ΤΟΥ ΚΩΣΤΑ ΚΑΛΛΗ
Είναι 10 μήνες στην Ομόνοια, όμως για πρώτη φορά παραχώρησε συνέντευξη. Ο Νίκος Νταμπίζας μίλησε αποκλειστικά στο «Goal» για το έργο που επιτελείται και συστήνει υπομονή αφού στόχος είναι μεσομακροπρόθεσμα η Ομόνοια να επανέλθει και πάλι εκεί που προστάζει η ιστορία της.
Έδωσε απαντήσεις στα ερωτήματα που απασχολούν τους φίλους της Ομόνοιας και τόνισε απαντώντας για την πίεση που κατά καιρούς δέχεται ο ίδιος: «Η πίεση και το υψηλό ποσοστό ευθύνης που μου αναλογεί είναι και το κίνητρό μου». Δηλώνει ικανοποιημένος για το γεγονός ότι το πρότζεκτ που άρχισε το περασμένο καλοκαίρι βαδίζει σωστά.
Επίσης, επισήμανε ότι στόχος είναι η ευρωπαϊκή παρουσία, περισσότερο για οικονομικούς λόγους αλλά και για το πρεστίζ. Πρόσθεσε ότι είναι σημαντικό θέτεις ρεαλιστικούς στόχους, για να έχεις συνέχεια και συνέπεια.
Απάντησε για την αμφισβήτηση που δέχεται κατά καιρούς ο Κάρβερ, για τον Νασιμέντο και την αμυντική λειτουργία. Ακόμη, υπογράμμισε: «Για μένα το λάθος είναι μέρος της δουλειάς. Δεν διεκδικώ το αλάνθαστο σε καμιά περίπτωση».
Νίκο, είσαι σχεδόν 10 μήνες στη θέση του τεχνικού διευθυντή στην Ομόνοια. Πιστεύεις ότι το πρότζεκτ βαδίζει όπως το φανταζόσουν;
«Οι βασικοί άξονες που είχαμε αναφέρει στην παρουσίαση του πρότζεκτ δεν έχουν αλλάξει. Δεν μπορεί έναν σχεδιασμό να μπαίνεις στη διαδικασία να τον αλλάζεις μετά από 3-4 μήνες. Αυτό που είχαμε πει στην αρχή, αυτό ισχύει και τώρα. Πρέπει να είσαι σταθερός στις θέσεις σου, στο πλάνο σου και έτοιμος να αντιμετωπίσεις τις δυσκολίες. Δεν χρειάστηκε να μπούμε στη διαδικασία να αλλάξουμε κάτι από όσα είχαμε πει το καλοκαίρι».
Μετά από 21 αγώνες πρωταθλήματος, η Ομόνοια είναι στην 5η θέση της βαθμολογίας, έξι βαθμούς μακριά από τον στόχο της εξόδου στην Ευρώπη. Θεωρείς ότι είναι εφικτό να υλοποιηθεί ο πιο πάνω στόχος;
«Ο στόχος που τέθηκε ήταν να δημιουργηθεί μια ομάδα που να είναι ανταγωνιστική, τηρουμένων των αναλογιών. Η ομάδα πρέπει να θέσει τις βάσεις για να μπορέσει να είναι ανταγωνιστική. Δεν σκέφτεται μόνο το σήμερα, ούτε μόνο το αύριο, αλλά λίγο πιο μακριά, για να μπορέσει να λειτουργήσει με ένα τρόπο πιο ασφαλή και σίγουρο, σε πιο στέρεες βάσεις. Σαφώς και υπάρχουν στόχοι με άμεσο ορίζοντα, που έχουν να κάνουν με τη φετινή σεζόν. Θέλουμε την ευρωπαϊκή παρουσία περισσότερο για οικονομικούς λόγους αλλά και για πρεστίζ. Βαθμολογικά η απόσταση είναι τέτοια, που είμαστε μέσα στον στόχο που έχουμε θέσει. Αλλά να μην ξεχνάμε και το οικονομικό, που είναι αλληλένδετο».
