ΤΟΥ ΚΩΣΤΑ ΚΑΛΛΗ
Το τρένο για την Ευρώπη ακόμη δεν σφύριξε, με την Ομόνοια να δικαιούται να ελπίζει. Αυτό, όμως, που προβληματίζει και δεν είναι σημερινό φαινόμενο αλλά από την αρχή της τρέχουσας σεζόν, είναι η αστάθεια των πρασίνων στην απόδοσή τους, που δεν τους επιτρέπει να είναι συνεπείς στα νικηφόρα αποτελέσματα και να έχουν μια συνέχεια.
Πλησιάζουμε στο τέλος της περιόδου και ακόμη η Ομόνοια ψάχνει μια δεύτερη συνεχόμενη νίκη σε ντέρμπι. Επίσης, σε 16 ματς με τις ομάδες της πρώτης εξάδας μετρά μόλις 5 νίκες, ενδεικτικό της αδυναμίας της να κοιτάξει στα μάτια τις μεγάλες ομάδες. Την προηγούμενη αγωνιστική, αν και δεν είχε καλή παρουσία έφθασε στη νίκη επί της ΑΕΛ και προχθές που ήταν καλύτερη από την ΑΕΚ τελικά δέχθηκε την ήττα.
Για άλλη μια φορά δεν μπόρεσε να παρουσιαστεί συνεπής, σ’ ένα σημαντικό ραντεβού, επανέλαβε εαυτόν με τρανταχτά λάθη στην άμυνα και το πλήρωσε, όπως έγινε στις πλείστες περιπτώσεις φέτος. Μια από τα ίδια. Στο ίδιο έργο θεατές, με την Ομόνοια να μην μπορεί να κάνει το βήμα παραπάνω, γεγονός που δικαιολογεί τη βαθμολογική θέση της.
Παρόλο που απέναντί τους είχαν μια κάκιστη ΑΕΚ, που δεν τους απείλησε σχεδόν καθόλου, οι πράσινοι δέχθηκαν την ήττα. Μόλις δύο τελικές προσπάθειες είχε η αντίπαλός τους, το πρώτο γκολ και το χαμένο πέναλτι. Εντούτοις, πέτυχε δύο γκολ και πήρε ανέλπιστα το τρίποντο. Η Ομόνοια δεν αξιοποίησε τα καλά της χρονικά διαστήματα στο παιχνίδι, κυρίως στο δεύτερο ημίχρονο και δέχθηκε το δεύτερο γκολ από το πουθενά, κι από δικό της ποδοσφαιριστή.
Το «τριφύλλι» πρόσθεσε άλλη μια προβληματική παρουσία στο ενεργητικό του, επιβεβαιώνοντας ότι διανύει μια από τις χειρότερες σεζόν στην ιστορία του συλλόγου. Όπως και τα 44 γκολ παθητικό, τα περισσότερα από κάθε άλλη σεζόν. Και με τον κόσμο της ομάδας να λέει «δεν πάει παρακάτω».