Μήνυμα στήριξης ενόψει της συνέχειας έστειλε ο παλαίμαχος ποδοσφαιριστής της Ομόνοιας, Κώστας Πέτσας, μετά την ήττα από την Πάφο.
Αναλυτικά η ανάρτηση του στα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης:
«Καλησπέρα φίλοι μου. Ο μιτσής αριστερά και γέρος δεξιά με το ίδιο όνομα, ο Κωστάκης και ο Κώστας ο μιτσής γεννήθηκε Ομονοιάτης ο γέρος θα πεθάνει Ομονοιάτης. Ο γέρος πάει στην μάππα, ο μιτσής όχι, γιατί πάει ο γερός, ο μιτσής, άφκαρτος, άρκεψε να παίζει μάππα στην ομάδα των ονείρων του, ο γέρος έπαιξε 18 χρόνια στην ομάδα των ονείρων του, με αξιοπρέπεια, με πάθος, με ψυχή, με όλο του το είναι, καταξιώθηκε να κερδίσει αρκετούς τίτλους μα το πιο όμορφο συναίσθημα ήταν η αγάπη του προς τον πράσινο λαό, τον ένα και μοναδικό, αυτόν που με γέμισε και συνεχίζει να με γεμίζει με τα πιο όμορφα όνειρα. Ο μιτσης και ο γέρος έχουν δυο λέξεις που τους ενώνουν εφ’ όρου ζωής. Ομόνοια και λαός.
Φίλοι μου, το τελευταίο 24ωρο, έχω διαβάσει τ’ απίστευτα, πράγματα και θάματα, έχουμε θάψει προπονητές και παίκτες, γίναμε προπονητές, συζητούμε έντονα μεταξύ μας, ακόμα και αχάπαροι λέμε ο ένας στον άλλο!
Φίλοι μου, και στις χρυσές δεκαετίες είχαμε ήττες. Για όσους θυμούνται, το 93, είχαμε 5 βαθμούς διαφορά από το Απόλλωνα, δεχτήκαμε 2 ήττες από Σαλαμίνα και Πεζοπορικό και βρεθήκαμε με ένα βαθμό πίσω, για καλή μας τύχη, ο τελευταίος αγώνας μας ήταν με τον Απόλλωνα. Εκεί που θέλω να καταλήξω, ήταν η απογοήτευση που ήταν ζωγραφισμένη στα πρόσωπα των οπαδών βγαίνοντας από το ΓΣΖ, έβρισκαν όμως την δύναμη να μας εμψυχώσουν για το τελευταίο παιχνίδι. 20000 χιλιάδες στο Μακάρειο, ο τελικός του πρωταθλήματος κερδήθηκε πριν καν αρχίσει! Αυτό τον ΛΑΟ γνώρισα, αυτό τον λαό θέλουμε και τώρα. Λάθη έγιναν φίλοι μου, ο καθένας όμως με την δουλειά του. Η δική μας δουλειά είναι να προστατεύουμε, να θωρακίζουμε και να πιστεύουμε στην οικογένεια μας, γιατί η Ομόνοια είναι οικογένεια μας. Είναι όλα έγραψε στο post του ο φίλος μας, 18 χρονών παρακαλώ, Εφραίμ, και ακόμα περισσότερα!
Έχουμε στεναχωρηθεί και οι δυο, Κωστάκης και Κώστας, για λίγο χρονικό διάστημα θα κάνουμε αποχή, με την ευχή όλα να ηρεμήσουν, να ηρεμήσουμε και εμείς και η βασίλισσα μας να βρει ξανά τον δρόμο της.
Έχουμε 41 χρόνια διαφορά όλη μας την ζωή έχουμε σεβαστή την ιδέα και την ιστορία της βασίλισσας μας και αυτό θα κάνουμε μέχρι τον θάνατο μας
Πράσινε λαέ, αγάπα και πίστευε την ομάδα μας, στα εύκολα και στα δύσκολα, να είσαι πάντα δίπλα του, να νιώθεις περήφανος και τυχερός γιατί γεννήθηκες Ομονοιάτης. Εμείς πάντως, ο μιτσής και ο γέρος, είμαστε, αιώνια λαός, Ομόνοια αιώνια».