Ποιο είναι το ταβάνι της επιτυχίας για σένα στην τρέχουσα σεζόν;
«Ταβάνι δεν μπορεί να βάλεις ποτέ. Το πιο σημαντικό είναι να μπορέσεις να θέσεις ρεαλιστικούς στόχους, για να έχεις συνέχεια και συνέπεια. Αυτή τη στιγμή αυτό που θέλουμε να κάνουμε είναι, να έχουμε μια ομάδα που μπαίνοντας στον αγωνιστικό χώρο να είναι ανταγωνιστική. Δεν μπορούμε να πούμε ότι ταβάνι είναι η έξοδος στην Ευρώπη και ότι αυτό μας φτάνει. Θέλουμε κάθε μέρα να γινόμαστε καλύτεροι, για να μπορέσει σε βάθος χρόνου να επιστρέψει η ομάδα εκεί που έχει δομηθεί όλα αυτά τα χρόνια. Δεν θέτουμε μη ρεαλιστικές προσδοκίες. Πρέπει να είμαστε ρεαλιστές. Να θέτουμε στόχους στην πραγματική τους βάση και να έχουμε συναίσθηση τι γίνεται γύρω μας. Αν πούμε απλώς ότι η Ομόνοια είναι ο μεγαλύτερος σύλλογος στην Κύπρο λόγω όγκου οπαδών και κατακτήσεις τίτλων, αυτό είναι ένα δεδομένο. Δεν μπορείς, ωστόσο, να κινείσαι αποκλειστικά και μόνο με βάση αυτό. Για να θέσουμε στόχους θα πρέπει να κάνουμε αποτίμηση της υφιστάμενης κατάστασης, οικονομικά, κοινωνικά, εξωαγωνιστικά και αθλητικά. Με αυτή την πυξίδα κινούμαστε».
Θεωρείτε ότι η ομάδα είναι ανταγωνιστική;
«Θεωρώ ότι η ομάδα φέτος έχει αδικήσει κατάφορα τον εαυτό της. Στην καλή μας μέρα, μεσοεπιθετικά έχουμε δείξει τα καλύτερα δείγματα γραφής στην Κύπρο. Ταυτόχρονα είμαστε τόσο αυτοκαταστροφικοί που μπορεί να είμαστε ακριβώς και από την άλλη άκρη. Δηλαδή, η καλύτερη και η χειρότερη ομάδα στο ίδιο παιχνίδι».
Υπήρξε στιγμή σ’ αυτό το διάστημα που είσαι στην Ομόνοια που ένιωσες την πίεση;
«Η πίεση είναι μέρος της καθημερινότητάς μου, μέρος της δουλειάς μου, του ρόλου μου και αυτό δεν θα αλλάξει. Ο βαθμός της πίεσης αλλάζει ανάλογα με το περιβάλλον που βρίσκεσαι. Στην καριέρα μου έχω περάσει από ομάδες που είχαν ψηλές απαιτήσεις. Η πίεση και το υψηλό ποσοστό ευθύνης που μου αναλογεί, είναι και το κίνητρό μου».
Δεν υπήρξε στιγμή που να πεις, που ήλθα εδώ και τι κάνω, από τη στιγμή που ήλθες να επιτελέσεις ένα έργο και αμφισβητείται…
«Δεν μπορώ να μπω σε μια διαδικασία να αμφισβητήσω την επιλογή μου, επειδή εξωγενείς παράγοντες αμφισβητούν αυτό που προσπαθούμε να κάνουμε. Αυτό για μένα δεν είναι το κριτήριο που θα μου δημιουργήσει αμφιβολία ή να με κάνει αν αμφιβάλλω γιατί έκανα αυτή την επιλογή. Το έκανα συνειδητά».
Κάνοντας αυτοκριτική, σ’ αυτό το διάστημα που είσαι στην Ομόνοια, θεωρείς ότι έκανες κάποιο σημαντικό λάθος;
“Σαφώς και έχω κάνει λάθη. Το λάθος για μένα είναι το πρώτο στάδιο της επιτυχίας. Αν δεν κάνεις λάθη δεν θα πετύχεις ποτέ, φτάνει να μην τα επαναλαμβάνεις. Το θέμα είναι πως ερμηνεύει ο καθένας το λάθος. Για μένα το λάθος είναι μέρος της δουλειάς. Και δείχνει ότι λαμβάνονται αποφάσεις. Δεν διεκδικώ το αλάνθαστο σε καμιά περίπτωση».
Έπαιξε το όνομα σου για τον Παναθηναϊκό, με τα σχόλια για το πρόσωπό σου να είναι κολακευτικά.
«Είμαι μέρος ενός πλάνου, σ’ ένα πολύ σημαντικό πόστο και αυτό με απασχολεί και τίποτα άλλο. Στον Παναθηναϊκό έκανα το πρώτο μου βήμα αλλά τη δεδομένη στιγμή η Ομόνοια είναι το σπίτι μου και είμαι ψυχή και σώματι εδώ. Είμαι από τους ανθρώπους που θέλουν να είναι συνεπείς και ηθικοί σ’ αυτά που έχουν δεσμευτεί».
