ΤΟΥ ΙΑΚΩΒΟΥ ΚΑΚΟΥΡΗ
Ένας από τους βασικούς κανόνες στο ποδόσφαιρο, λέει ότι «όλα μπαίνουν κι όλα χάνονται». Χωρίς υπερβολή. Κάνει ο άλλος τακουνάκι από το ύψος της επανορθωτικής, η μπάλα παίρνει μία τροχιά για τα… περιστέρια, το αεράκι τη σπρώχνει προς τα κάτω και «καρφώνεται» στο παραθυράκι!
Πόσες και πόσες φορές δεν το έχουμε δει. Κι αντίστοιχα, η μπάλα θέλει απλά ένα άγγιγμα για να αναπαυθεί στα δίχτυα, αλλά το άγγιγμα είναι τόσο άτσαλο που πάει άουτ ή στο δοκάρι ή στον αντίπαλο τερματοφύλακα που κοιτούσε σαν χαζός.
Η ευκαιρία του Φλορέσκου στο 3:25 του βίντεο.
Η ευκαιρία του Ρουμάνου στο 6:50 του βίντεο.
Σ’ αυτήν τη δεύτερη κατηγορία, στα γκολ που δεν χάνονται δηλαδή, μπαίνει και η φάση του Φλορέσκου στον προχθεσινό αγώνα κόντρα στον Απόλλωνα. Το… ενδιαφέρον για τον Ρουμάνο είναι ότι είχε χάσει ένα παρόμοιο και στον ευρωπαϊκό αγώνα της Ομόνοιας κόντρα στην Μπεϊτάρ Ιερουσαλήμ. Οπόταν, μάλλον θα τον κυνηγά ο χαρακτηρισμός του χασογκόλη.
Παλαιότερα στην Ελλάδα, τους μεγάλους χασογκόληδες τους αποκαλούσαν… Μιτόσεβιτς. Ναι, ναι, ο γνωστός μας Ντούσαν Μιτόσεβιτς με θητεία στην Ανόρθωση τη χρυσή εποχή της και στις μισές κυπριακές ομάδες. Στις 12 Φεβρουαρίου του 1984, επί ημερών Βασίλη Χατζηπαναγή, όταν το ποδόσφαιρο ήταν γιορτή και ο κόσμος αγόραζε εισιτήρια στη μαύρη αγορά, ο Ηρακλής Θεσσαλονίκης υποδεχόταν τον Παναθηναϊκό.
Σε ένα κατάμεστο (από 45.000 φιλάθλους) Καυτανζόγλειο, στο 63’ ο Βασίλης Χατζηπαναγής έκανε τα μαγικά του και από πλάγια έκανε μία παράλληλη προς στην εστία πάσα. Ο τερματοφύλακας εξουδετερωμένος, αλλά ο Μιτόσεβιτς από μισό μέτρο, ενώ όλη η εστία ήταν άδεια, κατάφερε να στείλει την μπάλα πάνω από το οριζόντιο δοκάρι. Για να λέμε την αλήθεια, λίγο πριν ο Σέρβος την ακουμπήσει η μπάλα κάπου αναπήδησε…
Ακόμη και σήμερα, στην Ελλάδα πολλοί συνεχίζουν να αποκαλούν τέτοιες χαμένες «αλά Μιτόσεβιτς». Πριν μερικά χρόνια, όταν υπενθύμισα στον Ντούσαν τη μεγάλη χαμένη ευκαιρία, τα πήρε στο κρανίο! Ενοχλήθηκε αφάνταστα σε βαθμό που αισθάνθηκα αμήχανα. «Όλοι θυμάστε και γράφετε αυτό που έχασα, αλλά ξεχνάτε αυτά που έβαλα». Κι είναι αλήθεια ότι ο Ντούσαν ήταν δεινός σκόρερ. Και στην πατρίδα του (Σμετερέβο, Ρατνίσκι) και στη Γαλλία (Νιμς) και στην Ελλάδα (Ηρακλής), καμιά 150αριά τέρματα (ίσως και παραπάνω) θα είχε βάλει.
Για να επανέλθουμε στον Φλορέσκου, άχαστα έχουν χάσει εκατοντάδες ποδοσφαιριστές πρώτης διαλογής. Και στην Κύπρο και στην Ελλάδα και σε ολόκληρο τον κόσμο. Γι’ αυτό άλλωστε και αποτελεί ένα από τα αγαπημένα θέματα στο διαδίκτυο και στην τηλεόραση.
Κάντε μία αναζήτηση και δεν θα πιστεύετε στα μάτια σας, τι έχουν χάσει ο Έντιν Τζέκο, ο Τόμασον, ο Ρόζενταλ (αυτός έμεινε στην ιστορία), ο Κριστιάνο Ρονάλντο, ο Κανού, ο Γιακούμπου Αγιεγκμπένι (με τη μεγαλύτερη χαμένη ευκαιρία στην ιστορία των Παγκοσμίων Κυπέλλων), ο Φορλάν, ο Τόρες, ο Γκιγκς, ο Ροζίτσκι, ο Κάριου, ο Ντε Μπρόινε, ο Κλάιφερτ κι ένα σωρό άλλοι. Τώρα που ο Φλορέσκου είναι στα κάτω του, όλοι οι πιο πάνω θα μπορούσαν να είναι οι… πιο καλοί του φίλοι. Αυτοί, τουλάχιστον, τον καταλαβαίνουν…