρεις σερί, με Σαλαμίνα, Άρη και ΑΕΖ. Πλέον, φιλοδοξεί να ισοφαρίσει το πιο πάνω επίτευγμα με τρίποντο επί της Ανόρθωσης, που θα της επιτρέψει να διευρύνει ακόμη περισσότερο το σερί της. Άλλωστε, μέσα από διαδοχικές νίκες θα μπορέσει η ομάδα να παρουσιάζεται σε κάθε αγώνα με αυτοπεποίθηση και αποφασιστικότητα.
Το θετικό σημάδι του περασμένου Σαββάτου είχε και συνέχεια λοιπόν και η Ομόνοια μπορεί να ατενίζει το μέλλον με μεγαλύτερη αισιοδοξία. Μάλιστα, έκανε την ανατροπή για πρώτη φορά φέτος. Τις προηγούμενες τρεις φορές που βρέθηκε πίσω στο σκορ, δέχθηκε δυο ήττες (από Πάφο και Ερμή) και αναδείχθηκε μια φορά ισόπαλη (με την Αλκή).
Το «τριφύλλι» ήταν καλύτερο από την αντίπαλό του σ’ όλη σχεδόν τη διάρκεια του αγώνα, ενώ ήταν σαφώς ανώτερο στο δεύτερο ημίχρονο που κυριάρχησε και δεν απειλήθηκε σε καμιά περίπτωση. Η ομάδα έδειξε να αυξάνει τα καλά της διαστήματα, απόρροια της συνεχούς δουλειάς αλλά και της ψυχολογίας που βελτιώθηκε αισθητά μετά τη νίκη στο ντέρμπι με την ΑΕΛ.
Η υπομονή που επέδειξε η Ομόνοια απέφερε καρπούς. Το δεύτερο γκολ ήλθε στο 86’, όμως το κυνήγησε και το πέτυχε. Είχε θέληση και αποφασιστικότητα, οι ποδοσφαιριστές της το πάλεψαν μέχρι τέλους και δικαιώθηκαν. Η προσπάθειά τους ανταμείφθηκε και αναγνωρίστηκε από τον κόσμο της ομάδας που βρέθηκε στο «Αμμόχωστος». Μελανό σημείο το εύκολο γκολ που δέχθηκε σε άλλο ένα ματς. Μπορούσε να αποφευχθεί εάν υπήρχε στενό μαρκάρισμα στον αντίπαλο. Σε καμιά άλλη περίπτωση δεν απειλήθηκε ιδιαίτερα η εστία του Φελτχούιζεν.