ΤΟΥ ΙΑΚΩΒΟΥ ΚΑΚΟΥΡΗ
Ήταν 19 Μαΐου 2013. Τελευταία αγωνιστική της ποδοσφαιρικής σεζόν στα χαμηλά στρώματα του μαγικού κόσμου του κυπριακού ποδοσφαίρου. Ο Ολυμπιακός Λευκωσίας περίμενε ένα θαύμα για να παραμείνει στη μεγάλη κατηγορία. Έκανε το καθήκον του νικώντας την Αλκή με 4-2 σε ένα παιχνίδι που έμοιαζε με φιλικό, αλλά εξίσου φιλική ήταν και η αναμέτρηση στο Δασάκι ανάμεσα στον Εθνικό Άχνας και τη Νέα Σαλαμίνα. Η ισοπαλία έσωζε οριστικά τους γηπεδούχους, ενώ η Νέα Σαλαμίνα σωζόταν προσωρινά και πήγαινε στα μπαράζ. Ως… εκ θαύματος εκείνο το ματς τελείωσε 2-2!
«Οι φίλαθλοι απολαμβάνουν θέαμα, ζουν έντονο σασπένς, κινηματογραφική πλοκή, απανωτές εναλλαγές και ανατροπές στο σκορ. Χθες, για παράδειγμα, οι αγώνες Ολυμπιακός-Αλκή (4-2) και Άχνα-Σαλαμίνα (2-2) ήταν σκέτη διασκέδαση για τους φίλους του συναρπαστικού ποδοσφαίρου. Ούτε στα παιδικά μου χρόνια, όταν παρακολουθούσα παραστάσεις του Καραγκιόζη, δεν θυμάμαι να είχα διασκεδάσει τόσο όσο παρακολουθώντας αγώνες των κυπριακών πλέι άουτ!», ανέφερε μεταξύ άλλων ένα από τα σχόλια στο «Goal» της 20ής Μαΐου. Ο δε κύριος τίτλος της εφημερίδας μας «Για γέλια και για κλάματα»…
Εκείνη η νίκη του Ολυμπιακού ήταν η τελευταία του στην Α’ Κατηγορία. Έπρεπε να περάσουν τέσσερα χρόνια και πέντε μήνες για να καταγραφεί «μεγάλο» τρίποντο για τα «μαυροπούλια». Διάστημα κατά το οποίο οι φίλοι του Ολυμπιακού κατάπιαν την πίκρα τους, απογοητεύθηκαν ξανά και ξανά, «ταλαιπωρήθηκαν» στα βουνά και στα λαγκάδια της Β’ Κατηγορίας, αλλά βρήκαν τη δύναμη να επανέλθουν.
Είναι και πάλι στα σαλόνια και χθες στο Δασάκι πανηγύρισαν την πρώτη τους νίκη στην τρέχουσα περίοδο. Ταυτόχρονα, στέλνουν μηνύματα πάθους και αγωνιστικότητας, ότι θα πουλήσουν ακριβά το τομάρι τους για να αντεπεξέλθουν σε πραγματικά δύσκολες συνθήκες. Έχουν περάσει τέσσερις αγωνιστικές κι οι Τακτακαλίτες όχι μόνο είναι αξιοπρεπέστατοι, αλλά κερδίζουν και τις εντυπώσεις…